• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عده و دلایل آن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: عده، عده طلاق، عده وفات، عده عقد موقت، عده آمیزش اشتباهی، عده مفقود الاثر، حکمت الهی، احترام به شوهر؛ حفظ شخصیت زن، مخلوط نشدن نطفه‌ها.

پرسش: درباره عده و دلایل آن توضیح دهید؟

پاسخ: عده در اصطلاح فقها، عبارت از تـربـص (حـالت انتظار) شـرعـی اسـت کـه زن بـعـد از طـلاق و زوال نـکـاح و یـا وفـات لازم اسـت مـدتـی درنـگ کـرده، سـپـس شـوهـر دیـگـر اختیار کند. انواع عده، عبارت است از: ۱. عده طلاق؛ ۲. عده وفات؛ ۳. عده مفقود الاثر؛ ۴. عده آمیزش اشتباهی. که زن برای هر کدام از انواع یادشده، باید زمانی را در حالت انتظار سپری نماید.
اما علت واقعی عده، مانند بسیاری از اسرار نهفته در امور عالم، بر ما مخفی است و آن‌چه گفته می‌شود ـ از قبیل انعقاد نطفه، حریم زوجیت، حفظ شخصیت زن، احترام به عواطف وابستگان مرد و... ـ از حکمت‌های آن به شمار می‌آید؛ ازاین‌رو اگر مرد سال‌ها نیز جدا از زن خود زندگی کند، یا در مسافرت باشد، باز باید زن عده نگه دارد.



عده به کسر عین و فتح دال مشدد، از ریشه عدد گرفته شده و به معنای گروه، شمردن، مدت سوک زن به مرگ شوهر و ایام حیض یا طهر زن است.


عده در اصطلاح فقها، عبارت از تـربـص (حـالت انـتـظـار) شـرعـی اسـت کـه زن بـعـد از طلاق و زوال نکاح یـا وفـات لازم اسـت مـدتـی درنـگ کـرده، سـپـس شـوهـر دیـگـر اخـتـیـار کند.
[۱] لغت‌نامه دهخدا، دهخدا، ج۳۳، ص۱۳۰، اقتباس.



‌امـوری کـه مـوجـب عده می‌شوند، عبارت‌ند از: وفات، اقسام مختلف طلاق، فسخ عقد به واسطه عـیـب‌ها، انفساخ به مثل ارتداد یا اسلام و یا شیر دادن، آمیزش اشتباهی و تمام شدن مدت یا بخشش آن در ازدواج موقت. در همه این‌ها غیر از اولی شرط است که آمیزش کرده باشد.


بنابراین انواع عده، عبارت است از:
۱. عده طلاق؛
۲. عده وفات؛
۳. عده مفقود الاثر؛
۴. عده آمیزش اشتباهی

اینک به توضیح موارد یادشده می‌پردازیم:


همه مراجع: اگر عادت ماهیانه می‌بیند، بعد از آن‌که در پاکی طلاقش داد، باید به مقداری صبر کند که دو بار حیض ببیند و پاک شود. هنگامی که حیض سوم را دید، عده او تمام است. اگر عادت نمی‌بیند، ولی در سن زنانی است که عادت می‌بینند، باید بعد از طلاق سه ماه عده نگه دارد.


حال اگر شوهر، زن باردار را طلاق دهد، عده او چه‌قدر است؟
همه مراجع: عده زن باردار، تا زمان به دنیا آمدن یا سقط شدن حمل اوست.


درباره عده ازدواج موقت نظر مراجع به این قرار است:

۷.۱ - فتوای همه مراجع

همه (به جز آیت‌الله فاضل): عده ازدواج موقت ـ بعد از تمام شدن مدت یا بخشش آن از طرف شوهر ـ چنان‌چه عادت ماهیانه می‌بیند، به مقدار دو حیض کامل است و اگر عادت نمی‌بیند، ۴۵ روز است.

۷.۲ - فتوای آیت الله فاضل

آیت الله فاضل: عده ازدواج موقت ـ بعد از تمام شدن مدت یا بخشش آن از طرف شوهر ـ چنان‌چه عادت ماهیانه می‌بیند، بنا بر احتیاط واجب باید به مقدار دو حیض کامل و اگر عادت نمی‌بیند، ۴۵ روز عده نگه دارد و در صورتی که آبستن است با وضع حمل یا سقط جنین عده او تمام می‌شود.


همه مراجع: باید چهار ماه و ده روز عده نگه دارد؛ خواه ازدواج دائم باشد یا موقت؛ شوهرش با او نزدیکی کرده باشد یا نه. حتی زن یائسه و صغیره نیز باید عده وفات نگه دارد و اگر باردار است، باید تا هنگام وضع حمل عده نگه دارد. اگر پیش از گذشتن چهار ماه و ده روز، فرزندش به دنیا آید، باید تا چهار ماه و ده روز از مرگ شوهر، عده را ادامه دهد.


اکنون به چند نکته توجه کنید:

۹.۱ - نکته اول

ملاک محاسبه عده، ماه قمری است.

۹.۲ - نکته دوم

ابـتـدای عده وفات از موقعی است که زن از مرگ شوهر مطلع شود؛ البته این حکم به غـایـب بـودن شـوهـر اخـتـصـاص نـدارد؛ بـلکـه حـضـور او را هـم شـامـل مـی‌شـود. پـس اگـر بـه علتی فوت او بر زن مخفی مانده باشد، از زمان آگاهی باید عده نگه دارد.

۹.۳ - نکته سوم

زنـی کـه در عده وفات است، حرام است لباس رنگارنگ بپوشد و سرمه بکشد و هم‌چنین کارهای دیگری که زینت حساب شود، بر او حرام می‌باشد.


اگر مردی گم شود و غیبت او به گونه‌ای باشد که نه خبری از وی برسد و نه اثری از او ظاهر شود و مرده و زنده بودنش معلوم نباشد؛ چنان‌چه مالی از او باقی باشد که برای مـخـارج هـمـسرش خرج شود، یا ولی و سرپرست دارد که عهده‌دار مخارج همسرش شود، یا کسی باشد که به طور مجانی مخارج او را عهده‌دار گردد، بر زن واجب است که صبر کند و انتظار بکشد و هرگز جایز نیست که ازدواج کند، تا این‌که یقین کند همسرش مرده، یا وی را طلاق داده اسـت؛ ‌امـا اگـر چـنان‌چه مالی از شوهرش نمانده، یا سرپرستی ندارد که خـرجـی او را بـدهـد و کـسـی نـبـاشد که به طور مجانی مخارجش را بدهد، باز هم می‌تواند صبر کند، و اگر صبر نکند و بخواهد ازدواج نماید، پیش حاکم شرع برود و حاکم شرع از تاریخ مراجعه چهار سال به زن مهلت می‌دهد و در این مدت از شوهرش جست‌وجو می‌شود، چـنـان‌چـه مـرده یـا زنـده بـودن او مـعـلوم نـشـد، اگـر مـرد ولی یـا وکیل دارد حاکم به وی دستور می‌دهد که زن را طلاق دهد و اگر اقدام نکرد، او را مجبور می‌کـند و اگر ولی نداشته باشد، یا اقدام نکند و اجبارش هم امکان نداشته باشد، خود حاکم او را طـلاق مـی‌دهـد، سـپـس زن چـهـار مـاه و ده روز عده وفات نگه می‌دارد؛ سپس می‌تواند ازدواج کند.

اگـر بـعـد از جـسـت‌وجـو و تـمـام شـدن مـدت (چـهـار سـال)، شـوهـر بـیـایـد، چـنـان‌چـه قـبـل از طـلاق بـاشـد، زن هـمسر اوست و اگر آمدن شوهر بعد از ازدواج همسرش با دیگری بـاشـد، شوهر اول حقی به آن زن ندارد و چنان‌چه در بین عده باشد، شوهر می‌تواند به آن زن رجوع کند، یا به حال خودش باقی بگذارد تا عده‌اش تمام شده و از او جدا شود و اما چنان‌چه بعد از تمام شدن عده و قبل از ازدواج باشد، نمی‌تواند به وی رجوع کند.
ولی در صورتی که در طلاق سوم نباشد می‌تواند مجدداً او را به عقد خود در آورد.


اگر مرد غریبه‌ای با زنی به گمان این‌که عیال اوست، نزدیکی کند، چه زن بداند که او شوهرش نیست، یا گمان کند شوهرش می‌باشد، باید عده نگه دارد.

مـدت عـده آمیزش اشتباهی مانند عده طلاق است، به تفصیلی که بیان شد.
[۱۹] احکام خانواده، مرکز تحقیقات اسلامی نمایندگی ولی فقیه در سپاه، بهار ۱۳۷۵، نرم‌افزار گنجینه معارف.



در خصوص ضرورت رعایت عده و در پاسخ به این سؤال که آیا با توجه به پیشرفت‌های علمی، استفاده از دارو (خوراکی ـ تزریقی) و یا به کار بردن وسایل پیش‌گیری پزشکی، که به طور قطع از بارداری زن جلوگیری می‌کند، آیا نگه داشتن عده لازم است، پاسخ مراجع معظم تقلید به این قرار است:

همه مراجع: آری، باید عده نگه دارند.
[۲۲] لنکرانی، آیت‌الله فاضل، جامع المسائل، ج۱، سؤال ۱۶۱۸.
[۲۵] صافی، جامع الاحکام، ج۲، سؤال ۱۳۱۳.
[۲۶] آیت‌الله تبریزی، میرزا جواد، استفتاءات، مسئله ۱۷۱۲.
[۲۸] امام خمینی، استفتاءات، ج۳، عده طلاق، سؤال ۶۴.

(دفتر آیات عظام خامنه‌ای، بهجت و سیستانی.)


علت واقعی عده، مانند بسیاری از اسرار امور عالم، بر ما مخفی است و آن‌چه گفته می‌شود ـ از قبیل انعقاد نطفه، حریم زوجیت و... - ـ از حکمت‌های آن به شمار می‌آید؛ از‌این‌رو اگر مرد سال‌ها نیز جدا از زن خود زندگی کند، یا در مسافرت باشد، باز باید زن عده نگه دارد.


اما در توضیح دلایل و حکمت‌های عده نگه داشتن زن باید گفت:

۱۴.۱ - مخلوط شدن نطفه‌ها

یکی از حکمت‌های آن، جلوگیری از مخلوط شدن نطفه‌ها در رحم زن است و برای این‌که اگر فرزندی متولد شد، به طور یقین مشخص باشد که مربوط به چه کسی است و در نتیجه محارم این فرزند معلوم باشد و وقتی این بچه بزرگ شد، بداند با چه کسانی نمی‌تواند ازدواج کند و نیز مسئله ارث بردن او روشن شود.

۱۴.۱.۱ - نکته

لازم به ذکر است که خیلی زیاد بوده‌اند و هستند زنانی که از قرص‌های ضد بارداری یا وسایل امروزی برای پیش‌گیری از انعقاد نطفه استفاده کرده‌اند، ولی در عین حال باردار شده‌اند.

۱۴.۲ - حفظ احترام شوهر سابق

یکی دیگر از حکمت‌های عده نگه داشتن زن این بوده که اگر زن بعد از مرگ شوهر فوراً ازدواج کند، این مطلب با محبت و دوستی و حفظ احترام شوهر سابق سازگار نیست و به علاوه موجب جریحه‌دار ساختن عواطف بستگان متوفی است. رعایت حریم زندگانی و زناشویی حتی بعد از مرگ همسر، موضوعی است فطری و لذا همیشه در قبایل مختلف آداب و رسوم گوناگونی بر این منظور بوده است. گرچه گاهی در این رسوم آن‌چنان افراط می‌کردند که عملاً زنان را در بن‌بست و اسارت قرار می‌دادند. آیه ۲۳۴ سوره بقره بر تمام خرافات و جنایات خط بطلان کشیده و به زنان بیوه اجازه می‌دهد بعد از نگهداری عده و حفظ حریم زوجیت گذشته، اقدام به ازدواج کنند.

۱۴.۳ - حفظ شخصیت زن

حکمت دیگر این موضوع رعایت شأن و منزلت زن و حفظ شخصیت وی در جامعه است، از آن‌جا که اسلام برای مقام زن ارزش و احترام ویژه‌ای قائل است، با احکامی (نظیر حجاب، عده نگه داشتن و...) از احتمال سوء استفاده و خدشه وارد کردن دیگران به حریم زن پیش‌گیری کرده است.

۱۴.۴ - دلایل نامعلوم دیگر

علاوه بر این‌ها ممکن است علل دیگری هم داشته باشد که بر ما روشن نیست؛ چون فلسفه واقعی احکام و نیز سر تعداد دقیق این ایام که چرا ۴ ماه و ده روز باشد و نه یکی دو روز کم‌تر یا بیش‌تر، بیان نمی‌کند و اگر ما قائل شدیم که خداوند حکیم است و کارهایی که انجام می‌دهد و احکامی که برای بندگانش مشخص می‌کند، همه از روی حکمت و بر مبنای عقل سلیم است، نباید در آن‌ها چون‌و‌چرا کنیم؛ و باید با توجه به حکمت و علم و قدرت مطلق الهی، بسیاری از احکام الهی را تعبداً بپذیریم؛ زیراکه اولاً، حقیقت بندگی و عبودیت، پس از اعتقاد به خدای سبحان و صفات ربوبی او و حقانیت دین و احکام نورانی آن در گرو تسلیم و اطاعت محض و بی‌چون‌و‌چراست. و در ثانی دستورات دین به همین شکل، کامل‌ترین دستورات است.
[۳۰] برگرفته از پایگاه اطلاع‌رسانی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها، بخش پرسش و پاسخ، با تغییرات.



۱. لغت‌نامه دهخدا، دهخدا، ج۳۳، ص۱۳۰، اقتباس.
۲. امام خمینی، سید روح‌الله، تحریر الوسیله، ج۲، ص۳۴۵، مسئله ۸.    
۳. امام خمینی و سایر مراجع، توضیح المسائل مراجع، ص۵۲۴، مسئله ۲۵۱۱ و ۲۵۱۲.    
۴. خراسانی، آیت‌الله وحید، توضیح المسائل، مسئله ۲۵۷۵ و ۲۵۷۶.    
۵. امام خمینی و سایر مراجع، توضیح المسائل مراجع، ص۵۲۵، مسئله ۲۵۱۴.    
۶. خراسانی، آیت‌الله وحید، توضیح المسائل، مسئله ۲۵۷۸.    
۷. امام خمینی و سایر مراجع، توضیح المسائل مراجع، ص۵۲۶، مسئله ۲۵۱۵.    
۸. خراسانی، آیت‌الله وحید، توضیح المسائل، مسئله ۲۵۷۹.    
۹. امام خمینی و سایر مراجع، توضیح المسائل مراجع، ص۵۲۶، مسئله ۲۵۱۵.    
۱۰. امام خمینی و سایر مراجع، توضیح المسائل مراجع، ص۵۲۷، مسئله ۲۵۱۷.    
۱۱. خراسانی، آیت‌الله وحید، توضیح المسائل، مسئله ۲۵۸۱.    
۱۲. امام خمینی، سید روح‌الله، تحریر الوسیله، ج۲، ص۳۳۸، مسئله ۲.    
۱۳. امام خمینی، سید روح‌الله، تحریر الوسیله، ج۲، ص۳۴۰، مسئله ۸.    
۱۴. امام خمینی و سایر مراجع، توضیح المسائل مراجع، ص۵۲۷، مسئله ۲۵۱۸.    
۱۵. امام خمینی، سید روح‌الله، تحریر الوسیله، ج۲، ص۳۴۰، مسئله ۱۱.    
۱۶. امام خمینی، سید روح‌الله، تحریر الوسیله، ج۲، ص۳۴۳، مسئله ۲۳.    
۱۷. امام خمینی و سایر مراجع، توضیح المسائل مراجع، ص۵۳۷، مسئله ۲۵۳۶.    
۱۸. امام خمینی، سید روح‌الله، تحریر الوسیله، ج۲، ص۳۴۴، مسئله ۱.    
۱۹. احکام خانواده، مرکز تحقیقات اسلامی نمایندگی ولی فقیه در سپاه، بهار ۱۳۷۵، نرم‌افزار گنجینه معارف.
۲۰. آیت‌الله مکارم شیرازی، ناصر، استفتاءات، ج۲، ص۳۸۱، سؤال ۱۱۲۰ و ۱۱۲۱.    
۲۱. امام خمینی و سایر مراجع، توضیح المسائل مراجع، ص۵۲۴، مسئله ۲۵۱۱.    
۲۲. لنکرانی، آیت‌الله فاضل، جامع المسائل، ج۱، سؤال ۱۶۱۸.
۲۳. آیت‌الله نوری، شیخ حسین، توضیح المسائل، ص۴۹۵، مسئله ۲۵۰۶.    
۲۴. آیت‌الله تبریزی، میرزا جواد، استفتاءات، مسئله ۲۵۲۰.    
۲۵. صافی، جامع الاحکام، ج۲، سؤال ۱۳۱۳.
۲۶. آیت‌الله تبریزی، میرزا جواد، استفتاءات، مسئله ۱۷۱۲.
۲۷. خراسانی، آیت‌الله وحید، توضیح المسائل، مسئله ۲۵۲۰.    
۲۸. امام خمینی، استفتاءات، ج۳، عده طلاق، سؤال ۶۴.
۲۹. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲، ص۱۹۳، دارالکتاب الاسلامیه، چاپ اول ۱۳۷۵.    
۳۰. برگرفته از پایگاه اطلاع‌رسانی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها، بخش پرسش و پاسخ، با تغییرات.



پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «عده و دلایل آن»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱/۱۶.    



جعبه ابزار