• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

زیارت خدا در عرش

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: زیارت خدا، عرش، زیارت امام حسین علیه‌السلام، پاداش، صبر، مقام امام حسین، مصیبت.
پرسش: معنای این‌که: «زیارت امام حسین ـ علیه‌السلام ـ به منزله زیارت خدا در عرش است» چیست؟
پاسخ: حضرت حسین بن علی ـ علیه‌السلام ـ (امام سوم شیعیان) به خاطر اهداف، ویژگی‌ها، اعمال، فداکاری‌ها، ایثار‌گری‌ها و مصیبت‌هایی که در راه خدا دیده دارای مقام بسیار بلندی در نزد خداوند متعال است. خداوند پاداش‌های زیادی به ایشان داده است که یکی از آنها عزت و عظمت در این دنیاست؛ به حدی که همه مردم را تشویق و ترغیب به زیارت مرقد مطهر آن حضرت کرده و اجر و پاداش زیادی به زائران آن حضرت وعده داده است. یکی از این وعده‌های الهی حدیثی است که شیخ مفید ره و دیگران به‌صورت متواتر نقل کرده‌اند. امام جعفر صادق ـ علیه‌السلام ـ فرمود: "... و کسی که در روز عاشورا قبر امام حسین را زیارت کند، همانند این است که خداوند را در بالای عرش او ملاقات کرده است.



اسلام دین ارزش‌هاست و پاداش‌های الهی وعد داده شده در آن، نتیجه اعمال خالصانه انسان‌ها برای خداست؛ زیرا خداوند متعال بهترین و عادل‌ترین پاداش‌دهنده‌هاست ("أَنَّ اللَّهَ لا یُضیعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنینَ") و اجر هیچ نیکوکاری را ضایع نمی‌کند ("إِنَّ اللَّهَ لا یُضیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنینَ").


هرچه اعمال نیک انسان خالصانه‌تر باشد و هرچه در راه خداوند سختی‌ها و مشقت‌های بیش‌تری را تحمل کرده باشد، پاداش و ارزش او در پیشگاه خداوند بیش‌تر است. بر همین اساس است که انبیای الهی و ائمه طاهرین دارای مقام بسیار والایی در پیشگاه خداوند متعال هستند.


هم‌چنین حضرت حسین بن علی ـ علیه‌السلام ـ (امام سوم شیعیان) دارای مقام بسیار بلندی در نزد خداوند متعال است.

۳.۱ - اول

این مقام نه به جهت نسبت نسبی آن حضرت با شخص رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله است، بلکه به خاطر اهداف، ویژگی‌ها، اعمال، فداکاری‌ها، ایثا‌رگری‌ها و مصیبت‌هایی است که آن امام حسین ـ علیه‌السلام ـ در راه حفظ اسلام و قرآن و انجام تکلیف الهی خود متحمل گردید. حسین بن علی ـ علیه‌السلام ـ در نبرد با یزید و یزیدیان هدف خدایی داشت و به دنبال ارضای تمنیات نفسانی نبود. امروزه بر همگان روشن است که اگر امام حسین علیه‌السلام، در برابر انحرافات بزرگ و فاحش بنی‌امیه سکوت می‌کرد، از اسلام تنها اسمی باقی مانده بود. واقعیت و حقیقت آن در بند بنی‌امیه اسیر می‌شد و به دست ما نمی‌رسید. فداکاری حسینی که آمیختگی عشق و عقل برین بود، اسلام را از خطر نابودی و سقوط به دست اراذل بنی‌امیه محفوظ داشت؛

۳.۲ - دوم

از سویی دیگر، امام حسین علیه‌السلام می‌دانست که هیچ شانسی برای زنده ماندن ندارد، می‌داند که آنها می‌خواهند او را شهید کنند و نیز از سابقه مردم کوفه در سست عهدی نسبت به پدر و برادر، با خبر بود، با این حال با همه سرمایه خود (جان خود، نزدیکان، فرزندان و یاران و ...) به میدان آمد و با روی باز، با رضایت کامل از قضای الهی به دفاع از دین خدا پرداخت و با خون خود درخت اسلام را آبیاری کرد و جان تازه‌ای به اسلام بخشید.


گرچه همواره در راه خدا انسان‌های بزرگی از اولیای خدا و پیامبران الهی جان خود را فدا کرده‌اند، اما واقعه شهادت مظلومانه امام حسین ـ علیه‌السلام ـ و یارانش به لحاظ تعداد شهدا و نحوه به شهادت رسیدن و جنایات دیگری که بعد از شهادت آنان نسبت به اجساد شهدا و غارت و اسارت زن و فرزندان شهدا توسط یزیدیان انجام شد، در تاریخ نظیر ندارد!


خداوند متعال می‌فرماید: "قُلْ یا عِبادِ الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّکُمْ لِلَّذینَ أَحْسَنُوا فی‌ هذِهِ الدُّنْیا حَسَنَةٌ وَ أَرْضُ اللَّهِ واسِعَةٌ إِنَّما یُوَفَّی الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَیْرِ حِساب"‌؛ ما اجر صابران را بدون حساب می‌دهیم!


آیا تاریخ بشریت مصیبتی سنگین‌تر از مصیبت‌های بی‌شمار امام حسین و صبری بالاتر از صبر حسین علی ـ علیه‌السلام ـ سراغ دارد؟ از طرف دیگر همه مصیبت‌ها و صبر آن حضرت خالصانه و در راه خدا بوده و ذره‌ای از آن در راه منافع شخصی و هواهای نفسانی نبوده است.


با توجه به این مسائل، خداوند متعال چه پاداشی به امام حسین بدهد که هم در خور مصیبت‌های آن حضرت و هم در شأن عدالت و جود و کرم خداوند رب الارباب باشد.
بر این اساس خداوند پاداش‌های زیادی به ایشان داده است که یکی از آنها عزت و عظمت در این دنیاست به حدی که همه مردم را تشویق و ترغیب به زیارت مرقد مطهر آن حضرت کرده و اجر و پاداش زیادی به زائران آن حضرت وعده داده است. یکی از این وعده‌های الهی حدیثی است که شیخ مفید (ره) و دیگران به‌صورت متواتر نقل کرده‌اند.

۷.۱ - نمونه‌ای از احادیث



۷.۱.۱ - اول

امام جعفر صادق علیه‌السلام فرمود: جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ قُولَوَیْهِ فِی الْمَزَارِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِاللَّهِ الْمُوسَوِیِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ نَهِیکٍ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ زَیْدٍ الشَّحَّامِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ـ علیه‌السلام ـ قَالَ مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ ـ علیه‌السلام ـ لَیْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ مَنْ زَارَهُ یَوْمَ عَرَفَةَ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ حَجَّةٍ مُتَقَبَّلَةٍ وَ أَلْفَ عُمْرَةٍ مَبْرُورَةٍ وَ مَنْ زَارَهُ یَوْمَ عَاشُورَاءَ فَکَأَنَّمَا زَارَ اللَّهَ فَوْقَ عَرْشِهِ. "... و کسی که در روز عاشورا قبر امام حسین را زیارت کند، همانند این است که خداوند را در بالای عرش او ملاقات کرده است".
البته این چیز عجیبی نیست؛ زیرا ما نظیر این روایت درباره زیارت قبر پیامبر نیز بسیار داریم.

۷.۱.۲ - دوم

امام جعفر صادق ـ علیه‌السلام ـ فرمود: قاْلِ الصَّادِقِ ـ علیه‌السلام ـ مَنْ زَارَ رَسُولَ اللَّهِ ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ کَمَنْ زَارَ اللَّهَ فَوْقَ عَرْشِهِ؛ "کسی که رسول خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ را زیارت کند، همانند این است که خداوند را در بالای عرش او ملاقات کرده است".

۷.۱.۳ - سوم

وَ عَنْ عِدَّةٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ زَیْدٍ الشَّحَّامِ قَالَ قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِاللَّهِ ـ علیه‌السلام ـ مَا لِمَنْ زَارَ رَسُولَ اللَّهِ ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ قَالَ کَمَنْ زَارَ اللَّهَ فَوْقَ عَرْشِهِ الْحَدِیثَ.

۷.۱.۴ - چهارم

الْهَمْدَانِیُّ عَنْ عَلِیٍّ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْهَرَوِیِّ قَالَ قُلْتُ لِعَلِیِّ بْنِ مُوسَی الرِّضَا ـ علیه‌السلام ـ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مَا تَقُولُ فِی الْحَدِیثِ الَّذِی یَرْوِیهِ أَهْلُ الْحَدِیثِ أَنَّ الْمُؤْمِنِینَ یَزُورُونَ رَبَّهُمْ مِنْ مَنَازِلِهِمْ فِی الْجَنَّةِ فَقَالَ ـ علیه‌السلام ـ یَا أَبَا الصَّلْتِ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی فَضَّلَ نَبِیَّهُ مُحَمَّداً ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ عَلَی جَمِیعِ خَلْقِهِ مِنَ النَّبِیِّینَ وَ الْمَلَائِکَةِ وَ جَعَلَ طَاعَتَهُ طَاعَتَهُ وَ مُبَایَعَتَهُ مُبَایَعَتَهُ وَ زِیَارَتَهُ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ زِیَارَتَهُ فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَنْ یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ.
امام رضا علیه‌السلام درباره معنای زیارت خداوند فرموده است: از آن‌جا که رؤیت و زیارت خداوند ممکن نیست خداوند زیارت پیامبرش را به منزله زیارت خود قرار داده است.
البته باید توجه داشت که زیارت امام حسین علیه‌السلام موجب زنده ماندن اهداف بلند آن حضرت که همانا زنده نگه داشتن دین خدا و دستورات قرآن است، می‌باشد.


۱. آل‌عمران (۳)، آیه ۱۷۱.    
۲. توبه (۹)، آیه ۱۲۰.    
۳. زمر (۳۹)، آیه ۱۰.    
۴. شیخ حر عاملی، وسائل‌ الشیعة، ج ۱۴، ص ۳۳۵، ح ۱۹۶۱۹.    
۵. شیخ حر عاملی، وسائل‌ الشیعة، ج ۱۴، ص ۳۳۵، ح ۱۹۳۴۰.    
۶. شیخ طوسی، تهذیب‌الأحکام ج ۶، ص ۴.    
۷. التوحید، شیخ صدوق، ج ۱، ص ۱۱۷.    
۸. شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا علیه السلام‌، ج ۲، ص ۱۰۶.    
۹. شیخ صدوق، الامالی، ج ۱، ص ۵۴۵.    



پایگاه اسلام کوئست.    


رده‌های این صفحه : آداب زیارت | اخلاق اسلامی | زیارت




جعبه ابزار