ترک سنت ازدواج
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه:سنت ازدواج، غریزه جنسی، خودارضایی، ترک ازدواج.
پرسش: حضرت محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) فرمودند: ازدواج کردن نیمی از
ایمان است، حالا اگر کسی نخواهد تا آخر عمرش ازدواج کند، اشکالی دارد؟ و اگر بعضی مواقع
شهوت بر او غلبه کند و خودش را ارضا کند، آیا این خودارضایی باز هم گناه کبیره محسوب می‌شود یا نه؟
پاسخ: ترک ازدواج به هیچ وجه به
صلاح نیست و اگر کسی نخواهد تا آخر عمرش ازدواج کند، با
سنت رسول خدا مخالفت نموده است. افزون بر آن، اگر ترک ازدواج باعث آلوده شدن به برخی
گناهان (مانند خودارضایی، روابط نامشروع، فکر و خیال‌های باطل و یا باعث افسردگی و ناراحتی‌های روانی) در فرد شود، حرام است.
خودارضایی در هر صورت گناه کبیره محسوب می‌شود و حرام است. بنابراین حتی در سخت‌ترین شرایط و حساس‌ترین موقعیت‌هایی که شهوت بر
انسان غلبه می‌کند،
حق ندارد اقدام به خودارضایی نماید.
اسلام راه درست و مشروع ارضای غریزه جنسی را که همان ازدواج است، برای انسان‌ها معرفی نموده و درصورتی‌که شرایط فراهم نیست، به
تقوا و حفظ
عفت توصیه کرده است. اساساً ازدواج و رعایت تقوا، فلسفه‌اش همین است که انسان را در سخت‌ترین شرایط، از گناه و مبتلا شدن به خودارضایی باز دارد.
یکی از سنت‌های نیکوی بشری که از دیرباز میان انسان‌ها متداول بوده،
ازدواج است. ازدواج هم با
فطرت انسان هماهنگ است و هم موجب
رشد فردی و اجتماعی، تربیت صحیح قوای طبیعی
انسان و ارضای غرایز و تأمین نیازهای اصیل او می‌شود.
غریزه جنسی یکی از نیرومندترین
غرایز انسانی است که اگر برای مهار آن به موقع اقدام نشود، و از راه صحیح ارضا نگردد، زمام اختیار آدمی را به دست خواهد گرفت و چون طوفان سرکش، او را به منجلاب
فساد، تباهی و ارتکاب
گناه خواهد کشاند.
فضیلت و اهمیت ازدواج در
آیات و
روایات متعدد بیان شده و رسول خدا (صلی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم) ازدواج را یکی از سنت‌های خود دانسته، مردم را به پی‌روی از این روش نیکو فرا می‌خواند و کسانی را که از این دستور سرپیچی می‌کنند، از زمره پیروان خود بیرون می‌داند:
«النکاحُ سنّتی فمنْ رغبَ عن سنّتی فلیس منّی؛
ازدواج سنت من است و هر کس از سنت من سرپیچی کند، از من نیست».
از سوی دیگر مجرد زیستن در
اسلام بسیار مورد نکوهش واقع شده و رسول خدا (صلی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم) می‌فرماید: «شرارُکم عزّابکم؛
بدترین شما بی‌همسران شما هستند».
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) با شخصی برخورد که با وجود برخورداری از امکانات مالی، مجرد می‌زیست و تصمیم بر ازدواج نداشت. حضرت خطاب به ایشان فرمود: «
ازدواج کن و گرنه خطاکار خواهی بود».
این روایات شامل
دختران و پسران ـ هر دو ـ می‌شود.
از تمام آیات و روایات مربوط به ازدواج دانسته می‌شود که ازدواج یک وظیفه دینی و یکی از سنت‌های اسلامی است و آثار فراوانی در
زندگی انسان دارد. مهم‌ترین آثار آن عبارت است از:
تکثیر نسل،
آرامش روحی،
ارضای غریزه جنسی، پیش‌گیری از بسیاری انحرافات اخلاقی و
حفظ دین.
افرادی که از طریق ازدواج نیازهای جنسی خود را ارضا می‌کنند، زمینه
هدایت خود را بیش‌تر فراهم نموده و در فرازونشیب‌های زندگی و در برخورد با صحنه‌های انحراف، بهتر می‌توانند غرایز جنسی خود را کنترل کنند؛ برخلاف افراد غیر متأهل که زمینه
انحراف و به خطر افتادن
دین و ایمانشان بیش‌تر است. افرادی که در اثر فشار غریزه جنسی، احتمال آلوده شدن به
گناه و
خودارضایی در آن‌ها وجود دارد، چه‌بسا ازدواج برای آن‌ها
واجب می‌شود.
از تمام آن‌چه بیان شد، نتیجه می‌گیریم که ترک ازدواج به هیچ وجه به صلاح نیست و اگر کسی نخواهد تا آخر عمرش ازدواج کند، با سنت رسول خدا مخالفت نموده است. علاوه بر آن، اگر ترک ازدواج باعث آلوده شدن به برخی
گناهان (مانند خودارضایی،
روابط نامشروع، فکر و خیال‌های
باطل و یا باعث
افسردگی و ناراحتی‌های روانی) در فرد شود،
حرام است.
بخش دیگر پرسش این بود که اگر بعضی مواقع شهوت بر انسان غلبه کند و خودش را ارضا کند، آیا این
خودارضایی باز هم
گناه کبیره محسوب می‌شود؟
خودارضایی در هر صورت گناه کبیره محسوب می‌شود و حرام است. بنابراین حتی در سخت‌ترین شرایط و حساس‌ترین موقعیت‌هایی که شهوت بر انسان غلبه می‌کند،
حق ندارد اقدام به خودارضایی نماید.
اسلام راه درست و مشروع ارضای غریزه جنسی را که همان ازدواج است، برای انسان‌ها معرفی نموده و درصورتی‌که شرایط فراهم نیست، به
تقوا و
حفظ عفت توصیه کرده است. اساساً ازدواج و رعایت تقوا، فلسفه‌اش همین است که انسان را در سخت‌ترین شرایط، از
گناه و مبتلا شدن به خودارضایی باز دارد.
حال که پاسخ سؤال روشن شد و دانستید که ازدواج یک وظیفه الهی و سنت نبوی است، چه فکر می‌کنید؟ با وجود این گرایش قوی در
انسان که در جوانی به اوج خود می‌رسد و محرک‌هایی که امروزه از هر طرف انسان را به ابتذال و
انحراف و به‌طور‌کلی
عشق و روابط با جنس مخالف تحریک می‌کند، چه تضمینی وجود دارد که بتوانیم خود را حفظ کنیم؟! از سوی دیگر آیا حاضریم خود را قربانی بی‌بندوباری‌های اخلاقی کنیم و همه ارزش‌هایمان را زیر پا بگذاریم؟! اگر احساس عشق را در وجود خود احساس می‌کنیم و می‌خواهیم به نحو معقول و خداپسندانه از آن بهره‌مند شویم، هیچ راهی وجود ندارد، جز آن‌که خود را برای ازدواج آماده نموده و از این طریق خویش را در برابر گناه و
فشار غریزه جنسی بیمه نماییم.
۱. سیدمجید حسنی، گناه و ناهنجاری، عوامل و زمینه‌های آن، دارالغدیر قم، چ اول، ۱۳۷۹ ش.
۲. سیدحمید فتاحی، با جوانان در ساحل خوش‌بختی، دفتر نشر الهادی، چ اول، ۱۳۷۷ ش.
۳. محمدناصر انتصاری، بحران‌ها و درمان‌ها در دوره بلوغ، انتشارات گرگان، ۱۳۸۲ ش.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «ترک سنت ازدواج»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۰۸/۰۲.
