ویژگی‌های همسر خوب
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلید واژه:همسر،
ایمان ،
اخلاق ،
کفوپرسش:خصوصیات یک همسر خوب چیست؟
پاسخ:همسر خوب، یکی از بزرگ‌ترین نعمت‌های الهی می‌باشد و این
نعمت بزرگ، عامل سعادت خانواده‌ها، مایه پیشرفت در امور مختلف، آرامش دل‌ها و
تربیت صحیح فرزندان می‌گردد.
با توجه به اهمیّت فراوان
انتخاب همسر شایسته، لذا در هنگام
ازدواج باید به ملاک‌ها دقت گردد، به خداوند متعال متوسل شد و از وی استمداد نمود تا همسری مناسب، نصیب انسان نماید.
امام صادق علیه‌السّلام می‌فرمایند:«هرگاه کسی از شما قصد ازدواج کرد، سزاوار است دو رکعت
نماز بخواند و خدا را بخواند که همسری
عفیف و امین، با دیانت و
متواضع و حافظ
ناموس و اسرار... نصیب وی بنماید».
امام باقر علیه‌السّلام می فرمایند:«شخصی به محضر
رسول خدا صلّی الله علیه و آله شرفیاب گردیده و در مورد ازدواج خود، با آن سرور
مشورت کرده حضرت فرمود:با شخصی که اهل دیانت و
تقوا باشد ازدواج کنید.»
و در حدیثی دیگر امام حسن علیه‌السلام به مردی که با ایشان درباره ازدواج دختر خود مشورت کرد فرمود:او را به مردی با تقوا شوهر ده زیرا اگر دختر تو را دوست داشته باشد گرامی اش می‌دارد و اگر دوستش نداشته باشد به وی
ستم نمی‌کند
.
حسین بن بشار باسطی می‌گوید:به
امام رضا علیه‌السّلام نامه ای نوشتم که:یکی از خویشان، از دخترم
خواستگاری کرده ولی بد اخلاق است اکنون چه کنم؟ حضرت فرمود:اگر بد اخلاق است دختر به او نده.
منظور از شرافت خانوادگی،
شهرت ،
ثروت و موقعیت اجتماعی نیست زیرا بعضی از خانواده‌ها ذاتاً شریف، بزرگوار، آبرومند و متدین هستند گرچه
فقیر باشند و بعضی خانواده‌ها پست، فرومایه، و بی‌دین هستند گرچه ثروتمند و دارای مقام باشند.
پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله می‌فرمایند:«در دامن و خانواده شایسته، ازدواج کنید زیرا عِرق (نطفه و ژن‌ها) تأثیر می‌گذارد.»
اداره و تداوم زندگی و پیمودن راه راست و حل مشکلات زندگی، کار ساده ای نیست: زن و شوهر برای تحقق آن‌ها و همچنین تربیت فرزندانی شایسته، باید به نیروی
عقل و فهم، مجهز باشند.
حضرت علی علیه‌السّلام فرمودند:«با انسان
احمق و نفهم، ازدواج نکنید زیرا معاشرت با او، بلائی عظیم است و فرزندانش نیز ضایع خواهند شد.»
کفو هم دیگر بودن یعنی تناسب، همتایی، هماهنگی و هم شأنی در زمینه‌های مختلف مالی، مذهبی، اخلاقی، خانوادگی، دانش و سواد، قیافه و سنخیت جسمی و روحی.
نکته مهم: همتایی صددرصد امکان ندارد. باید کوشش شود هرچه ممکن است این فاصله طبیعی بین افراد، کمتر باشد.
علم و دانش برای انسان، یک
کمال واقعی است و در سعادت انسان، پویایی خانواده و تربیت بهتر فرزندان، تأثیر بسیاری دارد. با فرد باسواد زندگی لذت بخش‌تر است البته کفویت در این مسأله هم باید رعایت شود.
بعضی از بیماری‌ها، نقص‌ها و معلولیت‌های
جسمی و
روحی ،عمیق و غیرقابل درمان هستند که در طول عمر، همراه انسان است و مانع از انجام وظایف همسری شده و به زندگی لطمه می‌زنند لذا باید از ازدواج با افراد با این گونه بیماری‌ها خودداری کرد.
اسلام نیز از ازدواج با بیمارانی که دارای امراض
جزام ، جنون و
برص باشند نهی فرموده است. همچنین اسلام از ازدواج با افرادی که گرفتار آلودگی‌های روحی و اخلاقی،
فاسق و شرابخوار هستند
نهی فرموده است.
رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمودند:«در انتخاب همسر، همان‌گونه که درباره زیبایی صورت همسر تحقیق می‌کنید، درباره موی او نیز سؤال و تحقیق کنید. زیرا مو، یکی از زیبایی هاست (و در زیبایی انسان نقش دارد).
زندگی زناشویی بر پایه انحصار و
اعتماد ، برپا می‌شود. زن و شوهر قصد دارند تمام وجود یکدیگر را تصاحب نمایند و دیگری در این کانون انحصاری، راه نداشته باشد.
آمادگی روحی و جسمی در موضوع مباشرت و
آمیزش جنسی ، بسیار حساس و مورد سفارش پیشوایان دینی می‌باشد از این جهت بر هر زن و مردی لازم است حقوق همدیگر و
نیازهای جنسی خود را کاملاً مراعات نموده و یکدگیر را کاملاً اشباع نمایند.
۱. اگر شوهر در زندگی یادآور
خدا شد، او را همراهی و اگر خدا را فراموش کرد، یادآور او شود و به او
تذکر دهد.
۲. در حفظ
دین و تقوا و انجام وظایف الهی و اجتماعی، شوهرش را یاری کند.
۳. کم خرج باشد و
مهرش سنگین نباشد.
۴. خوش زبان و مهربان باشد و مانند مادری مهربان از او
پرستاری و محافظت کند.
۵. ولود باشد. نازا و
عقیم نباشد.
۶. خانه را محل استراحت شوهر قرار دهد و هنگام بروز مشکلات و ناراحتی‌ها دلداریش دهد.
۷. از زحمات شوهر و چیزهایی که به منزل می‌آورد
تشکر و قدردانی نماید.
۸. هیچ‌گاه از شوهر چیزی را مطالبه نکند که قدرت تهیه آن را ندارد.
۹. هنگام خروج شوهر از منزل، خودش و اموال شوهرش را حفظ کند و هنگام ورود او، با خوشحالی به
استقبال او برود.
۱۰. در منزل و برای شوهرش
آرایش کند و بهترین لباس‌ها را بپوشد و برایش دلبری کند.
۱۱. هنگام خروج از منزل، سنگین و با
وقار و بدون آرایش خارج شود و با مردان بیگانه گرم نگیرد و
شوخی نکند.
۱۲. در حضور شوهر از مردهای دیگر
تعریف و تمجید نکند.
۱۳. اگر مرتکب اشتباهی شد فوراً از شوهرش
عذرخواهی کند.
۱۴. اسباب خوشنودی شوهر را فراهم کند و موجب
خشم و
عصبانیت شوهر نشود و اگر عصبانی شد
رضایت او را جلب کند.
۱۵. اگر شوهر فرمان داد،
اطاعت کند و اگر
قسم خورد، باور کند و
تکلیف خود را انجام دهد.
۱۶. اهل
قناعت باشد تا در زندگی، شوهر خود را به زحمت نیندازد.
۱۷. چنانچه از شوهر کار ناروایی سرزد،
عفو و
اغماض نماید.
۱۸. خانه را لطیف، پاکیزه و زیبا و مرتب نگه دارد و در زندگی،
اقتصاد و میانه روی را رعایت کند و از
اسراف و تبذیر و ولخرجی اجتناب کند و در غذا پختن خوش سلیقه و کاردان باشد. به سلیقه شوهرش توجه کند.
۱۹. در تغذیه، بهداشت و سلامت جسم و روح بچه‌ها کوشا باشد و در معالجه، درمان و پرستاری از آن‌ها جدیت نماید.
۲۰.
امانتدار ، رازنگه دار و راستگو باشد.
۱. دیندار باشد.
۲. خوش اخلاق باشد.
۳. عاقل، با
تدبیر ، زرنگ و فعال است و خوب زن داری و بچه داری می‌کند.
۴. برای تأمین رفاه و
آرامش خانواده‌اش کوشش می‌کند و دارای صفات عالی بخشش و
سخاوت است.
۵. نظیف، پاکیزه و خوش لباس است.
۶. در زندگی میانه رو و مقتصد است و پول‌هایش را بیهوده خرج نمی‌کند.
۷. به همسرش
احترام می‌گذارد و از زحمات او قدردانی می‌کند.
۸. همسرش را بسیار دوست دارد و به او
اظهار دوستی و
محبت می‌کند.
۹. لغزش‌های همسرش را می‌بخشد.
۱۰. به زنان بیگانه نگاه نمی‌کند و از آن‌ها تعریف و تمجید نمی‌کند.
۱۱. در کارهای منزل به همسرش کمک می‌کند.
۱۲. عصبانی نمی‌شود و اگر شد، خشم خود را فرو می‌برد و به همسرش
آزار نمی‌رساند و
ناسزا نمی‌گوید.
پایگاه شهر سوال مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
