مبادی و مسایل علم کلام
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه:
حکمت ،
فلسفه،
احکام،
اصول عقایدپرسش:مبادی و مسایل
علم کلام چیست؟
پاسخ:اصول عقاید و بیان و اثبات حکیمانه بودن
تشریع الهی وپاسخ به اشکالات و اعتراضات وارده بر
دین اسلام از مبادی و مسایل علم کلام می باشد.
قرآن کریم خود سهم به سزایی در
تشویق افکار و
اندیشه‌ها به
تدبر و تأمل در
کتاب الهی و
احکام دینی و جستجوی راز آنها داشته است، زیرا گذشته از اینکه در آیات بسیاری،
انسان‌ها را به
تفکر و
تعقل و
تدبُّر فرا خوانده است،
قرآن کریم آنجا که از
احکام و مقررات دینی یاد می‌کند. بلافاصله،
فلسفه و
حکمت آنها را یادآور می‌شود، چنانکه
نماز را عامل
ذکر خدا و بازدارنده از زشتی‌ها می‌داند ومی فرماید:. « أَقِمِ الصَّلاهَ لِذِکْرِی»
،نماز را برای یاد من بپا دار. «وَ أَقِمِ الصَّلاهَ إِنَّ الصَّلاهَ تَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ...»
نماز انسان را از بدی‌ها وزشتی ها باز می دارد.
و
روزه را عامل
تقوی می‌شناسد«کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ... لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ»،،
و
زکات را عامل پاکیزگی
معنوی می‌داند،«خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَهً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَکِّیهِمْ بِها »،
و فلسفه
جهاد با
مشرکان را برکندن ریشه‌های
فتنه از
زمین ذکر می‌کند،«وَ قاتِلُوهُمْ حَتَّی لا تَکُونَ فِتْنَهٌ»،
و نمونه‌های بسیار دیگر که ذکری وجود دارد.
این
منطق قوی قرآنی یعنی بیان
فلسفه و
حکمت احکام، مورد توجه
آموزگاران معصوم کلام و
عقاید نیز قرار گرفته و نه تنها در بخش پرسش‌ها و پاسخ‌های کلامی، بلکه در بخش تعالیم
دینی و اعتقادی نیز به بیان فلسفه و حکمت و احکام الهی پرداخته‌اند.
فلسفه و حکمت احکام الهی نخست در
خطبه‌ها، نامه‌ها،
وصایا و کلمات قصار
امام علی ـ علیه السّلام ـ و نیز در
خطبه عزا ی
فاطمه زهرا ـ سلام الله علیه ـ مطرح گردیده و پس از آن در
احادیث سایر
ائمه طاهرین ادامه یافت. قسمت‌هایی از آنها در
نهج‌البلاغه و علل الشرایع شیخ صدوق نقل گردیده است.
متکلمان نامدار امامیه نیز به پیروی از
پیشوایان خود در هر دو قلمرو
علم کلام (
عقاید دینی و
فلسفه احکام) دست به تألیف زده‌اند، چنانکه شیخ صدوق همانگونه که کتابهایی درباره
توحید،
نبوت،
امامت و... تألیف می‌کند و کتاب بسیار ارزشمندی مانند «التوحید» را به
جهان اسلام عرضه می‌نماید، در بخش
فلسفه و
علل احکام نیز کتاب «علل الشرایع» را تألیف کرده است.از جمله متکلمان صاحب نام
شیعه در قرن سوم هجری، فضل بن شاذان نیشابوری (م/۲۶۰) است، وی کتابهای کلامی بسیاری پیرامون اصول اعتقادی تألیف نموده، و از جمله کتابهای او «کتاب العلل»
است که بیانگر فلسفه
احکام فرعی و عملی
اسلام است و تمام یا بخشی از آن را صدوق در علل الشرایع (باب ۱۸۲) نقل نموده است.حاج ملاّ هادی سبزواری نیز در کتاب «اسرار الحکم» خود هر دو بخش مسائل کلامی را مورد بحث قرار داده است.
بنابراین می‌توان گفت که قلمرو بحث‌های کلامی به آنچه به عنوان «اصول عقاید» یاد می‌شود اختصاص ندارد، بلکه بیان و اثبات حکیمانه بودن
تشریع الهی نیز بر عهده علم کلام و از
وظایف خطیر متکلمان می‌باشد. زیرا اشکالات و اعتراضاتی که بر
دین اسلام وارد شده و می‌شود به بخش نخست اختصاص ندارد،و در
قرآن و
روایت نیز هر دو بخش مورد توجه قرار گرفته است.
اندیشه قم.
