آمیزش با همسر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: آمیزش اسلامی، همسر.
پرسش: برای آمیزش اسلامی و صحیح با همسر مشروع، چه مسائلی را لازم می‌دانید؟
پاسخ:
هدف ازدواج از نظر اسلام، تنها
ارضای غریزه جنسی و
آمیزش نیست. تولید نسلی صالح در پرتو رفتارهای جنسی، محصول مهم
ازدواج است که در عوض
انس و آرامش روانی، حفظ
عفت و مصونیت از
گناه و
سلامت و
امنیت اجتماعی را به ارمغان می‌آورد.
بنابراین آداب و دستوراتی که اسلام برای آمیزش بیان کرده است، با توجه به اهداف آن است؛ یعنی هم بهداشت روانی ازدواج را در نظر گرفته تا
زن و مرد از طریق این رفتار، به سکون و آرامش روانی و اوج لذت مشروع دست یابند و هم حفظ عفت و سلامت نسل و مسائل بهداشتی را مورد توجه قرار داده است.
برخی از مهم‌ترین آداب و دستورات اسلامی، عبارت‌اند از:
یکی از مهم‌ترین مسائل در امر آمیزش این است که زن و مرد هر دو از نظر روانی آمادگی برای آمیزش را داشته باشند؛ یعنی در خود احساس نیاز کنند و کشش درونی آن‌ها را به سوی یکدیگر علاقه‌مند نماید. در بسیاری از
روایات، توصیه شده است که زن و مرد در حریم خصوصی خود آزادتر از بیرون باشند، یکی از اهداف و فلسفه‌هایی که می‌توان برای رعایت نکات مطرح شده در روایات، در نظر گرفت، این است که با رعایت آن نکات، آمادگی روانی برای زن و مرد حاصل می‌شود. از جمله، در روایات تأکید شده است که
زن خودش را برای همسرش آرایش کند.
امام باقر (علیه‌السلام) می‌فرماید: سزاوار نیست زن خودش را (برای همسرش) آرایش نکند، ولو به این‌که گردن‌بندی به گردن آویزد.
علاوه بر تأکید بر آرایش زن برای شوهر، حفظ ظاهر مرد نیز برای همسرش سفارش شده است.
پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) فرمود: «لازم است هر کدام از شما خود را برای همسرش مهیا و آراسته کند؛ همان‌طوری که دوست دارد همسرش هم برای او آراسته باشد».
آرایش زن برای همسر و هم‌چنان آراسته بودن مرد باعث می‌شود که زن و شوهر نسبت به یکدیگر بیش‌تر علاقه‌مند گردند و در نتیجه آمادگی روانی برای
آمیزش در آن‌ها حاصل می‌شود.
یکی دیگر از مسائلی که ـ هم از نظر علمی و هم از نظر اسلام ـ توجه و رعایت آن در مسئله آمیزش لازم و ضروری است، داشتن آمادگی فیزیولوژیکی برای آمیزش است. روان‌شناسان و متخصصان مسائل جنسی تأکید کرده‌اند که زن و شوهر قبل از آمیزش باید نکاتی را رعایت کنند تا هر دو به
اوج لذت جنسی برسند. در روایات نیز از شتاب در آمیزش نهی شده است.
شتاب‌زدگی در آمیزش باعث عدم ارضای طرف مقابل می‌شود و هم‌چنین در درازمدت مشکلات و اختلالاتی را در پی خواهد داشت.
خواندن دعاهایی که در این زمینه وارد شده است؛
آمیزش جنسی اگر مطابق ضوابط دینی انجام گیرد، نوعی
عبادت است و
دعا و
استغاثه در آن مواقع برای صحت جسمانی و روحی فرزند و پرهیز از
شیطان و وسوسه‌های او مورد سفارش اخبار و
احادیث قرار گرفته است.
در روایتی از
امام باقر (علیه‌السلام) آمده است: «هنگامی که قصد نزدیک شدن به همسرت را داشتی، این دعا را بخوان:
خدایا! فرزندی نصیبم نما و او را خداترس و پاک‌طینت قرار ده، او را سالم از هر
نقص و ایرادی بیافرین، و عاقبتش را ختم به
خیر بگردان».
در برخی روایات آمده است که در آن هنگام
انسان باید از هرگونه
گناه دور باشد و حتی فکر
گناه را هم نکند تا به اصطلاح، شیطان در
نطفه آنان شریک نگردد.
یکی از اموری که همسران باید رعایت کنند، آن است که هم‌بستری آنان کاملاً در مکان امن و مناسب (مانند اتاقی که گذر افراد دیگر در آن نیست) باشد،
در غیر این صورت موجب
فساد و
انحراف خواهد شد و نیز لازم است مسائل خصوصی و اسراری که در این رابطه دارند، برای کسی نقل نکنند و با این کار حریم
حیا و
عفت و
غیرت اسلامی آنان که یکی از
اهداف ازدواج نیز می‌باشد، حفظ خواهد شد.
پدر و مادرها باید توجه داشته باشند که هیچ‌گاه جلوی روی
کودکان ـ و حتی کودکان چندماهه ـ هم‌بستر نشوند؛ چون نگاه کودکان و گوش دادنشان به صدای والدین، آثار بسیار نامطلوبی در آنان خواهد گذاشت.
امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: «نباید مردی با همسرش در اتاقی که کودکی هست، آمیزش کند».
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) نیز فرموده است: «
سوگند به آن کسی که جانم در دست اوست، اگر مردی با همسرش در خانه‌ای هم‌بستر شود و کودکی آن‌ها را بنگرد و سخن و صدای نفس آن‌ها را بشنود، آن
کودک هرگز رستگار نخواهد شد، اگر پسر باشد،
زناکار می‌شود و اگر دختر باشد، آلوده‌دامن می‌گردد».
در برخی روایات دستورالعمل‌های نسبتاً جامعی در مورد زمان‌های آمیزش وارد شده
و نیز از آمیزش با همسر در حال
قاعدگی و بعد از
احتلام نیز نهی شده است.
از آن‌جا که
انعقاد نطفه از طریق آمیزش حاصل می‌شود و در واقع آمیزش، اساس و زیربنای شکل‌گیری موجودی به نام انسان است و تحقیقات علمی نیز اثبات کرده است که بسیاری از ویژگی‌های شخصیتی کودک ژنتیکی است، یعنی از
پدر و مادر منتقل می‌شود؛ لذا
اسلام دستورالعمل‌های مهمی را در این باره بیان کرده است که لازم است به‌صورت صحیح و بدون پیرایه به
والدین آموزش داده شود.
۱. علی غضنفری، ازدواج و آداب زناشویی در اسلام، انتشارات لاهیجی، ۱۳۸۰ ش.
۲. شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۲۰.
۳. علی‌اصغر مروارید، سلسلة الینابیع الفقهیه، کتاب نکاح، ج۱۸ و ۱۹.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «آمیزش با همسر»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۰۸/۰۴.
