• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خواندن سوره یوسف

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: خواندن سوره یوسف، زنان، سوره نور، آموزش نوشتن.

پرسش: آیا دلیلی وجود دارد ‌که زنان نباید سوره یوسف را بخوانند؟

پاسخ:




موضوع مورد سؤال در منابع روایی مطرح شده است؛ مانند این روایات:

۱.۱ - روایتی از امام علی

«قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ـ علیه‌السلام ـ لَا تُعَلِّمُوا نِسَاءَکُمْ سُورَةَ یُوسُفَ‌ وَ لَا تُقْرِءُوهُنَّ إِیَّاهَا فَإِنَّ فِیهَا الْفِتَنَ وَ عَلِّمُوهُنَّ سُورَةَ النُّورِ فَإِنَّ فِیهَا الْمَوَاعِظَ»؛ امام علی علیه‌السلام فرمود: سوره یوسف را به زنانتان تعلیم ندهید...؛ چراکه در آن، فتنه‌ها (حکایت عشق و عاشقی) است. آنان را سوره نور بیاموزید که سرشار از پند و موعظه است.

۱.۲ - روایتی از امام صادق

«قَالَ أَبُو عَبْدِاللَّهِ ـ علیه‌السلام ـ لَا تُنْزِلُوا النِّسَاءَ الْغُرَفَ وَ لَا تُعَلِّمُوهُنَ‌ الْکِتَابَةَ وَ لَا تُعَلِّمُوهُنَّ سُورَةَ یُوسُفَ‌ وَ عَلِّمُوهُنَّ الْمِغْزَلَ وَ سُورَةَ النُّورِ»؛ امام صادق علیه‌السلام فرمود: زنان را در طبقات بالای منازل منشانید؛ نوشتن خط یادشان ندهید؛ سوره یوسف را به آنان تعلیم ندهید، آنان را چرخ رشتن یا پیله رشتن بیاموزید، و به ایشان سوره نور را تعلیم دهید؛ چون آیه حجاب، حد زنا و احکام زنان در آن سوره است.




۲.۱ - اول

آن‌چه در مورد این‌گونه روایات قابل توجیه است؛ این است که مطمئناً توصیه‌های این روایات فراگیر و عام نیست؛ یعنی این‌گونه نیست که در تمام زمان‌ها و در مورد تمام زنان چنین باشد که تلاوت سوره یوسف برایشان فتنه انگیز باشد!

۲.۲ - دوم

این‌که روایت می‌گوید زنان را در طبقات فوقانی منازل ساکن نکنید، ازاین‌رو بوده در گذشته پنجره‌های منازل خالی از حفاظ و پرده بود و ممکن بود نامحرم ایشان را ببیند و یا آنها نامحرم را ببینند، همین‌طور مبادا با آموزش خواندن و نوشتن، نامه‌ای به مردان بنویسند که مردان با دیدن خطشان شیفته آنان شوند؛ یا در سوره یوسف، چون حکایت عشق و عاشقی است، مبادا آنان با خواندن آن وسوسه شوند.

۲.۳ - سوم

همان‌گونه که بیان شد، این مسئله تابع شرایط و فرهنگ‌هاست. به‌عنوان نمونه همین داستان سوره یوسف می‌تواند مخصوص زنانی باشد که زبانشان عربی است و زبان قرآن را می‌فهمند؛ اما فارسی زبانانی که فقط متن قرآن را برای ثواب تلاوت می‌کنند، و چیزی از محتوای آن متوجه نمی‌شوند، و یا اکثر زنان عفیف و پاکدامنی که با خواندن آن درس عبرت می‌گیرند، اشکالی متوجه آنان نخواهد بود.



۱. کلینی، محمد، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی‌اکبر، آخوندی، محمد، ج ۵، ص ۵۱۶، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق.    
۲. ابن بابویه، محمد بن علی‌، من لا یحضره الفقیه، ‌محقق، مصحح، غفاری، علی‌اکبر، ج ۱، ص ۳۷۴، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق.    




پایگاه اسلام کوئست.    



جعبه ابزار