• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

روز ترویه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: روز ترویه، حج، عرفات، هشتم ذی‌الحجه، روز ترویه، مکه.

پرسش: چرا روز هشتم ماه ذی‌الحجه را، روز ترویه می‌نامند؟

پاسخ: هشتم ذی‌الحجه، روز ترویه است و این روزی است که حجاج نیت حج تمتع می‌نمایند و محرم شده، از مکه به سمت منا حرکت می‌نمایند و شب را در آنجا بیتوته می‌کنند و صبح عرفه به جانب عرفات رهسپار می‌گردند.



هشتم ذی‌الحجه، روز ترویه است و این روزی است که حجاج نیت حج تمتع می‌نمایند و محرم شده، از مکه به سمت منا حرکت می‌نمایند و شب را در آنجا بیتوته می‌کنند و صبح عرفه به جانب عرفات رهسپار می‌گردند.


ترویه در لغت به معانی زیر آمده است:
سیراب کردن، سیراب گردانیدن، کسی را بر روایت شعر داشتن، در کاری ‌اندیشه کردن، ‌اندیشیدن در کار و نگریستن پایان آن و تعجیل نکردن در جواب.
[۱] لغت‌نامه ده‌خدا.



درباره وجه تسمیه روز ترویه به روایاتی توجه کنید:

۳.۱ - روایتی از امام صادق

در علل الشرایع در سر نامیدن این روز به ترویه حدیثی از امام صادق (علیه‌السلام) که راوی می‌گوید: از حضرت پرسیدم چرا روز ترویه را روز ترویه نامیده‌اند؟
حضرت فرمود: زیرا در عرفات آب نبود و حاجی‌ها روز هشتم ذی‌الحجه از مکه آب برمی‌داشتند و به عرفات می‌بردند و برخی از ایشان به بعضی دیگر می‌گفتند: تروّیتم، تروّیتم (سیراب شدید، سیراب شدید)؛ لذا به خاطر همین، روز هشتم را روز ترویه نامیدند.

۳.۲ - روایتی دیگر

باز نقلی دیگر آمده است که زمانی که ابراهیم (علیه‌السلام) مأمور شد خانه کعبه را بسازد، مکان آن را نمی‌دانست؛ در نتیجه خداوند جبرئیل (سلام‌الله‌علیه) را نازل کرد تا مکان خانه را برای ابراهیم مشخص کند و خداوند تعالی پایه‌های کعبه را از بهشت نازل فرمود و حجرالاسود نیز نازل شد. سپس ابراهیم برای کعبه دو در قرار داد، دری در سمت مشرق و دری در سمت مغرب که مستجار نامیده می‌شود. وقتی ساخت کعبه به اتمام رسید، ابراهیم و اسماعیل حج به جا آوردند و جبرئیل در روز هشتم ذی‌الحجه (روز ترویه) بر آن دو نازل شد و گفت برخیزید و آب جمع‌آوری کنید؛ چون در زمین عرفات آبی وجود ندارد. به همین دلیل این روز، روز ترویه (یعنی ذخیره کردن آب) نامیده شد. سپس ابراهیم گفت: «پروردگارا! این شهر را محلی امن قرار بده و اهل آن را از میوه‌ها بهره‌مند کن...».
امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: منظور از بهره‌مندی از ثمرات، ثمره قلوب یعنی محبت مردم و تمایل آنها نسبت به مکه است تا به سوی آن بروند.
همان‌طور که آشکار شد، وجه تسمیه یوم الترویه یا روز ترویه در کلام امامان معصوم (علیهم‌السلام)، برداشتن و ذخیره کردن آب در روز هشتم ذی‌الحجه است.

۳.۳ - روایتی از ابن عباس

از ابن عباس نقل شده که حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) در خواب دید که فرزندش را سر می‌برند. «فاصبح بروی یومه اجمع؛ پس صبح بیدار شده و همه آن روز را می‌اندیشید» که آیا خواب او امری است از جانب خدا یا نه؟ ازاین‌رو آن روز ترویه نامیده شد؛ پس از آن در شب دوم در خواب دید، «فلّما اصبح عرف انّه من الله؛ چون صبح شد، دانست که آن از جانب خداست»؛ ازاین‌رو آن روز عرفه نامیده شد.


روز ترویه یکی از ارزشمندترین روزهای زمان برشمرده شده است که خود آداب و اعمالی مخصوص دارد.

۴.۱ - روایتی از پیامبر

رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: خدای تبارک و تعالی از هر چند چهار شماره برگزید؛ از فرشتگان، جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و عزرائیل و از پیغمبران چهار نفر برای مبارزه به وسیله شمشیر: ابراهیم و داوود و موسی و من (پیامبر) و از خاندان‌ها چهار خاندان که فرمود: خاندان آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان برگزید و از شهرها، چهار شهر برگزید و فرمود: سوگند به تین و زیتون و طور سینین و این بلد امین؛ پس مقصود از تین، مدینه است و از زیتون، بیت المقدس و از طور سینین، کوفه و از بلد الامین، مکه و از زن‌ها، چهار زن برگزید: مریم و آسیه و خدیجه و فاطمه (سلام‌الله‌علیها) و از اعمال حج، چهار عمل را برگزید: قربانی کردن و صدا به لبیک بلند کردن و احرام و طواف و از ماه‌ها، چهار ماه که ماه‌های حرام‌اند، برگزید: رجب و شوال و ذی‌القعده و ذی‌الحجه و از روزها، چهار روز برگزید: روز جمعه و روز ترویه (هشتم ذی‌الحجه) و روز عرفه و روز عید قربان.

۴.۲ - روایتی از شیخ صدوق

شیخ صدوق در امالی آورده است که از جمله اعمال مستحبی حج، اینکه روز ترویه از هنگام زوال شمس تا شب را درک کند، تمام حج تمتع را درک کرده است.
[۹] احتجاجات، ج۴، ترجمه.


براساس این روایات منزلت روز ترویه تا جایی است که درک آن مساوی با درک تمام حج انگاشته شده است؛ چراکه روز ترویه در اصل آماده شدن برای ورود به عرفات و عید قربان است.


روزه و غسل از اعمالی است که مستحب است در روز ترویه انجام شود:

۵.۱ - روایتی از ابن ابی‌عمیر

محمد بن ابی‌عمیر از یکی از یارانش از امام جعفر صادق (علیه‌السلام) نقل کرده است که فرمود: روزه روز ترویه، کفاره گناهان یک سال و روزه روز عرفه، کفاره گناهان دو سال است.

۵.۲ - روایتی از محدث قمی

محدث قمی در مفاتیح الجنان، روزه این روز را برابر با کفاره شصت سال برشمرده است و آورده است که شیخ شهید، غسل این روز را مستحب دانسته است.


وقایعی که در روز ترویه رخ داد عبارت‌اند از:

۶.۱ - فرستادن نامه امام حسین

در این روز، فرستادن نامه امام حسین (علیه‌السلام) به کوفه پس از شهادت مسلم بن عقیل:
بسم الله الرحمن الرحیم. از طرف حسین بن علی به سوی برادران مؤمن و مسلمان سلام علیکم... من روز سه‌شنبه هشتم ماه ذی‌الحجه که روز ترویه است، از مکه معظمه به سوی شما حرکت نموده‌ام. موقعی که فرستاده من بر شما وارد شد، در کار خود شتاب کنید و کوشا باشید؛ زیرا من در همین روزها نزد شما خواهم آمد. والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته.

۶.۲ - خروج امام حسین

مورخین خروج امام حسین (علیه‌السلام) از مکه به سمت کوفه را هشتم ذی‌الحجه یعنی روز ترویه نگاشته‌اند که اکنون به بررسی آن می‌پردازیم.


در این باره به دیدگاه فقها اشاره می‌کنیم:

۷.۱ - دیدگاه فقها

از دیدگاه فقهی، این سخن مشهور که امام حسین (علیه‌السلام) حج خود را نیمه‌تمام گذاشت، سخن نادرست است؛ زیرا امام (علیه‌السلام) در روز هشتم ذی‌الحجه (یوم ترویه) از مکه خارج شد؛ در حالی که اعمال حج که با احرام در مکه و وقوف در عرفات شروع می‌شود، از شب نهم ذی‌الحجه آغاز می‌شود؛ بنابراین امام (علیه‌السلام) اصولاً وارد اعمال حج نشده بود تا آن را نیمه‌تمام گذارد. ایشان در هنگام ورود به مکه، عمره مفرده انجام داد. البته مشهور است در برخی کتاب‌ها مانند ارشاد شیخ مفید آمده که حضرت، حج خود را تبدیل به عمره کرد و طواف و سعی انجام داد و از احرام بیرون آمد؛ به دلیل اینکه قادر نبود حج خود را تمام نماید که این نظر بعید است.

۳.۱ - روایتی از امام صادق

روایتی نیز از امام صادق (علیه‌السلام) ذکر شده است که فرمود: قد اعتمر الحسین بن علی (علیه‌السلام) فی ذی الحجه ثم راح یوم الترویه الی العراق و الناس یروحون الی منی و لا باس باعمره فی ذی الحجه لمن لا یرید الحج؛ امام حسین (علیه‌السلام) در ماه ذی‌الحجه عمره انجام داد و سپس در روز ترویه (هشتم) به سوی عراق حرکت کرد و کسی که نمی‌خواهد حج انجام دهد، می‌تواند عمره انجام دهد که می‌توان دلایل این خروج را به‌طور خلاصه چنین ذکر نمود: ۱. خطر جانی؛ ۲. شکسته نشدن حرمت بیت الله الحرام.

۷.۳ - سخن امام حسین به ابن‌زبیر

ایشان به عبدالله بن زبیر فرمود: به خداوند سوگند! اگر یک وجب خارج از مکه کشته شوم، برای من دوست داشتنی‌تر است تا آن‌که به‌اندازه یک وجب در داخل مکه کشته شوم. به خداوند سوگند! اگر من به لانه‌ای از لانه جانوران پناه برم، مرا از آن بیرون خواهند کشید تا آنچه را از من می‌خواهند، به دست آورند.


۱. لغت‌نامه ده‌خدا.
۲. ابن بابویه، محمد بن علی (شیخ صدوق)، علل الشرایع، ج۲، ص۴۳۵، باب ۱۷۱.    
۳. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۳۵.    
۴. ابن کثیر، اسماعیل، قصص الانبیاء، ص۲۲۴.    
۵. صحیفه سجادیه، ترجمه و شرح فیض الاسلام، ص۳۲۲.    
۶. ابن بابویه، محمد بن علی (شیخ صدوق)، خصال، ج۱ ص۲۴۹، ترجمه مهری.    
۷. ابن بابویه، محمد بن علی (شیخ صدوق)، امالی، ص۷۸۴، ترجمه کمره‌ای.    
۸. علامه مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۱۰، ص۴۰۳.    
۹. احتجاجات، ج۴، ترجمه.
۱۰. ابن بابویه، محمد بن علی (شیخ صدوق)، ثواب الاعمال، ص۱۴۵، ترجمه انصاری.    
۱۱. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۴، ص۵۳۵.    
۱۲. ابی‌مخنف، لوط بن یحیی، وقعه الطف، ص۱۵۲.    



سایت حوزه نت، برگرفته از مقاله «روز ترویه»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۰۸/۰۸.    
سایت حوزه نت، برگرفته از مقاله «روز ترویه»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۰۸/۰۸.    



جعبه ابزار