• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جنیان و امام حسین

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: ا مام حسین علیه‌السلام، جنیان.
پرسش: آیا جنیان به یاری امام حسین ـ علیه‌السلام ـ آمدند، در چه زمانی آمدند و اگر نیامدند، پس داستان علامه مجلسی چیست؟
پاسخ: امام حسین ـ علیه‌السلام ـ از آن جهت که امام معصوم و حجت حق و انسان کامل است و تمام موجودات از حیث بقا و وجود در محور وجود او بوده و وابستگی کامل وجودی به‌وجود او دارند.
[۱] ر.ک: شیخ صدوق، اکمال‌الدین، ج اول، غفاری، جامعه مدرسین، ۱۳۶۳، از ص ۲۲۱ ـ ۲۴۱.




جنیان نیز یکی از موجودات هستی بوده و مانند سایر موجودات وابسته به وجود انسان کامل و حجت حق می‌باشند و اطاعت و درک آنها از مقام انسان کامل (مؤمنین از جن) به مراتب قوی‌تر است؛ اگرچه گروهی از انسان‌ها جایگاه حجت الهی را چنان‌که باید نشناختند و از آن غافل شدند و در ظلمات وحشتناکی گرفتار گردیدند، اما برخی از موجودات چنین جایگاهی را شناختند.
امام حسین ـ علیه‌السلام ـ برای مؤمنان جن شناخته شده بود و آنها نیز چون انسان‌ها شاهد قضایای تاریخی بوده و تمام جرم و جنایات حکام جور اموی را مشاهده می‌نمودند. و از حرکت امام حسین ـ علیه‌السلام ـ آگاه شدند؛ چنان‌که در منابع معتبر آمده است، آنها بعد از اطلاع از حرکت امام حسین از مدینه به‌سوی مکه، به‌سوی آن حضرت شتافتند و به قصد یاری حضرت به محضرش رسیدند.


بر این اساس ارتباط جن با امام معصوم به‌عنوان حجت حق و مقتدای خلق و خلیفه الهی در روی زمین کاملاً امری عادی است.


بزرگانی چون شیخ مفید و علامه مجلسی و پیش از آنها علمای دیگر درباره یاری جن به امام حسین ـ علیه‌السلام ـ نوشته‌اند: «گروهی از مسلمانان جن به حضور امام حسین ـ علیه‌السلام ـ (در حین خروج از مدینه) رسیدند و عرض کردند: ما شیعیان تو و فرمانبردار تو هستیم، اجازه فرمایید که همه دشمنان تو را به قتل برسانیم، امام در جواب آنها دعایشان کردند و فرمودند: این آیه از قرآن را مگر از جدم رسول خدا نشنیده‌اید که می‌فرماید: « أَیْنَما تَکُونُوا یُدْرِکْکُمُ الْمَوْتُ وَ لَوْ کُنْتُمْ فِی بُرُوجٍ مُشَیَّدَةٍ»؛ هرجا باشید مرگ شما را درخواهد یافت؛ هرچند در برج‌های استوار باشید.


بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که جنیان به‌طور جدی به یاری امام حسین ـ علیه‌السلام ـ اقدام کردند؛ ولی حضرتش آنها را از اقدام عملی و همراهی کردن منع نمود و برایشان دعا کرد؛ اما آنچه را که بین مردم شایع شده و از طریق شبیه‌خوانان در ایام محرم چنین تعزیه‌ای برگزار می‌کنند، چندان روشن نیست و در تاریخ اشاره نشده است. اما بر اساس همین گزارش معتبر شیخ مفید و علامه مجلسی هیچ بعید نیست که آنها همراه حضرت بوده‌اند و شاهد شهادت یاران آن حضرت بوده باشند؛ ولی چون از طرف امام ـ علیه‌السلام ـ ماذون به اقدام عملی و دخالت در جنگ نبودند، هیچ دخالتی و درگیریی با نیروهای مقابل امام نداشته‌اند؛ ولی از شهادت امام حسین ـ علیه‌السلام ـ باخبر بودند؛ چنان‌که در عزاداری و نوحه‌سرایی حضرت شرکت نمودند و بسیار گریستند و همه ساله ماه محرم عزاداری می‌نمایند.


بنابراین داستان مجلسی تا این حد که گفته شده باشد، واقعیت دارد؛ در غیر این صورت واقعیت ندارد؛ چنان‌که شهید مطهری در حماسه حسینی این‌گونه داستان‌ها را ساختگی دانسته‌اند.


۱. ر.ک: شیخ صدوق، اکمال‌الدین، ج اول، غفاری، جامعه مدرسین، ۱۳۶۳، از ص ۲۲۱ ـ ۲۴۱.
۲. علامه طباطبایی، المیزان، ج ۲۰، تفسیر سوره جن، چ چهارم، امیرکبیر، ۱۳۷۰، ص ۱۸۵ ۱۹۰.    
۳. شیخ مفید، الارشاد، ج ۱، چ اول، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۱۳، ج اول، ص ۳۴۹ ۳۵۰    
۴. مجلسی، بحارالانوار، چ دوم، تهران،‌اسلامیه، ج ۴۴، ص ۳۳۰.    
۵. نساء(۴)، ۷۸.    
۶. بحارالانوار، چ دوم، تهران،‌اسلامیه، ج ۴۵، ص ۲۳۵.    
۷. ر.ک:شهید‌ مطهری، حماسه حسینی، سخنرانی‌ها، چ چهل و دوم، تهران، صدرا، ۸۱، ج اول، ص ۸۰ ۸۶.    



سایت اندیشه قم    






جعبه ابزار