امیرالمؤمنین (علیهالسلام) در نهجالبلاغه در وصف هدایتگری قرآن مجید میفرماید: «و کسی با این قرآن ننشست (قرائت ننمود و در آن تدبر و اندیشه نکرد) مگر آنکه وقتی از نزدش برخاست، چیزی بر او افزوده یا چیزی از او کاسته شد. هدایت و رستگاری او افزایش یافت یا کوری و گمراهی او کم شد؛ و بدانید که هیچکس را بعد از (خواندن و عمل کردن) قرآن، نیازی نیست و نه برای کسی پیش از آشنایی با قرآن بینیازی. پس بهبودی دردهای روحی و جسمی خود را از آن بخواهید و در سختی و گرفتاری از آن کمک بطلبید؛ زیرا شفا بهبودی بزرگترین دردها (که کفر و نفاق و تباهی و گمراهی میباشد) در قرآن است».
بعد از این کتابهای مرجع، برای آگاهی و آشنایی از وظایف و بایدها و نبایدهای یک مسلمان واقعی میتوان به کتابهای اخلاقی و تفسیری و احادیثی از مؤلفین مشهور و قابل اطمینان مراجعه کرد؛ از جمله آنها عبارتاند از: