• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عایشه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: عایشه، مرگ، اهل سنت، شیعه.
پرسش: بر اساس منابع شیعه و اهل سنت عایشه چگونه از دنیا رفت؟
پاسخ:



درباره چگونگی مرگ عایشه، اختلاف نظر وجود دارد.


منابع اهل سنت مرگ او را طبیعی دانسته و گفته‌اند که در سال ۵۸ ه.ق عایشه از دنیا رفت و ابوهریره بر او نماز خواند. البته قبل از آن نوشته‌اند که ابوهریره نیز در همان سال عمرش به پایان رسید.
[۱] ذهبی، محمدبن احمد‌، تاریخ اسلام، تحقیق: تدمری، عمر عبدالسلام، ج ۴، ص ۱۶۴، دارالکتاب العربی، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق.

عایشه در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.


اما برخی منابع شیعه، معاویه را عامل مرگ عایشه می‌دانند.

۳.۱ - دیدگاه سیدبن طاوس

سیدبن طاوس دو نقل را دراین‌باره از کتاب «اوائل الاشتباه» تألیف ابوعَروبَه (متوفی ۳۱۸ ه.ق)
[۳] . اَبوعَروبه، حسین بن محمد بن أبی معشر مودود ابن حماد السلمی الحرانی‌ از مورّخان قرن چهارم هجری است؛ ر.ک:امین عاملی‌، سید محسن، اعیان الشیعة، ج ۶، ص ۱۶۶ – ۱۶۷، دار التعارف للمطبوعات‌، بیروت، ۱۴۰۶ق.
نقل کرده است.

۳.۱.۱ - نقل اول

ابوعروبه در نقل اول خود چنین آورده است: «معاویه در مدینه روی منبر پیامبر مشغول گرفتن بیعت از مردم برای یزید بود که عایشه از اتاقش صدا زد:ساکت باش! ساکت باش! آیا رسم این است که بزرگان، مردم را برای بیعت گرفتن برای پسرشان دعوت کنند؟ معاویه گفت:نه. عایشه گفت: پس در این کارت به چه کسی اقتدا کرده‌ای و از سنت چه کسی پیروی می‌کنی؟ معاویه خجالت زده شد و از منبر پایین آمد و چاهی کَند و با مکر و حیله عایشه را در چاه انداخت و بدین علت عایشه از دنیا رفت».

۳.۱.۲ - نقل دوم

ولی در نقل دیگری آمده: «عایشه درحالی‌که سوار بر الاغ بود، به خانه معاویه رفت. عایشه حرمت معاویه را رعایت نکرد، با الاغش به روی فرش‌ها رفت و الاغ بر آنها ادرار کرد. معاویه از این کار عایشه به مروان شکایت کرد و گفت: من نمی‌توانم این زن را تحمل کنم. با اجازه معاویه، مروان عهده‌دار حل این مشکل شد. او چاهی کَند و کاری کرد که عایشه در آن افتاد. این اتفاق در روز آخر ذی‌الحجه واقع شد».

۳.۲ - دیدگاه نویسنده الصراط المستقیم

نویسنده کتاب «الصراط المستقیم» پس از این‌که جریان اول را نقل کرده، در روایتی از ابی‌العاص جریان دوم را هم آورده است. صاحب این کتاب در ادامه از اعمش نقل می‌کند: «هنگامی که معاویه به کوفه آمد گفت: من برای این‌که نماز بخوانید یا روزه بگیرید با شما نجنگیدم؛ بلکه برای این جنگیدم که بر شما حکومت کنم». سپس اعمش می‌گوید: «کسی را بی‌حیاتر از او (معاویه) دیده‌اید؟ او هفتاد هزار نفر را کشت که در بین آنها عمار، خزیمه، حجر، عمروبن حمق، محمدبن ابوبکر، مالک اشتر، اویس قرنی، ابن‌صوحان، ابن‌تیهان، عایشه و ابن‌حسان وجود دارند».



۱. ذهبی، محمدبن احمد‌، تاریخ اسلام، تحقیق: تدمری، عمر عبدالسلام، ج ۴، ص ۱۶۴، دارالکتاب العربی، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق.
۲. ابن‌اثیر، علی‌بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج ۳، ص ۵۲۰، دار صادر، بیروت، ۱۳۸۵ق.    
۳. . اَبوعَروبه، حسین بن محمد بن أبی معشر مودود ابن حماد السلمی الحرانی‌ از مورّخان قرن چهارم هجری است؛ ر.ک:امین عاملی‌، سید محسن، اعیان الشیعة، ج ۶، ص ۱۶۶ – ۱۶۷، دار التعارف للمطبوعات‌، بیروت، ۱۴۰۶ق.
۴. سیدبن طاوس، الطرائف فی معرفة مذاهب الطوائف، ج ۱، ص ۵۰۳، الخیام، قم، چاپ اول، ۱۳۹۹ق.    
۵. عاملی نباطی، علی من محمد، الصراط المستقیم إلی مستحقی التقدیم، محقق و مصحح:رمضان، میخائیل، ج ۳، ص ۴۵، المکتبة الحیدریة، نجف، چاپ اول، ۱۳۸۴ق.    
۶. عاملی نباطی، علی من محمد، الصراط المستقیم إلی مستحقی التقدیم، محقق و مصحح:رمضان، میخائیل، ج ۳، ص ۴۸، المکتبة الحیدریة، نجف، چاپ اول، ۱۳۸۴ق.    



پایگاه اسلام کوئست.    






جعبه ابزار