• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

احادیث ائمه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: احادیث، حجیت، ائمه، پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، شیعه، روایات.
پرسش: آیا اسناد احادیث معصومان به پیامبر متصل نیستند؟

پاسخ: شیعه امامان (جانشینان پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله) را معصوم ـ علیهم‌السلام ـ می‌دانند؛ بر همین اساس سخن آنان نیز مانند سخن پیامبر حجیت نفسی دارد و نیازی به استناد به پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ ندارد. احادیثی که از امامان معصوم به ما رسیده، به دو دسته تقسیم می‌شود: یک دسته از روایات به‌صورت مستند بیان شده است؛ یعنی سلسله سندشان نیز ذکر شده است به این صورت که هر امامی از پدرش نقل می‌کند تا اینکه سند روایت به رسول الله ختم می‌شود بنابراین این روایات از نظر سند در بالاترین رتبه اعتبار قرار دارد؛ اما دسته دیگر از روایات که بدون سند بیان شده است، دو دسته‌اند: یا اینکه با واسطه از پیامبر اسلام نقل می‌کنند، اما سندش را ذکر نکردند؛ از‌این‌رو این نوع احادیث نیز گرچه سلسله سندشان بیان نشده و در ظاهر مرسل هستند، اما با توجه به اینکه معصومان از امنا و صادقان محسوب می‌شوند، اگر حدیثی را پیامبر نفرموده باشد، آنها آن را به‌عنوان حکم الاهی بیان نمی‌نمایند یا به پیامبر نسبت نمی‌دهند.
احادیثی که از ائمه معصومان نقل می‌شود، مستند و از اعتبار کافی برخوردار است و هیچ‌گونه تردیدی در آن راه ندارد.
با توجه به اینکه این بحث یکی از مباحث درون‌دینی است؛ از‌این‌رو فقط از منظر شیعه به این پرسش پاسخ می‌دهیم.



از دیدگاه شیعه امامان معصوم ـ علیهم‌السلام ـ هستند و از طرف خداوند توسط پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ به‌عنوان جانشین و خلیفه آن حضرت به مردم معرفی شدند. بر این اساس آنان حجت خداوند بر آفریدگانش هستند و سخنشان نیز (مانند سخن پیامبر) حجیت نفسی دارد و نیازی به اسناد ندارد؛ به عبارت دیگر، شیعه بر این باور است همان‌طور که اگر پیامبر سخنی را بیان بفرماید، نیازی به اسناد نیست و کسی از ایشان سندی نمی‌طلبد و تردیدی در حجیت سخن ایشان ندارد، همین‌طور در سخن معصومان نیز نیازی به سند نیست و تردیدی در حجیت سخن ایشان وجود ندارد.


گفتنی است احادیثی که از امامان معصوم به ما رسیده به دو دسته تقسیم می‌شود:

۲.۱ - ۱. روایات مستند

دسته‌ای از روایات به‌صورت مستند بیان شده است؛ یعنی سلسله سندشان نیز ذکر شده است؛ به این صورت که هر امامی از پدرش نقل می‌کند تا اینکه سند روایت به رسول الله ختم می‌شود؛ بنابراین نه‌تنها در این احادیث سندشان بیان شده و هیچ اشکال سندی در آنها یافت نمی‌شود، بلکه از نظر سند در بالاترین رتبه اعتبار قرار دارد.

این دسته از روایات خود به دو صورت می‌باشند:

۲.۱.۱ - اول

یکی اینکه اسامی پدر و اجدادشان را یکی پس از دیگری بیان می‌کنند؛ مانند... قال أبوالحسن الرضا ـ علیه‌السلام ـ سمعت أبی‌موسی بن جعفر یقول سمعت أبی‌جعفر بن محمد یقول سمعت أبی‌محمد بن علی یقول سمعت أبی علی بن الحسین یقول سمعت أبی‌الحسین بن علی یقول سمعت أبی‌أمیر‌المؤمنین علی بن أبی‌طالب ـ علیه‌السلام ـ یقول سمعت رسول الله ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ یقول سمعت جبرئیل یقول سمعت الله عز و جل یقول لا إله إلا الله حصنی فمن دخل حصنی أمن من عذابی فلما مرت الراحلة نادانا بشروطها و أنا من شروطه.
[۱] صدوق، امالی‌ صدوق، ص ۲۳۵، انتشارات کتاب‌خانه اسلامی، ۱۳۶۲ ه ش.
(زمخشری از یحیی بن حسین حسینی در کتاب ربیع الأبرار پیرامون إسناد صحیفة الرضا نقل می‌کند: اگر این اسناد به گوش دیوانه‌ای بخورد، عاقل می‌شود.

۲.۱.۲ - دوم

دیگر اینکه راوی با عبارت "عن آبائه" (از پدرانش) با توجه به وضوح اسامی، آن را حذف نموده است). در مجموع کتب روایی شیعه حدود ۶۶۷۱ حدیث از ائمه ـ علیهم‌السلام ـ به صورت مستند با عبارت "عن آبائه" (از پدرانشان = عن رسول الله) نقل شده که از این تعداد ۲۷۸ آن در کتب اربعه شیعه (۶۰ حدیث در کافی، ۴۶ تا در من لا یحضره الفقیه، ۱۲۸ تا در تهذیب و ۳۴ تا در استبصار) آمده است؛ به‌عنوان نمونه، یک حدیث معنعن و مستند را در اینجا بیان می‌کنیم: عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّکُونِیِّ عَنْ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ ـ علیه‌السلام ـ عَنْ آبَائِهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ ... .

۲.۱.۳ - حدیث سلسلة الذهب

بدیهی است اگر حدیثی با این نوع سند نقل شود از بهترین سند برخوردار است. بر این اساس از قسم اول به حدیث "سلسلة الذهب"
[۴] ثواب الاعمال، ترجمه غفاری، ص ۲۳؛ سلسلة الذّهب به مناسبت رجال سند آن که همه از معصومان می‌باشند و از احادیث قدسیّه محسوب می‌شود؛ چون گوینده کلام، ذات اقدس الهی است.
تعبیر شده است؛ زیرا اگرچه براساس آرای شیعه همه امامان حجت‌های خدا در روی زمین هستند و از نظر حجت فرقی بین اینها و پیامبر نیست، اما از نظر غیر شیعه اینان بهترین افراد و موثق‌ترین افراد هستند.
[۵] محمد رشید رضا، تفسیر القران الحکیم ( تفسیر المنار)، ج ۹ ص ۵۳۸، ناشر دار المعرفة برای چاپ و نشر، بیروت، لبنان، چاپ دوم؛ مثلاً سیدمحمدرشیدرضا با اینکه از متعصبان اهل سنت است در تفسیرش المنار هنگامی‌که می‌خواهد ازامام صادق ـ علیه‌السلام ـ روایت کند، می‌گوید:روی عن جدنا الامام جعفر الصادق رضی اللَّه عنه (از جد ما امام صادق ـ علیه‌السلام ـ نقل شده).


۲.۲ - ۲. روایات بدون سند

دسته دیگر از روایات که بدون سند بیان شده است.

این دسته از روایات نیز دو قسم‌اند:

۲.۱.۱ - اول

اینکه باواسطه از پیامبر اسلام نقل می‌کنند؛ اما سندش را ذکر نکردند. به‌عنوان نمونه، به این حدیث توجه نمایید: عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّکُونِیِّ عَنْ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ ـ علیه‌السلام ـ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله. در منابع شیعی هزاران و در کتب اربعه (کافی، من لا یخضره الفقیه، تهذیب و استبصار) صدها حدیث با این عنوان نقل شده است.

این نوع از احادیث نیز اگرچه سلسله سندشان بیان نشده و در ظاهر مرسل هستند، اما با توجه به اینکه معصومان ـ حتی از دید اهل سنت نیز ـ از امنا و صادقان محسوب می‌شوند، باید پذیرفت که آنان حدیثی را که پیامبر نفرموده باشد، به‌عنوان حکم الاهی بیان نمی‌نمایند یا به پیامبر نسبت نمی‌دهند. امام صادق ـ علیه‌السلام ـ فرموده است: حدیث من، حدیث پدرم (امام باقر) و حدیث پدرم (امام باقر)، حدیث جدم (امام زین‌العابدین) و حدیث جدم (زین‌العابدین) حدیث (امام) حسین و حدیث حسین، حدیث (امام) حسن و حدیث حسن، حدیث امیرالمؤمنین ـ علیه‌السلام ـ و حدیث امیرالمؤمنین حدیث رسول الله ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و حدیث رسول الله، سخن خداوند ـ عزوجل ـ است.

۲.۱.۲ - دوم

اینکه از کتاب جامعه، مصحف فاطمه، جفر و... نقل نموده‌اند که در هر صورت مستند و برای همه مسلمانان حجت است.
[۹] ترجمه مصطفوی، ج‌۱، ص ۳۴۵.

بنابراین احادیثی که از ائمه معصومان نقل می‌شود، مستند و از اعتبار کافی برخوردار است و هیچ‌گونه تردیدی در آن راه ندارد.


قابل ذکر است که این مسئله (مستند بودن احادیث معصومان) از دیرباز مورد سؤال بود و از طرف عده‌ای که برای سخنان امامان معصوم ـ علیهم‌السلام ـ حجیت ذاتی قائل نبودند، مورد اعتراض قرار می‌گرفت؛ از این جهت راه حل‌هایی مورد استفاده قرار گرفت.

۳.۱ - روایت اول

جابر بن یزید می‌گوید: به امام باقر ـ علیه‌السلام ـ عرض کردم: هرگاه حدیثی برایم باز گفتی، سندش را نیز بیان فرما. امام ـ علیه‌السلام ـ فرمود: پدرم از جدم از رسول خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ از جبرئیل ـ علیه‌السلام ـ از خدا ـ عزوجل ـ برای من حدیث گفته است و هر حدیثی که برایت گویم، با این سند خواهد بود.

۳.۲ - روایت دوم

در روایت دیگری آمده است: محمد بن علی (امام باقر) به احترام مجالست جابر با پیغمبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ نزدش می‌رفت و می‌نشست و از خدای تبارک و تعالی برای آنها حدیث می‌کرد، اهل مدینه گفتند: ما جسورتر از این را ندیده‌ایم (زیرا با این کودکی از جانب خدا حدیث می‌گوید) چون دید چنین می‌گویند، از پیغمبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ حدیث گفت، اهل مدینه گفتند: ما دروغ‌گوتر از این مرد را هرگز ندیده‌ایم، از کسی به ما حدیث می‌کند که او را ندیده است، چون دید چنین می‌گویند، از جابر بن عبد‌اللَّه حدیثشان گفت، آنگاه تصدیقش کردند؛ در صورتی که جابر خدمت او می‌آمد و از او دانش می‌آموخت.
[۱۲] با استفاده از اصول کافی، ترجمه مصطفوی، ج ‌۲، ص ۳۷۴.



سخنان امامان معصوم حجیت ذاتی دارد و سخن آنان سخن پیامبر و خداوند است، خواه در ظاهر مستند باشد یا نباشد.



۱. صدوق، امالی‌ صدوق، ص ۲۳۵، انتشارات کتاب‌خانه اسلامی، ۱۳۶۲ ه ش.
۲. علامه مجلسی، بحارالأنوار، ج ۱، ص ۳۰.    
۳. کلینی، کافی، ج ۱، ص ۳۳، ح ۷، دارالکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۶۵ ه ش‌.    
۴. ثواب الاعمال، ترجمه غفاری، ص ۲۳؛ سلسلة الذّهب به مناسبت رجال سند آن که همه از معصومان می‌باشند و از احادیث قدسیّه محسوب می‌شود؛ چون گوینده کلام، ذات اقدس الهی است.
۵. محمد رشید رضا، تفسیر القران الحکیم ( تفسیر المنار)، ج ۹ ص ۵۳۸، ناشر دار المعرفة برای چاپ و نشر، بیروت، لبنان، چاپ دوم؛ مثلاً سیدمحمدرشیدرضا با اینکه از متعصبان اهل سنت است در تفسیرش المنار هنگامی‌که می‌خواهد ازامام صادق ـ علیه‌السلام ـ روایت کند، می‌گوید:روی عن جدنا الامام جعفر الصادق رضی اللَّه عنه (از جد ما امام صادق ـ علیه‌السلام ـ نقل شده).
۶. کلینی، کافی، ج ۳، ص ۲۶۹، دارالکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۶۵ ه ش‌.    
۷. کلینی، کافی، ج ۱، ص ۵۳، دارالکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۶۵ ه ش‌.    
۸. کلینی، کافی، ج ۱، ص ۲۳۹، دارالکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۶۵ ه ش‌.    
۹. ترجمه مصطفوی، ج‌۱، ص ۳۴۵.
۱۰. مفید، امالی، ص ۴۲، چاپ کنگره شیخ مفید قم، ۱۴۱۳ ه ق. با استفاده از ترجمه استادولی، متن، ص ۵۴.    
۱۱. کلینی، کافی، ج ۱، ص ۴۶۹، دارالکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۶۵ ه ش‌.    
۱۲. با استفاده از اصول کافی، ترجمه مصطفوی، ج ‌۲، ص ۳۷۴.



پایگاه اسلام کوئست.    


رده‌های این صفحه : حدیث شناسی




جعبه ابزار