زن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: زنان ، فرزندان،
اموال ،
چهارپایان ، امور مادی.
پرسش: محبت به مظاهر دنیوی در آیه ۱۴ سوره آل‌عمران
مورد نکوهش قرار گرفته و اموری پست و مادی شمرده شده است. در همان آیه، نمونه‌هایی نیز برای این‌گونه مظاهر بیان شده است که عبارتند از زنان، فرزندان، اموال هنگفت
طلا و نقره، اسب‌های ممتاز و چهارپایان و زمین‌های زراعی. سؤال اینجاست که آیا زنان نیز بخشی از امور مادی و پست برای
مردان بوده و در ردیف چهار پایان باید به شمار آیند؟
پاسخ: در جواب سئوالی که مطرح کرده‌اید باید عرض کنیم، برداشتی که شما از آیه ۱۴ سوره آل‌عمران کرده‌اید برداشت درستی نبوده است؛ اگر به معنای آیه توجه شود، غیر از مطلبی که بیان کرده‌اید، فهمیده می/شود.
آیه می‌فرماید:"
محبت مشتهیات (دنیا) از زنان و فرزندان و اموال انبوه و فراوان از طلا و نقره و اسبان نشان‌دار و چهارپایان و کشت و زرع، برای مردم مزین و آراسته شده است، حال آنکه اینها وسیله برخورداری زندگی
دنیا ست و خداست که بازگشت نیکو نزد اوست."
این آیه به یکی از امور تکوینی و طبیعی در زندگی انسان‌ها اشاره می‌کند. دوست داشتن زنان، فرزندان و اموال در زندگیِ هر کس وجود دارد.
آیه به خودی خود امر مذمومی را بیان نمی‌کند و فقط یکسری از علایق دنیوی
انسان را بیان کرده است. بر طبق
تفاسیر در این‌جا، خداوند است که
عشق به زنان (همسران) و فرزندان و
مال و
ثروت را در نهاد آدمی ایجاد کرده است که به‌وسیله اینها انسان در مسیر تکامل و تربیت قرار بگیرد و به مقام حقیقت انسانیت برسد. در نهایت در مقام شمردن نعمت‌های دنیوی خود است؛ اما گوشزد می‌کند که به این موارد دل نبندید و در راه خداوند
جهاد کنید.
قرآن در آیه مذکور، نکته ظریف و دقیقی را متذکر می‌شود. در کنار دوست داشتن زنان (جنس مونث)،
دوست داشتن پسران (جنس مذکر) را هم بیان می‌کند؛ بنابراین اشکال شما درباره جنس
مذکر نیز باید درست باشد!! لزوماً از کنار هم آمدن چندین اسم در کنار هم، برداشت نمی‌شود که همه آنان در یک رتبه‌اند. اگر کسی بگوید من همراه پدر و مادر و با ماشین شخصی به
مسافرت رفتم، به معنای هم‌رتبه بودنش با پدر یا مادرش یا حتی با ماشین شخصی‌شان نمی‌باشد.!
یکی از روش‌های
تفسیر آیات قرآن این است که قبل و بعد آیه مورد نظر باید به‌خوبی و با دقت مطالعه شود تا بتوان تفسیری جامعی از آن ارائه داد. آیه مورد نظر نیز از این آیات است. در آیات قبل، سخن از کفار یا افرادی بود که هدف و
حیات واقعی زندگی خود را به داشتن
فرزند و
اموال قرار دادند و این باعث
غرور و
تکبر آنان شد و احساس می‌کردند که با وجود اینان جاودانه‌اند و نیازی به خداوند ندارند، این آیه در حقیقت تکمیل‌کننده مبحث گذشته است، که ای کافران به زینت‌های دنیوی از
زن و فرزند و طلا و نقره و...، وابسته نشوید و از هدف اصلی خود که عبادت و اطاعت خداوند است، غافل نشوید.
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان چنین می‌فرماید: این آیه و
آیه بعدش به منزله بیان و شرح حقیقت حال مطلب قبلی در آیات پیشین است که فرمود؛
إِنَّ الَّذینَ کَفَرُوا لَنْ تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَیْئاً وَ أُولئِکَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ (ثروت‌ها و فرزندانِ کسانی که
کافر شدند، نمی‌تواند آنان را از (
عذابِ ) خداوند باز دارد (و از
کیفر ، رهایی بخشد.) و آنان خود،
آتش گیره
دوزخ اند.)
از این آیه برداشت می‌شود که کفار معتقد بوده‌اند که می‌توانند با اموال و اولاد‌شان از خدا بی‌نیاز شوند، این آیه بیان می‌کند که علت این پندار، فریب خوردن آنان در برابر تمایلات و لذایذ مادی است که از امور
آخرت منقطع شده و رو به دنیا آوردند، از امور بسیار مهم گسسته و به امور مجازی پرداختند، امر بر آنان مشتبه شد و نفهمیدند که لذایذ مادی، همه وسیله و متاع زندگی موقت در دنیاست که خود مقدمه است، برای رسیدن به آنچه نزد خداست و آن عبارت است از حسن ماب و
عاقبت نیکو.
در واقع آیات قبل و این آیه در معنای وسیع‌تر می‌خواهد به ما انسان‌ها این پیام را بدهد، که ای انسان! از این نعمت‌ها که ما در اختیار شما قرار دادیم، استفاده مناسب نمایید و از خداوند منان
غفلت نکنید و آن‌قدر به این نعمت‌ها دلبستگی پیدا نکنید که باعث غفلت و گمراهی شما خواهد شد.
پایگاه اسلام کوئست.
