• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یاسین

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: صلوات ، پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، آل‌یاسین، یس.
پرسش: مردم منطقه ما هنگامی‌که سوره "یاسین" را قرائت می‌کنند، همراه با یاسین «صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم» نیز می‌گویند. همچنین پس از قرائت آیه دوازدهم سوره یاسین «صلی علی امام مبین» نیز می‌گویند. آیا این عمل درست است و آیا برای آن دلیلی وجود دارد یا خیر؟
پاسخ: در روایات سفارش شده است که هر وقت از رسول خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ نامی به میان آمد و از او یاد کردید، بر او صلوات بفرستید. در روایت آمده است که رسول خدا ده نام دارد که پنج تای آن در قرآن آمده است. یکی از این نام‌ها یاسین است. اهل بیت ـ علیه‌السلام ـ نیز آل‌ یاسین هستند؛ از‌این‌رو پس از قرائت اولین آیه سوره "یس" که با «یس و القرآن الحکیم» آغاز می‌شود، صلوات فرستادن امری پسندیده است؛ هرچند که دلیل خاص و حدیثی در این باره نیامده است.
همچنین در برخی از روایات « امام مبین» در آیه ۱۲ سوره یس به حضرت امیرالمؤمنین علی ـ علیه‌السلام ـ تفسیر شده است؛ از‌این‌رو درود بر او و یاد وی کردن نیز امری نیکو و پسندیده است.



قرآن کریم پیرامون حفظ حرمت رسول اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ می‌فرماید:«همانا خداوند و فرشتگان او بر پیامبر درود می‌فرستند؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید، بر پیامبر درود فرستید و سلام گویید و تسلیم فرمانش باشید».
مضمون این آیه نشانگر جایگاه والای رسول اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ در پیشگاه خداوند است؛ به‌گونه‌ای که خدا و فرشتگانش بر او درود می‌فرستند و خداوند فرمان می‌دهد که دیگران نیز با آنها هماهنگ شده و بر او درود و سلام بفرستند.


در روایات آثار و برکات بسیاری برای صلوات شمرده شده است.

۲.۱ - روایتی از امام باقر

امام باقر ـ علیه‌السلام ـ یا امام صادق ـ علیه‌السلام ـ می‌فرماید:"در میزان (ترازوی اعمال) در روز رستاخیز چیزی سنگین تر از صلوات بر محمد و آل محمد نیست و در آن روز شخصی را می آورند و اعمالش را در میزان می گذارند، ولی سبک است، آن‌گاه پاداش صلوات او بروز کند و آن را در میزانش می نهند، ترازوی اعمالش پر بار و سنگین می گردد".

۲.۲ - صلوات از دیدگاه معصومان

در احادیث معصومان ـ علیهم‌السلام ـ بر فرستادن صلوات هر گاه نام مبارک پیامبر اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ برده شد، تأکید شده است. حتی آمده است در وسط نماز هم اگر کسی نام مبارک پیامبر را بشنود، مستحب است صلوات بفرستد.


در حدیثی از امام باقر ـ علیه‌السلام ـ روایت شده است:"بی‌گمان رسول خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ ده اسم دارد که پنج تا از آنها؛ یعنی محمد، احمد، عبدالله، یاسین و نون در قرآن آمده است و پنج تا از آنها؛ یعنی فاتح، خاتم، کافی، مقفی و حاشر در قرآن نیست".
[۴] صدوق، الخصال، ج ۲، ص ۴۲۶، انتشارات جامعه مدرسین قم، ۱۴۰۳ ه ق.





۴.۱ - اول

یکی از القابی که برای اهل بیت پیامبر اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ به کار می‌بریم، «آل‌یاسین» است.

۴.۲ - دوم

زیارتی نیز با نام «زیارت آل‌یاسین» در کتاب‌های دعا ذکر شده است که از توقیعات امام مهدی ـ عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف ـ است.

۴.۳ - سوم

آیه ۱۳۰ سوره صافات هم در یکی از قرائت‌ها «آل یاسین» قرائت شده است. «سلام علی آل‌یاسین» امام صادق ـ علیه‌السلام ـ در ذیل این آیه از پدرانش نقل می‌کند که حضرت علی ـ علیه‌السلام ـ فرمود:"یس محمد ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ است و ما آل‌یس هستیم".
[۶] طباطبایی، محمدحسین، المیزان، ج ۱۷، ص ۱۶۵ ؟؟؟، چاپ پنجم، دار الکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۵ش.


۴.۴ - چهارم

امام رضا ـ علیه‌السلام ـ می‌فرماید:"خداوند به محمد ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و آل محمد ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ فضیلتی داده است که احدی به کنه آن نمی‌رسد؛ مگر این‌که اهل تعقل باشد و آن این است که خداوند تنها بر انبیا ی خود سلام می‌دهد و می‌فرماید:"سلام بر نوح باد در میان جهانیان" و: «سلام بر ابراهیم» و:«سلام بر موسی و هارون» و نمی‌فرماید:سلام بر آل‌نوح و یا سلام بر آل ابراهیم و...، ولی می‌فرماید:"سلام بر آل‌یاسین؛ یعنی آل‌محمد ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ ...".
[۸] شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا (ع)، ج ۱، ص ۲۳۶، جهان، ۱۳۷۸ ق.



بنابر شواهد و دلایلی که ذکر شد؛ یاسین از نام‌های رسول اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ است و پس از شنیدن نامی از نام‌های رسول اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ فرستادن صلوات مستحب است؛ هرچند در خصوص آیه اول سوره «یس» حدیثی وارد نشده و سفارشی به خصوص نشده است که بعد از تلاوت این آیه صلوات بفرستید، ولی طبق ادله عامی که ذکر شد، پس از تلاوت این آیه، ذکر صلوات نیکوست.




۴.۱ - اول

در برخی از روایات «امام مبین» که در آیه ۱۲ سوره یس آمده است، به امیرالمؤمنین علی ـ علیه‌السلام ـ تفسیر شده است.

۴.۲ - دوم

در حدیثی از امام باقر ـ علیه‌السلام ـ نقل شده که فرمود: «هنگامی‌که این آیه نازل شد، ابوبکر و عمر برخاستند و عرض کردند: ای پیامبر آیا منظور از آن تورات است؟ فرمود: نه عرض کردند:ا نجیل است؛ فرمود:نه عرض کردند: مراد قرآن است؟ فرمود: نه در این حال حضرت علی ـ علیه‌السلام ـ نزد پیامبر آمد. هنگامی‌که چشم رسول خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ به او افتاد. فرمود: امام مبین این مرد است، او است امامی که خداوند متعال علم همه چیز را در او جمع فرمود ».
[۱۱] طباطبایی، محمدحسین، المیزان، ج ۱۷، ص ۷۲ ؟؟؟، چاپ پنجم، دار الکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۵ش.



براساس این روایات یاد امیرالمؤمنین ـ علیه‌السلام ـ و درود و صلوات فرستادن بر او، بعد از تلاوت این آیه امری پسندیده است؛ هرچند روایت یا حدیثی وارد نشده است که بعد از قرائت این آیه بر امیرمؤمنان درود بفرستید.


۱. یس (۳۶)، آیه ۱۲.    
۲. احزاب (۳۳)، آیه ۵۶.    
۳. کلینی، کافی، ج ۲، ص ۴۹۴، باب الصلاة علی النبی و اهل بیته (ع)، ح ۱۵، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۶۵.    
۴. صدوق، الخصال، ج ۲، ص ۴۲۶، انتشارات جامعه مدرسین قم، ۱۴۰۳ ه ق.
۵. شیخ طبرسی، احتجاج، ج ۲، ص ۳۱۶، دار النعمان، النجف الاشرف، ۱۳۸۶ ق.    
۶. طباطبایی، محمدحسین، المیزان، ج ۱۷، ص ۱۶۵ ؟؟؟، چاپ پنجم، دار الکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۵ش.
۷. صافات (۳۷)، آیه ۷۹.    
۸. شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا (ع)، ج ۱، ص ۲۳۶، جهان، ۱۳۷۸ ق.
۹. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۱۸، ص ۳۳۵، دار الکتب الاسلامیة، تهران، بی‌تا.    
۱۰. طباطبایی، محمدحسین، المیزان، ج ۱۷، ص ۹۶، چاپ پنجم، دار الکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۵ش.    
۱۱. طباطبایی، محمدحسین، المیزان، ج ۱۷، ص ۷۲ ؟؟؟، چاپ پنجم، دار الکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۵ش.



پایگاه اسلام کوئست.    


رده‌های این صفحه : آداب تلاوت | قرآن شناسی




جعبه ابزار