ازدواج حضرت داوود
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: حضرت داوود (علیه‌السلام)،
قضاوت،
ازدواج، اوریا،
داوری داوود،
توبه.
پرسش: آیا واقعیت دارد که حضرت داوود (علیه‌السلام) ۹۹ همسر
اختیار کرده بود؟
پاسخ: داوود (علیه‌السلام) جایگاه خاصی در
آیات قرآن دارد. او صاحب
زبور در نزد خدا مقرب بوده و خلیفه خدا در
زمین است.
امام علی (علیه‌السلام) فرمودند: اگر کسی ادعا کند حضرت داوود زن اوریا را (با آن خصوصیتی که نقل می‌کنند) گرفت، او را دو حد زنم: حدی برای
نبوت و حدی برای
اسلام. و این سخن،
کنایه از این است که چنین ادعایی دو اتهام است: یکی برای پیامبریْ اتهام کار خلاف زدن و دیگری این‌که در مکتب اسلام هر کس دیگری را برخلاف عفت متهم کند، باید
حد بخورد.
هم‌چنین
امام رضا (علیه‌السلام) وقتی شنید عده‌ای می‌گویند: حضرت داوود اوریا را کشت و زنش را گرفت، فرمود: شما به
پیامبر خدا نسبت
سستی در نماز می‌دهید؛ سپس او را متهم به
زنا با زن اوریا می‌کنید؛ سپس متهم به
قتل می‌کنید. تنها خطای حضرت داوود این بود که قبل از این‌که از مدعی دلیل بخواهد، قضاوت کرد.
برای روشن شدن این نسبت به
حضرت داوود (علیه‌السلام) به آیه‌ای که
عده‌ای بر آن هستند که دلالت بر ازدواج متعدد حضرت داوود (علیه‌السلام) دارد،
ذکر می‌کنیم.
ترجمه
آیه این است که؛ آیا داستان شاکیان هنگامی که از
محراب (داوود) بالا رفتند به تو رسیده است؟ در آن هنگام که بر او وارد شدند و او از دیدن آنها وحشت کرد. گفتند: (نترس) دو نفر شاکی هستیم که یکی از ما بر دیگری
ستم کرده، اکنون در میان ما به
حق داوری کن و ستم روا مدار و ما را به راه راست
هدایت کن. این برادر من است او نود و نه
میش دارد و من یکی بیش ندارم؛ اما او اصرار می‌کند که این یکی را هم به من واگذار و در سخن بر من غلبه کرده است. داوود گفت: «مسلماً او با درخواست یک میش تو برای افزودن آن به میش‌هایش، بر تو ستم نموده و بسیاری از شریکان به یک‌دیگر ستم می‌کنند، مگر کسانی که
ایمان آورده و
اعمال صالح انجام داده‌اند؛ اما عده آنان کم است. داوود دانست که ما او را آزموده‌ایم؛ ازاین‌رو از پروردگارش طلب آمرزش نمود و به
سجده افتاد و
توبه کرد.
در اصل داستان و توبه و سجده حضرت داوود (علیه‌السلام) بحث‌هایی میان
مفسران مطرح شده است؛ لکن برخی با استفاده از
تورات تحریف‌شده، نسبت‌هایی به داوود (علیه‌السلام) داده‌اند که جای تأسف دارد.
جریان
ازدواج داوود با همسر اوریا در تورات این‌گونه نقل شده: «داوود (علیه‌السلام) روزی به پشت بام رفت و همسر اوریا را که زنی زیبا بود، دید و به او متمایل شد و برای سردار خود در
جنگ پیغام فرستاد که
اوریا را به خط مقدم جنگ بفرستد و هدفش کشته شدن اوریا بود، سردار لشکر
اطاعت نمود. در نهایت اوریا کشته شد و داوود (علیه‌السلام) به هدف خود رسید.
هم‌چنین برای ارتباط، این افسانه را به مسئله قضاوت داوود (علیه‌السلام) میان صاحبان نود و نه میش و یک میش افزودند. داوود نود و نه
زن داشت؛ چون متمایل به زن اوریا گردید،
خداوند آن دو
فرشته را فرستاد تا او را متنبه سازند و به خطایش واقف کنند و مقدمه‌ای بر آن افزوده و گفته‌اند داوود در
محراب عبادت مشغول
نماز بود که
ابلیس به صورت پرنده زیبا پیش رویش مجسم گردید. داوود (علیه‌السلام) که آن پرنده را دید، نمازش را قطع کرد و از وی تعقیب کرد تا هم‌چنان به بالای بام آمد و پرنده مزبور خود را به خانه اوریا انداخت و داوود با دیدگان خود آن را تعقیب کرد و چشمش به همسر اوریا که در حال شست‌وشوی بدن خود بود، افتاده و متمایل به او شد.
سید مرتضی (رحمة‌الله‌علیه) در رد این داستان دروغین می‌فرماید:
فساد این گفتار روشن‌تر از این است که
انسان بخواهد به آن پاسخ دهد، خصوصاً که تورات محرّف، داوود (علیه‌السلام) را
پیامبر نمی‌داند.
در
روایات آمده است که
امام هشتم (علیه‌السلام) از
علی بن
محمد بن جهم پرسید: مردم درباره داوود چه می‌گویند؟ وقتی ایشان داستان کذایی را از علی بن محمد بن جهم شنید، فرمود: «انا لله و انا الیه راجعون». بعد این نسبت‌ها را مذمت فرموده و به
قضاوت داوود (علیه‌السلام) اشاره فرمودند که چون داوود (علیه‌السلام) بدون آن‌که از مدعی،
بینه و گواه طلب کند و علیه مدعی‌علیه قضاوت کرد و خطای داوود همین بوده است.
در دنباله این
روایت می‌فرماید: مسئله داوود و ازدواج او با اوریا روی جهت عادی خود بود و چون همسرش کشته شده بود، رسم آن زمان این بود که زن شوهرمرده تا آخر عمر
ازدواج نمی‌نمود و داوود (علیه‌السلام) مأمور شد، این رسم را از بین ببرد.
عمده همین مطالب را
علامه طباطبایی مطرح نموده، در آخر این نسبت ناروا را به آن حضرت نادرست دانسته و اضافه نموده است که داوود (علیه‌السلام) جایگاه خاصی در
آیات قرآن دارد. او صاحب
زبور در نزد خدا مقرب بوده و
خلیفه خدا در زمین است.
از
امیرالمؤمنین علیه‌السلام است که فرمودند: اگر کسی ادعا کند حضرت داوود زن اوریا را (با آن خصوصیتی که نقل می‌کنند) گرفت، او را دو حد زنم: حدی برای
نبوت و حدی برای
اسلام.
کنایه از این‌که چنین ادعایی دو اتهام است: یکی برای پیامبری اتهام کار خلاف زدن و دیگری این‌که در مکتب اسلام هر کس دیگری را برخلاف
عفت متهم کند، باید حد بخورد.
امام رضا (علیه‌السلام) نیز وقتی شنید عده‌ای می‌گویند: حضرت داوود اوریا را کشت و زنش را گرفت، فرمود: شما به پیامبر خدا نسبت
سستی در نماز می‌دهید؛ سپس او را متهم به
زنا با زن اوریا می‌کنید؛ سپس متهم به
قتل می‌کنید. تنها خطای
حضرت داوود این بود که قبل از این‌که از مدعی دلیل بخواهد،
قضاوت کرد.
۱. تفسیر نمونه، حضرت آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی، ج۱۹، ص۲۴۹.
۲. تفسیر المیزان، علامه سید محمدحسین طباطبایی، ج۹، ص۲۰۱.
۳.التفسیرو المفسرون، محمدهادی معرفت، ج۲، ص۲۶۶.
۴. قصص قرآن،هاشم رسولی محلاتی، بی‌جا، تابش، پنجم، ج۲، ص۲۰۸.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «ازدواج حضرت داوود»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۰۸/۲۱.
