خودارضایی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
پرسش: لطفا عوارض و مشکلات استمنا( خودارضایی) را بیان کنید؟
پاسخ: انحراف جنسى خودارضایى آثار سوء فراوانى دارد كه نجات پیدا كردن از آنها به سادگى ممكن نیست. در این مقام، به برخى از آثار سوء و ناپسند این عمل اشاره مى شود:
۱. ضعف و تحلیل قواى جسمانى: كاهش انرژى جسمانى از مضرّات مهم خودارضایى است. احساس
خستگی عارضه طبیعى
انزال است و اگر خودارضایى ادامه پیدا كند، خستگى و ناتوانى جسمانى بر انسان عارض شده، قواى بدنى او را تباه مى كند و به
پیری زودرس و ضعف بدنى مى انجامد.
۲. ضعف بینایى: خودارضایى به تدریج، بر نور چشم و بینایى انسان اثر سوء مى گذارد و چشم را به شدت ناتوان و كم نور مى كند. جوانى كه مدتى به این انحراف مبتلا بود، در جلسه مشاوره مى گفت: با اینكه ورزش كار هستم، چشمانم خسته مى شود و نمى توانم به خوبى كتاب مطالعه كنم و جلوى چشمم احساس تارى مى كنم، به حدى كه سرگیجه مى گیرم و در قعر چشم هایم، درد شدیدى احساس مى كنم.
۳. آسیب پذیرى در برابر بیمارى ها: ضعف قدرت بدنى و قواى جسمانى بستر مناسبى براى پذیرش انواع بیمارى هاست; زیرا بدنى كه با خودارضایى ضعیف و ناتوان شده، نمى تواند در مقابل ویروس هاى بیمارى زا از خود دفاع كند و آمادگى زیادى براى آسیب پذیرى دارد. اگر به اطراف خود در محیط اجتماع توجه داشته باشید، در خواهید یافت ورزشكاران و افرادى كه توان جسمى خوبى دارند، كمتر به بیمارى مبتلا مى شوند و این به خاطر آن است كه مقاومت بیشترى در مقابل ویروس هاى بیمارى زا دارند و آسیب پذیرى شان كمتر است.
۴. آسیب دستگاه تناسلى و ناتوانى جنسى:
خودارضایى آثار تخریبى زیادى در دستگاه تناسلى به جاى مى گذارد كه بعضى از آنها عبارتند از:
الف. ابتلا به بیمارى «
سرعت انزال»: در این بیمارى، نوجوان با كوچك ترین تحریك جنسى،
احتلام پیدا مى كند; یعنى
منی از او خارج مى شود. این افراد پس از
ازدواج هم با مشكلاتى مواجه مى شوند.
ب.
ناتوانی جنسی و ایجاد اختلال در دستگاه تولید مثل بدن و هورمون هاى جنسى;
ج.
بیماری های مقاربتی و احتمال
عقیم شدن (بچه دار نشدن);
د. ارضاى جنسى ناقص و از دست دادن لذت جنسى پس از ازدواج.
۱.
ضعف حافظه و
حواس پرتی: همان گونه كه گذشت، یكى از پیامدهاى خودارضایى ضعف و تحلیل قواى جسمانى است و این به نوبه خود، ناشى از اختلال در عملكرد دستگاه مغز و اعصاب است. اختلال در این دستگاه (مغز) موجب مى شود بخش حافظه كارایى لازم را نداشته باشد. علاوه بر این، بیمار مبتلا به خودارضایى به خاطر
تمرکز به این عمل زشت و توجه نسبتاً مداوم به موضوعات جنسى، حواس پرت و ناتوان در تمركز فكرى است كه این خود عامل دیگرى براى كاهش توانایى ذهنى و ایجاد ضعف در حافظه است. خودارضایى مكرّر موجب تحریك بیش از حد دستگاه عصبى «پاراسمپاتیك» و افزایش تخلیه «استیل كولین» (Acetyle Choline) از انتهاى این رشته ها در مغز مى گردد و این خود موجب برخى عوارض جسمانى و روانى همچون حواس پرتى، كمى حافظه، عدم تمركز حواس، سیاهى رفتن چشم و در نهایت تارى دید مى شود. تمام این نشانه ها ناشى از تغییر تعادل میزان مواد شیمیایى موجود در مغز است كه بین سلول هاى عصبى رد و بدل مى شود و انتقال پیام هاى گوناگون را بر عهده دارد.
۲.
اضطراب و
افسردگی: دلهره و نگرانى از ویژگى هایى است كه دایم فرد خودارضا را رها نمى كند. او مرتّب با خود درگیر است و نگرانى و
تشویش خاطر او را رها نمى كند; افكار آشفته و
بی ثباتی فکری، دامنگیر اوست. او نسبت به آینده
امیدوار نیست و آینده را تاریك مى بیند و افكار پریشان رهایش نمى كند. بیشتر به
گوشه گیری مى پردازد و از خودش هم
تنفر دارد و خود را بدبخت و
بدشانس مى داند و تصور مى كند كسى او را دوست ندارد و كم لیاقت و بى ارزش است.
۳.
پرخاشگری و
بداخلاقی: خودارضا نسبت به كوچك ترین محرّك محیطى و اجتماعى حسّاس است; كمتر حوصله گفتگو با دیگران دارد;
زود رنج است و به سرعت از كوره به در مى رود; با والدین خود بدرفتارى مى كند; گاهى فریاد مى زند و تحمّل حرف منطقى ندارد; از نصیحت دیگران به شدت بیزار است; و بر سر مسائل كوچك، پرخاشگرى مى كند.
۴. انحراف اخلاقى: افراد خودارضا به
بی بند و باری جنسی گرایش پیدا كرده، به
بی عفتی تمایل پیدا مى كنند; بى عاطفه و
کم رو و
خجل هستند; صفاى دل و نورانیت معنوى كمترى دارند; به مجالس دعا و توسّل علاقه اى نشان نمى دهند و تاریكى و ظلمت آنها را احاطه كرده است و اوقات خود را بیشتر با كارهاى بیهوده سپرى مى كنند.
ج. آسیب ها و ضررهاى اجتماعى: خودارضایى احساس گریز از اجتماع پدید مى آورد كه در اثر افراط و تكرار این عمل ناپسند، این احساس ریشه دار خواهد شد. خودارضا در گوشه اى
منزوی، به افكار دور و دراز مى پردازد. توجه به لذات شخصى و خیالى، سبب سستى روابط اجتماعى مى گردد و حیات جمعى و با دیگران بودن را دچار مخاطره مى سازد. در نتیجه، در عرصه اجتماعى كمتر وارد مى شود و با مردم جوشش كمتر دارد و از حضور در كنار دیگران لذت نمى برد. بدین روى، شخصیت اجتماعى و انسانى چنین افرادى به تدریج متزلزل مى شود، و جامعه نیز از وجود نیروى جوان و خلّاق محروم مى ماند و در دراز مدت، این ویژگى ها موجب اختلال در ارتباط آنان با
خانواده و اجتماع مى گردد.
نوجوان براى مصون ماندن ازانحراف «خودارضایى»، باید به نكات ذیل توجه جدى نماید:
۱. سعى كند همیشه پیش از خواب، مثانه خود را تخلیه كرده، شب ها غذاى سبك میل نماید.
۲. هرگز شكم خود را بیش از حد معمول پر نكند، بلكه تا چند لقمه دیگر جا هست، دست از غذا بردارد.
۳. از پوشیدن لباس هاى تنگ و چسبان اجتناب ورزد.
۴. هرگز فكر
گناه را به ذهن خود راه ندهد و از
تصور و تخیل امور جنسی و شهوانى، سخت بپرهیزد.
۵. از خواندن، شنیدن و نگاه كردن به مناظر و تصاویر شهوت آفرین دورى كند.
۶. از خوردن مواد غذایى محرّك مانند خرما، پیاز، فلفل، تخم مرغ، و غذاهاى چرب اجتناب كند و یا به حداقل اكتفا نماید.
۷. از نگاه كردن و دست كارى اندام جنسى خود پرهیز كند.
۸. هرگز به رو نخوابد.
۹. هیچ گاه در جایى تنها نباشد، تا فرصت و زمنیه گناه از بین برود.
۱۰. براى تخلیه انرژى زاید بدن، به طور منظّم و زیاد
ورزش كند.
۱۱. هیچ گاه بیكار نماند و همیشه براى مشغول ساختن خود، به فعالیتى مطلوب و مثبت برنامه داشته باشد.
۱۲.
روزه مستحبی بگیرد و اگر توانایى دارد، روزه تربیتى بگیرد; یعنى به كمترین مقدار غذا و كم حجم ترین نوع غذاها اكتفا كند و وعده غذایى خود را كم گرداند.
۱۳. هرگز به نامحرم نگاه نكند، حتى اگر به ارتباط كلامى با او مجبور باشد.
۱۴. با جنس مخالف رفتار متكبرانه داشته باشد; هرگز با روى باز و نرمى با او برخورد نكند.
۱۵. هرگاه افكار جنسى به ذهن او وارد مى شود خود را
تنبیه كند; مثلا، با بستن یك كش به مچ دست خود و كشیدن و رها كردن آن به خود هشدار دهد.
۱۶. به بدى گناه و عواقب آن بیندیشد و تا زمانى كه به گناه آلوده نشده است، بیشتر در فكر زیان ها، خطرات،
آبروریزی و عقاب آن باشد.
۱۷. هرگز از
رحمت خدا مأیوس نشود.
۱۸. به محض لغزش، فوراً
توبه كند و سعى كند دیگر تكرار نشود.
۱۹.
قرآن زیاد بخواند و در معانى آیات آن تفكر كند.
۲۰. در مجالس مذهبى،
دعا و توسّل و موعظه، زیاد شركت كند.
۲۱. از كتبى كه جنبه موعظه و بیدارگرى قلبى دارند بهره گیرد و مقیّد باشد كه در روز چند ساعت به مطالعه این گونه كتب بپردازد. براى مثال، مجموعه كتاب هاى
شهید دستغیب توصیه مى شود، بخصوص كتاب گناهان كبیره، قلب قرآن، ایمان، قلب سلیم و معاد.
۲۲. اوقات فراغت خود را با مطالعه، ورزش،
زیارت،
عبادت، و عیادت از نزدیكان پر كند.
۲۳. به
معاد و
قیامت فكر كند.
۲۴. ذكر «لاحول ولا قوّة الّا باللّه» را زیاد بر زبان جارى سازد.
شهر سوال
