• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عبدالله بن ابی‌امیة بن مخزومی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: عبدالله بن ابی‌امیة بن مخزومی، پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله.
پرسش: حضرت محمد ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ در پاسخ به عبدالله بن ابی‌امیة بن مخزومی درباره اینکه اگر شما پیامبری، باید از زمین چشمه‌های جوشان آب بیرون آوری چه فرمودند؟
پاسخ: رسول خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ در پاسخ به این توقعات باطل و بی‌جا و و تمنیات عاطل فرمودند: ای عبدالله بن ابی‌امیه مخزومی! مگر همین کارها در طائف نشده است؟



آیا در آنجا چشمه‌های جوشان و زمین‌های سرسبز و خرم وجود ندارد؟ مگر هرکه باغ و چشمه و زمین سرسبز دارد، پیغمبر است؟ اینها هرگز نشانه رسالت نیست. کسی نمی‌تواند با حفر چاه و احداث قنات و داشتن باغ و بوستان و مانند آن، داعیه نبوت در سر بپروراند. نبوت، سفارش خاص الهی است؛ اما باغداری و دامداری و کشاورزی ، از علوم و حرفه‌های عادی است که باید آن را از راه تجربه فراگرفت.


باغداری و کشاورزی از بشر عادی هم ساخته است؛ اما انبیا ـ علیهم‌السلام ـ آمده‌اند تا اصول ارزشی را به انسان‌ها تذکر داده، جوامع بشری را موحد و آشنای به زندگی ابدی کرده، به فراگیری علوم و معارف و نیز کار و کوشش تشویق و ترغیب کنند. فرق است بین اینکه بگوییم: انبیا آمده‌اند تا باغداری و کشاورزی را توسعه دهند، یا آمده‌اند تا انسان‌ها را فرشته‌خوی کنند و ضمناً استقلال اقتصادی را در پرتو حفظ اصول انسانی تأمین کنند. آنها که در کشاورزی و صنعت به رفاه کامل رسیدند، اما از تعالیم انبیا بی‌بهره‌اند؛ چون فرشته‌خویی و انسانیت در آنها نیست، درنده‌خو هستند و به تخریب منابع اقتصادی مردم فقیر جهان سوم می‌پردازند: «یَهلک الحَرث و النَسل»


رسول اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ در قبال سخنان ملحدان منتظر بود تا وحی نازل شود و راه علاج را ارائه کند، خداوند در این‌باره فرمود:« أُنظر کَیف ضَربوا لَک الأمثال فَضلّوا فلا یَستطیعون سَبیلاً »؛ نگاه کن توقع و انتظار آنها از وحی چقدر جاهلانه است! اینها رسول را نشناخته‌اند و می‌پندارند که پیامبر باید از سران زراندوز یا زورمدار باشد .


پاسخ خداوند به چنین پندار نابخردانه‌ای این است که:«تَبارک الَذی اِن شاء جَعَل لَک خیراً مِن ذلک جَنات تَجری مِن تحتها الأنهار و یَجعل لک قُصوراً»؛ خدای سبحان، پر برکت است و اگر بخواهد می‌تواند برای تو باغ‌هایی بیشتر از باغ‌های پیشنهادی آنها قرار دهد؛ اما بنا نیست که تو از این طریق، رسالت خود را بر مردم تحمیل کنی و با رفاه‌مندی خویش، رنج مردم محروم را دو چندان کنی .


توصیه خدای سبحان به رسولش در مواجهه با این‌گونه کژاندیشی‌ها این است که: « فَلَعلک تارِک ما بَعضَ یُوحی اِلیک و ضائق به صدرک »؛ مبادا در برابر قیاس‌های مغالطه‌ای و جاهلانه بداندیشان حجاز، نگران باشی و برخی از تکالیف الهی را ترک کنی و دل‌تنگ گردی . تو از شرح صدر برخورداری: « أَلَم نَشرح لَک صَدرک »؛ و اشکال منتقدان نابخرد، انسان دریا دل را افسرده نمی‌کند و موجب ترک صحنه نخواهد شد . البته با نزول چنین وحی و دستوری، حضور رسول گرامی ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ در صحنه رسالت بیشتر و بهر‌ه‌مندی وی از شرح صدر افزون‌تر شد.



۱. تفسیر الإمام العسکری، المنسوب الی الإمام العسکری، ص ۵۰۹.    
۲. بقره(۱)، آیه ۲۰۵.    
۳. اسراء(۱۷)، آیه ۴۸.    
۴. فرقان(۲۵)، آیه ۱۰.    
۵. هود(۱۱)، آیه ۱۲.    
۶. انشراح(۹۴)، آیه ۱.    



پایگاه حدیث نت.    






جعبه ابزار