شهادت امام زمان به دست یک زن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: امام زمان (عجّلاللهتعالیفرجهالشریف)،
زن، شهادت امام زمان (عجّلاللهتعالیفرجهالشریف)، روایات،
حدیث ضعیف،
سند حدیث،
اعتبار احادیث.
پرسش: براساس
روایات، امام زمان (عجّلاللهفرجهالشریف) جهان را پر از
عدل و داد میکند، آیا این با شهادت امام زمان (عجّلاللهفرجهالشریف) توسط یک زن که در بعضی روایات آمده است منافات ندارد؟
پاسخ: اولاً، هیچ دلیل معتبری بر اینکه
حضرت مهدی (علیهالسلام) به شهادت میرسند در
اختیار نداریم و ثانیاً بر فرض که چنین دلیلی وجود داشته باشد، این مطلب هیچگونه استبعادی ندارد؛ زیرا براساس مطالب گذشته انسانهای عصر ظهور
حق انتخاب دارند و میتوانند با سوءاختیار خود مسیر
شقاوت را بپیمایند و چهبسا از میان عدهای اندکی که به پلیدیها روی آوردهاند، یک یا چند نفر حضرت را به
شهادت برسانند و البته این گروه اندک قطعاً حق فعالیت علنی نخواهند داشت.
واقعیت این است که در روایاتی که از
پیشوایان معصوم به دست ما رسیده است ـ تا آنجایی که ما اطلاع داریم ـ هیچگونه اشارهای به اینکه امام مهدی (عجّلاللهفرجهالشریف) توسط یک زن به شهادت میرسند، وجود ندارد و تنها درکتابی به نام «
الزام الناصب» چنین آمده است:
«هنگامی که سال هفتاد به پایان آید و
مرگ حضرت فرا رسد، زنی به نام سعیده از
طایفه بنیتمیم، ایشان را به شهادت میرساند. ویژگی آن زن این است که همانند
مردان ریش دارد ...».
(به نقل از:
)
اولاً، روشن نیست که عبارت بالا کلام
معصوم (علیهالسلام) است یا کلام نویسنده کتاب؛ زیرا نویسنده، آن را به هیچیک از پیشوایان دینی نسبت نداده است.
ثانیاً، بر فرض که این
حدیث منسوب به یکی از معصومین (علیهمالسلام) باشد از آنجا که ما روایتکنندگان این حدیث را نمیشناسیم، از نظر
علم حدیثشناسی این حدیث ضعیف و غیر قابل
اعتماد است. بنابراین ما دلیل معتبری بر شهادت امام مهدی (عجّلاللهفرجهالشریف) به دست یک زن در
اختیار نداریم.
با فرض وجود چنین دلیل معتبری، هرگز شهادت
امام (علیهالسلام) به دست یک زن با پر شدن
جهان از عدل و داد منافات ندارد؛ زیرا از یک طرف در
دین مقدس اسلام رفتارهایی ارزشمند است که از روی آگاهی و از سر
اراده و انتخاب شکل گرفته باشد.
از سوی دیگر میدانیم در
زمان ظهور امام مهدی (عجّلاللهفرجهالشریف) نهتنها
عدالت و معنویت مقطعی نیست و مردم آن روزگار پیوسته از چشمهسار
معنویت و عدالت مهدوی سیراب میشوند؛ بلکه معنویت و عدالت واقعی ـ و نه تظاهر به آن ـ در مردم گسترش خواهد یافت و اینها نشان از آن دارد
که انسانهای عصر طلایی ظهور با میل و اراده خود به خوبیها روی میآورند، نه با
اجبار و تحمیل.
بنابراین اگر انسانهای عصر ظهور برای پیمودن مسیر
سعادت مجبور نیستند، طبیعی است که همه مردم مسیر سعادت را انتخاب نخواهند کرد؛ همچنانکه در همیشه
تاریخ، انسانهای معاندی وجود داشتهاند با اینکه حقانیت دعوت
پیامبران الهی مانند
روز برایشان روشن بود باز از سر عناد و
لجاجت و به خاطر
هواپرستی و
دنیاخواهی دعوت پیامبران الهی را لبیک نمیگفتند و آشکارا در برابرشان صف میکشیدند و البته عصر ظهور این عده بسیار اندک خواهند بود؛ چراکه از یکسو
امام مهدی (عجّلاللهفرجهالشریف) و یاران باوفایش در راه
تربیت و
هدایت جامعه جهانی و در نتیجه تکامل عقلی و اخلاقی آنها تلاش مستمری خواهند داشت و از سویی دیگر با نابود شدن تمام گروهها، تشکیلات و ابزار و اسبابی که باعث
گمراهی مردم میشوند، زمینه گرایش به بدیها و پلیدیها در میان جامعه وجود نخواهد داشت.
در ضمن معنای حدیث یادشده که میفرماید جهان پر از عدل و داد میشود، این نیست که در آن روزگار اثری از
ظلم وجود نخواهد داشت؛ بلکه معنای حدیث این است که گرایش غالب انسانها به عدالت و فضیلتهاست؛ همچنانکه وقتی میگوییم «
مسجد پر از
جمعیت شد»، آیا این سخن بدین معناست که در مسجد جا برای نشستن یک نفر هم نبود؟ مسلماً چنین نیست. ما گاهی با اینکه در مسجد هنوز جا برای چند نفر و یا بیشتر وجود دارد، میگوییم «مسجد پر از جمعیت شد» با این توضیح با وجود تعداد اندکی
ظالم باز هم میشود گفت: «
جهان پر از عدل و داد میشود».
حاصل سخن آنکه اولاً هیچ دلیل معتبری بر اینکه حضرت مهدی (عجّلاللهفرجهالشریف) به
شهادت میرسند در اختیار نداریم و ثانیاً بر فرض که چنین دلیلی وجود داشته باشد، این مطلب هیچگونه استبعادی ندارد؛ زیرا براساس مطالب گذشته انسانهای عصر ظهور حق انتخاب دارند و میتوانند با سوءاختیار خود مسیر شقاوت را بپیمایند و چهبسا از میان عدهای اندکی که به پلیدیها روی آوردهاند، یک یا چند نفر حضرت را به شهادت برسانند و البته این گروه اندک قطعاً
حق فعالیت علنی نخواهند داشت.
۱. حکومت جهانی مهدی (علیهالسلام) آیتالله مکارم شیرازی.
۲. دادگستر جهان، آیتالله ابراهیم امینی.
۳. تاریخ ما بعد الظهور، آیتالله سیدمحمد صدر.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «شهادت امام زمان به دست یک زن»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۸/۰۷/۱۵.