استغاثه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: استمداد، استغاثه
طلب،
نصرت،
بلا،
رنج،
خدا.
پرسش: استغاثه به چه معنا است؟
پاسخ: استغاثه به معنای طلب
نصرت و فریاد‌رس خواهی، استمداد در حال شدّت و
محنت، و کمک‌خواهی از خدا، هنگام بلا و رنج و گرفتاری است.
واژه «اِستغاثه» مصدر باب استفعال از ریشه «غ، و، ث» به معنای طلب نصرت و فریاد‌رس خواهی، استمداد در حال شدّت و محنت، و کمک‌خواهی از خدا، هنگام بلا و رنج و گرفتاری است.
نمونه آشکار استغاثه هنگامی است که
انسان به بیماری سختی مبتلا می‌شود، یا در امواج طوفان دریا گرفتار می‌آید و دست خود را از همه جا کوتاه می‌بیند و به اقتضای
فطرت توحیدی، این حقیقت را درمی‌یابد که در عالم، قدرتی وجود دارد که بتواند وی را در هر شرایطی که باشد نجات دهد. در این‌حالت، انسان با
تضرع و زاری، فقط به خدا استغاثه می‌کند.
البته این واژه برای کمک خواستن از بشر نیز کاربرد داشته «فَاسْتَغاثَهُ الَّذی مِنْ شیعَتِهِ عَلَی الَّذی مِنْ عَدُوِّهِ».
و منحصر به درخواست کمک از خدا نیست.
دائرة المعارف قرآن کریم، جلد ۳، مدخل استغاثه.
پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «استغاثه»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۵/۱۸.
