• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سوال در ایستگاه‌های پل صراط

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: پل صراط ، قیامت
پرسش: در ایستگاه‌های هفت‌گانه پل صراط چه سؤالاتی مطرح می‌شود؟
پاسخ: این سؤال، برگرفته از روایتی است که ابن عباس از رسول خدا صلوات‌الله‌علیه نقل می‌کند:



۱) «وقتی قیامت بر پا می‌شود، خداوند به مالک، دستور می‌دهد جهنم هفت‌گانه را روشن و شعله‌ور نماید و به رضوان دستور می‌دهد که بهشت هشت‌گانه را زینت کند؛ می‌فرماید ای میکاییل ، صراط را بر روی جهنم پهن کن؛ به جبرئیل می‌فرماید: ترازوی سنجش اعمال بندگان را زیر عرش نصب کن و صدا می‌زند ای محمد صلوات‌الله‌علیه، امت خود را برای حسابرسی نزدیک بیاور، در این هنگام خداوند دستور می‌دهد که بر روی صراط، هفت پل قرار دهند که طول هر پل، ۱۷ هزار فرسخ است و بر هر پلی هفتاد هزار ملک ایستاده‌اند که از زنان و مردان این امت، سؤال می‌کنند.
۲) روایات دیگری نیز به همین مضمون وارد شده است که می‌توانند مؤید این روایت باشند؛ از جمله روایتی که انس بن مالک از رسول خدا صلوات‌الله‌علیه، نقل می‌کند که آن حضرت فرمودند:«زمانی که روز قیامت می‌شود خداوند همه‌ بندگانش را از اولین تا آخرین در مکانی بلند جمع می‌کند و صراط را بر لب جهنم نصب می‌کند، هیچ کس از آن عبور نمی‌کند مگر این که برائت و امان نامه‌ای از حضرت علی علیه‌السلام داشته باشد».


در هر کدام از ایستگاه‌های هفت‌گانه در مورد موضوعی خاص از افراد، سوال می‌شود:

۲.۱ - ایستگاه اوّل

از « ولایت و دوستی علی بن ابی طالب علیه‌السلام و دوستی آل پیامبر صلوات‌الله‌علیه » می‌پرسند، اگر حق اهل بیت و امام علی علیه‌السلام را در دنیا به جا آورده باشد و با خود توشه‌ای در این امر به همراه داشته باشد، از روی پل مانند برق جهنده عبور می‌کند و رد می‌شود و کسی که اهل بیت پیامبر صلوات‌الله‌علیه را دوست نداشته و مراعات آن‌ها را در دنیا نکرده باشد با سر، سقوط می‌کند و وارد جهنم می‌شود، اگر چه کارهای نیکش به اندازه عمل هفتاد صدّیق (صدّیق، کسی است که تصدیق کننده امر خدا و پیامبران باشد و شکی در دل نداشته باشد.)
[۲] مجمع البیان فی تفسیر القرآن، طبرسی، فضل بن حسن،انتشارات ناصر خسرو، ج ۳، ص ۱۱۱.
باشد.

۲.۲ - ایستگاه دوّم

از « نماز » می‌پرسند؛ یعنی آیا به نماز، اعتقاد داشتی و خواندی؟ چگونه خواندی؟ همراه با اخلاص بود یا برای ریا و خودنمایی ؟

۲.۳ - ایستگاه سوّم

از « زکات » می‌پرسند؛ یعنی آیا زکات مال خود را پرداخت نمودی و به نیازمندان دادی یا نه؟

۲.۴ - ایستگاه چهارم

از « روزه » می‌پرسند؛ آیا روزه گرفتی؛ چگونه گرفتی؛ فقط تشنگی و گرسنگی کشیدی؛ یا تمام اعضا و جوارحت روزه داشت و به نتیجه روزه‌داری که تقوا بود:(«یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلیَ الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُون؛ ای افرادی که ایمان آورده‌اید! روزه بر شما نوشته شده، همان‌گونه که بر کسانی که قبل از شما بودند نوشته شد تا پرهیزکار شوید») دست پیدا کردی یا نه؟

۲.۵ - ایستگاه پنجم

از « حج » می‌پرسند؛ آیا با استطاعت و قدرت مالی و بدنی که خداوند به تو عنایت فرمود به زیارت خانه خدا رفتی یا نه؟

۲.۶ - ایستگاه ششم

از « جهاد » می‌پرسند؛ آیا هنگامی که دین خدا در خطر بود به فرمان ولیّ خدا گوش کردی؛ به دفاع از دین خدا پرداختی، یا همانند خوارج و اهل صفین و نهروان ، نافرمانی کردی و موجب شدی کرسی عدالت به دست نااهلان بیفتد؟

۲.۷ - ایستگاه هفتم

از « عدل » پرسش می‌شود؛ یعنی آیا با همه مردم حتی خودت به انصاف و مقتضای عقل و برابری برخورد کردی یا ظلم نمودی؟( تعبیر از عدل به ظلم نکردن به این جهت است که عدل و ظلم، ضد و نقیض یکدیگرند چنان که در تعریف عدل گفته شده: قرار دادن هر چیزی در جای خویش و در تعریف ظلم گفته شده قرار دادن هر چیزی در غیر مکان و جای خود.)
[۷] نهج البلاغة( للصبحی صالح)، شریف الرضی، محمد بن حسین، محقق، مصحح، فیض الإسلام‌، هجرت، قم، ص ۵۵۳.
[۸] شرح الکافی- الأصول و الروضة( للمولی صالح المازندرانی)، محمد صالح بن احمد، مازندرانی، محمد صالح بن احمد، محقق، مصحح، شعرانی، ابوالحسن‌، المکتبة الإسلامیة، تهران‌، ج ۹، ص ۳۵۸.
اگر چیزی به همراه داشت و به سؤالات، جواب داد، از پل هفتم نیز مانند برق جهنده عبور می‌کند و اگر چیزی برای جواب دادن نداشت، عذاب و شکنجه می‌شود.
[۱۰] منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، هاشمی خویی و همکاران، محقق و مصحح:ابراهیم میانجی، مکتبة الإسلامیة، تهران، ج ۶، ص ۱۶.
[۱۱] مناقب آل أبی طالب(ع)، ابن شهر آشوب مازندرانی، محمد بن علی‌، علامه، قم، ج ۲، ص ۱۵۲.




۱. بحار الأنوار، مجلسی، محمد باقر، محقق، مصحح، جمعی از محققان‌، دار إحیاء التراث العربی‌، بیروت‌، ج ‌۷، ص ۳۳۲.    
۲. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، طبرسی، فضل بن حسن،انتشارات ناصر خسرو، ج ۳، ص ۱۱۱.
۳. بقره/سوره۲، آیه۱۸۳.    
۴. لسان العرب، ابن منظور محمد بن مکرم، دار صادر، بیروت، ج ۱۱، ص ۴۳۰    
۵. لسان العرب، ابن منظور محمد بن مکرم، دار صادر، بیروت، ج ۱۲، ص ۳۷۳.    
۶. الکافی، کلینی، محمد بن یعقوب، محقق، غفاری، علی اکبر و آخوندی، محمد، دار الکتب الإسلامیة، تهران‌، ج ۱، ص ۱۱۲.    
۷. نهج البلاغة( للصبحی صالح)، شریف الرضی، محمد بن حسین، محقق، مصحح، فیض الإسلام‌، هجرت، قم، ص ۵۵۳.
۸. شرح الکافی- الأصول و الروضة( للمولی صالح المازندرانی)، محمد صالح بن احمد، مازندرانی، محمد صالح بن احمد، محقق، مصحح، شعرانی، ابوالحسن‌، المکتبة الإسلامیة، تهران‌، ج ۹، ص ۳۵۸.
۹. بحار الأنوار، مجلسی، محمد باقر، محقق، مصحح، جمعی از محققان‌، دار إحیاء التراث العربی‌، بیروت‌، ج ۷، ص ۳۳۱- ۳۳۲.    
۱۰. منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، هاشمی خویی و همکاران، محقق و مصحح:ابراهیم میانجی، مکتبة الإسلامیة، تهران، ج ۶، ص ۱۶.
۱۱. مناقب آل أبی طالب(ع)، ابن شهر آشوب مازندرانی، محمد بن علی‌، علامه، قم، ج ۲، ص ۱۵۲.



پایگاه اسلام کوئیست    


رده‌های این صفحه : حساب | صراط | قیامت | کلام | معاد شناسی




جعبه ابزار