نقش امام علی در جنگ بدر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: جنگ بدر،
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)،
امام علی (علیه‌السّلام)،
قریش.
پرسش: امام علی (علیه‌السّلام) در جنگ بدر چه نقشی داشت؟
پاسخ: امام علی (علیه‌السلام) در جنگ بدر نقش تعیین‌کننده‌ای داشتند که می‌توان به
شجاعت ستودنی از اول شناسایی دشمن و موقعیت‌های ضعف و قوت آنها و آب آوردن از چاه بدر و به خاک افکندن بزرگان و ابطال قریش بنابر قول
تاریخ نیمی از کشته‌های دشمن بدست امام علی (علیه‌السلام) بوده است. و مدال نهایی هم از جانب
خداوند توسط
جبرائیل در آسمان‌ها ندای «لافتی إلا علی لاسیف إلا ذوالفقار» بود.
جنگ بدر، دشوارترین و شکوه‌مندترین نبرد پیامبر خداست. شرایط زمانی، چگونگی ترکیب نیروها، ساز و برگ
مسلمانان، هدف آغازین حرکت ـکه دست‌یابی به کاروان
مشرکان و کالاهای آنان بودـ و نبرد غیر منتظره و نابرابر و...نشان‌دهنده اهمّیت این نبرد و نقش سرنوشت‌ساز آن است.
از این‌رو، «بدریان» در هماره
تاریخ، جایگاه ویژه‌ای داشته‌اند و در حوادث
تاریخ اسلام، بویژه پس از پیامبر خدا، حضور بدریان در همه جا اهمّیتی خاص داشت. این نبرد در
رمضان سال دوم هجری در منطقه بدر، در نزدیکی
مدینه واقع شد.
امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) در این نبرد ـکه آغازین جنگ پیامبر خدا و نیز نخستین چهره نمایی قهرمانانه علی (علیه‌السّلام) است‌ـ، جلوه‌ای دیدنی، ستودنی و شگفت دارد، بدین سان که:
پرچم پیروزمند سپاه اسلام در دست‌های پر توان علی (علیه‌السّلام) بود.
پیش از رویارویی و در مرحله حسّاس کسب اطّلاعات، برای دست یافتن به چند و چون نیروی دشمن، همراه برخی صحابیان به ماموریت رفت که موفّقیتی کارآمد داشت.
در دلِ سیاهی تاریک و هولناک
شب نبرد، آن گاه که پیامبر خدا طلبِ
آب نمود، علی (علیه‌السّلام) به پا خاست و ثابت و استوار به «بدر» گام نهاد و از چاهی بس ژرف و تاریک، آب برگرفت و پیامبر خدا را سیراب کرد.
علی (علیه‌السّلام) در اوّلین نبرد تن به تن،
ولید بن عُتبه را به خاک هلاکت افکند و سپس در کشتن عتبه، پدر ولید، هماوردِ او را یاری رسانْد. علی (علیه‌السلام)، این حماسه شکوهمند را در نامه‌ای به
معاویه یادآوری کرده است:
من
پدر حسنم! کشنده جدّ و
برادر و دایی‌ات که در نبرد بدر، سرشان را شکافتم؛ و آن شمشیر را با خود دارم و با همان دل با دشمنم رویارو می‌شوم.
علی (علیه‌السّلام) همچنین
عاص بن سعید، رزم‌آور نیرومند
قریش و
نوفل بن خُوَیلِد، دشمن
شرور و کینه‌توز پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را به خاک افکند.
چون فرمان حمله عمومی صادر شد و نیروها در هم آمیختند و آتش نبرد، شعله‌ور گشت، این علی (علیه‌السّلام) بود که چونان شیری خشمگین بر دشمن می‌تاخت و آرایشِ نظامی آنان را در هم می‌ریخت و از کشته، پُشته می‌ساخت، بدان سان که آورده‌اند ۳۵ نفر از هفتاد تن کشته‌های مشرکان، با ضربت شمشیر علی (علیه‌السّلام) بر خاک افتادند.
او که در آن هنگام در عنفوان جوانی بود، با این شهامت‌ها، شجاعت‌ها و رزم‌آوری‌ها، مدال افتخار جاودانه
«لا سیفَ الّا ذوالفقارِ ولا فَتی الّا علیٌّ» را به دست آورد.
حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «نقش امام علی در جنگ بدر» تاریخ بازیابی ۱۳۹۷/۱۱/۰۸.
