• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تعدد شب قدر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: شب قدر، لیله القدر، تعدد شب‌های قدر
پرسش: آیا لیلة القدر متعدد است؟ و آیا روز هم جزو شب قدر است؟
پاسخ: شب قدر، شب مبارک و پر اهمیتی است که بنابر نص قرآن کریم در ماه رمضان قرار دارد. تعدد در شب قدر به چند صورت مطرح شده است. ۱. اینکه در یک سال، شب‌های ۱۹ و ۲۱ و ۲۳، شب قدر باشد.۲. اینکه شب قدر در زمان رسول اکرم صلی الله علیه و آله بوده و بعد از ایشان هم خواهد بود. ۳. با توجه به اختلاف افق‌های شهرها، شب قدر در شهرهای مختلف، متعدد است. از روایات بر می آید که روز قدر در فضیلت داشتن همانند شب قدر است، اگر چه اموری؛ مانند تدبیر کارها و نزول ملائک در شب قدر صورت می گیرد. خداوند می فرماید: "ملائکه و روح در این شب تقدیرات امور را نازل می کنند".



در این مورد، چند احتمال مطرح می شود.
۱. منظور از تعدد شب قدر، یعنی در یک سال همان طور که مردم می گویند شب ۱۹ و ۲۱ و ۲۳ شب قدر باشد.
۲. منظور از تعدد شب قدر، این باشد که شب قدر در زمان رسول الله (صلی الله علیه و آله) وجود داشته است و بعد از ایشان، هم تکرار می شود.
۳. منظور از تعدد شب قدر، این باشد که با توجه به اختلاف افق شهرهای مسلمان نشین و اختلاف در روزهای ماه مبارک رمضان هر منطقه شب قدر مخصوصی به خود داشته باشند.به عنوان مثال، اول رمضان روز سه شنبه است و در کشوری اول رمضان، روز بعد یعنی چهارشنبه است و به تبع آن، در شب های دهه آخر نیز اختلاف بوجود می آید. شب بیست و سوم ماه برای کشور اولی یک شب زودتر از دومی خواهد شد. بنابراین، شب قدر نمی‌تواند یک شب معین در سال بوده باشد. به این ترتیب قاعدتا هر کدام باید برای خود شب قدری داشته باشند و شب قدر متعدد می شود.

۱.۱ - احتمال اول

پاسخ احتمال اول این است که، بنابر نص قرآن کریم شب قدر در ماه رمضان قرار دارد
[۱] از کنار هم قرار دادن این دو آیه: " شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن"سوره بقره/۲، آیه ۱۸۵     و "انا انزلناه فی لیلة القدر"سوره قدر/۹۷، آیه ۱    ، چنین چیزی استفاده می شود.
، و بیش از یک شب هم نیست؛ چرا که خداوند می فرماید: "ِانَّا أَنْزَلْناهُ فی‌ لَیْلَةِ الْقَدْر". قرآن را در شب قدر نازل کردیم نه در شب های قدر، اما به جهاتی
[۳] گفته شده است: خداوند چند چیز را در چند چیز مخفی کرده است: شب قدر را در میان شب ها، وقت قیامت را در میان اوقات، اسم اعظم را در میان اسماء، ساعات اجابت دعا را در ساعات مختلف، رضای الاهی را در همه طاعات و اولیای خاص را میان همه بندگان، تا مردم همه ی شب ها را محترم شمرده و در همه اوقات از گناه پرهیز کنند، همه انسان ها را احترام کنند و در همه طاعات رضای او را بجویند.
این یک شب برای ما تبیین نشده است و گفته اند یکی از این شب های ۱۹ و...، شب قدر است و همه این شب ها را بیدار باشید و... تا بتوانید فضیلت شب قدر را درک کنید.
[۴] شاید به خاطر همین مطلب باشد که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و ائمه معصومین (علیهم السلام) دهه آخر ماه مبارک رمضان را به احیا و شب زنده‌داری مشغول بودند، البته ممکن است گفته شود: پیامبر (صلی الله علیه و آله) و امامان (علیهم السلام) از شب قدر آگاهی داشتند و شب زنده داری آنان در دهه آخر دلیل و سر دیگری داشته است و یا این که برای تعلیم دیگران بوده است که آنان این روش احتیاطی را عملا از معصومین یاد بگیرند.
اگر در روایات سه شب مشخص شده است؛ برای آن است که کار را برای بندگان خدا آسان کنند.

۱.۲ - احتمال دوم

پاسخ احتمال دوم این است که نظر قرآن و اهل بیت (علیهم السلام) بر این است که شب قدر در زمان حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و اله) بوده و همچنان باقی است.
از آیه: "تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَ الرُّوحُ فیها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْر"، که صیغه مضارع (تنزل در اصل تتنزل بوده)، را به کار برده است، استمرار نزول ملائکه و روح فهمیده می شود. همچنین در سوره دخان آیه ۴ در مورد شب قدر آمده است: "فیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکیم‌ - أَمْراً مِنْ عِنْدِنا إِنَّا کُنَّا مُرْسِلینَ " که باز هم صیغه مضارع "یفرق" آمده که در زبان عربی نشانه استمرار فعل است.
روایات اهل بیت (علیهم السلام) نیز بر این موضوع تأکید دارند.
امام جواد (علیه السلام) می فرماید: امام علی (علیه السلام) به حسن بن عباس فرمود: "شب قدر در هر سالی هست و در این شب، امر یک سال نازل می شود".
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله) در جواب ابوذر که در مورد شب قدر سؤال کرده بود، فرمودند: "این شب، تا روز قیامت هست". مفسران اهل سنت هم بر این نظر هستند که شب قدر همچنان باقی است.
[۱۱] فخر رازی، تفسیر کبیر، دارالاحیاء، بیروت، ج ۳۲، ص۲۹.


۱.۳ - احتمال سوم



۱.۳.۱ - مقدمه

در فرهنگ اسلام شب قدر به جهت خصوصیات منحصر به فردی دارد، از اهمیت زیادی برخوردار است و روایات زیادی در تأکید بر احیای آن و اهمیت دادن به آن وارد شده است. از آن جمله سید بن طاووس در کتاب شریف اقبال آورده است که، پیامبر (صلی الله علیه و آله) از موسی(علیه السلام) نقل فرموده که گفت: الهی من قرب تو را می خواهم، فرمود: قرب من از برای کسی است که بیدار باشد در شب قدر، گفت: الهی رحمت تو را خواهم، فرمود: رحمت من از برای کسی است که رحم کند فقرا را در شب قدر، گفت: خدایا نجات می خواهم، نجات از آتش، فرمود: این برای کسی است که استغفار کند در شب قدر، گفت: خدایا رضا ی تو را می خواهم، فرمود: خشنودی من از برای کسی است که دو رکعت نماز بخواند در شب قدر.
[۱۲] سید بن طاوس، اقبال الأعمال،دار الکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۶۷ش، ص ۱۸۶.

از خصوصیات شب قدر است نزول قرآن، نزول فرشتگان و روح بر ولی خدا، همچنین بالاتر بودن عبادت آن یک شب از هزار ماه. و تدبیر و تقدیر وقایع و خلایق.


۱.۳.۲ - تبیین

آنچه از نص قرآن کریم و ظاهر روایات بر می‌آید این است که شب قدر یک شب بیشتر نیست و خصوصیاتی که به ولی الله و امام معصوم (علیهم السلام) بر می گردد همه در یک شب اتفاق می افتد؛ یعنی نزول ملائکه بر امام (علیه السلام) و اندازه گیری امور و حوادث و معیشت ها، همه در یک شب خاص است. خداوند می فرماید: " َنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَ الرُّوحُ فیها " ملائکه و روح در این شب نازل می شوند و نزول قرآن در این شب بوده است: "ِانَّا أَنْزَلْناهُ فی‌ لَیْلَةِ الْقَدْر". یا در روایات آمده است: در این شب امر یک سال نازل می شود.
[۱۷] تفسیر کنزالدقائق، ج ۱۴، ص ۳۵۹.
اما از نظر درک همه فضیلت هایی که برای شب قدر گفته اند، عمل به وظیفه می تواند راه گشا باشد؛
[۱۸] البته به احتمال سوم پاسخ دیگری هم داده شده است؛ مثلا در تفسیر نمونه، ج۲۷، ص ۱۹۲     آمده است: شب همان سایه نیم کره زمین است که بر، نیم کره دیگر می‌افتد، و می‌دانیم این سایه همراه گردش زمین در حرکت است، و یک دوره کامل آن در بیست و چهار ساعت انجام می‌شود، بنابر این ممکن است شب قدر یک دوره کامل شب به دور زمین باشد، یعنی مدت بیست و چهار ساعت تاریکی که تمام نقاط زمین را زیر پوشش خود قرار می‌دهد شب قدر است که آغاز آن از یک نقطه شروع می‌شود و در نقطه دیگر پایان می‌گیرد (دقت کنید)، روی این اساس دیگر تعدد شب قدر بخاطر تعدد افق ها از اساس منتفی می شود.
یعنی اگر با ادله ثابت شود که روز اول ماه رمضان چه روزی است، طبعاً شب قدر هم مشخص می شود و مسلماً اعمال و شب زنده داری ها و احیای آن شب بدون اجر باقی نمی ماند و امید است که همان پاداش شب زنده داران در شب قدر به انسان داده شود، و لو این که واقعا آن شب، شب قدر نباشد
[۱۹] روایاتی در باب تسامح در ادله سنن نقل شده که این معنا را می فهماند.هشام بن سالم از ابی عبدالله (علیه السلام) نقل می کند که حضرت فرمود: اگر کسی بشنود – که فلان عمل و یا فلان کار در زمانی خاص – دارای ثواب است و عمل کند و بعد بفهمد که چنین نبوده و آن روایتی که به او رسیده صحیح نبوده خداوند آن ثواب را به او عطاء می کند اگرچه عمل بحسب واقع (واقع زمانی یا مکانی) دارای چنین اجر و ثوابی نبوده باشد. القواعد، سید محمد کاظم مصطفوی، جامعه مدرسین، ص ۹۶.
، البته به شب زنده داری در دهه آخر ماه رمضان توصیه شده است و شاید این سنت اسلامی بدان جهت باشد که اطمینان به درک شب قدر برای ما حاصل شود.


در بیان این مسئله که روز قدر، در شأن و منزلت، همانند شب قدر است اینگونه باید گفت که اگرچه وقایعی همچون نزول ملائکه بر ولی الله (علیه لاسلام) در شب قدر است، اما روز قدر هم در ارزش و فضیلت همانند شب آن است.
[۲۰] "لیلة القدر فی کل سنة و یومها مثل لیلتها، شب قدر در هر سالی هست و روزش در ارزش همانند شبش است"،شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج۴، ص ۳۳۱     آنچه در تهذیب آمده مسلما از استنباطات شخصی شیخ طوسی نیست و آن را از امام معصوم (علیهم السلام) نقل کرده است.

مرحوم شیخ عباس قمی در اعمال شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان می گوید: روزهای این شب ها را نیز باید حرمت داشت و به عبادت و تلاوت و دعا به سر آورد؛ زیرا که در احادیث معتبره وارد شده است که روز قدر در فضیلت مثل شب قدر است.



۱. از کنار هم قرار دادن این دو آیه: " شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن"سوره بقره/۲، آیه ۱۸۵     و "انا انزلناه فی لیلة القدر"سوره قدر/۹۷، آیه ۱    ، چنین چیزی استفاده می شود.
۲. سوره قدر/۹۷، آیه ۱    
۳. گفته شده است: خداوند چند چیز را در چند چیز مخفی کرده است: شب قدر را در میان شب ها، وقت قیامت را در میان اوقات، اسم اعظم را در میان اسماء، ساعات اجابت دعا را در ساعات مختلف، رضای الاهی را در همه طاعات و اولیای خاص را میان همه بندگان، تا مردم همه ی شب ها را محترم شمرده و در همه اوقات از گناه پرهیز کنند، همه انسان ها را احترام کنند و در همه طاعات رضای او را بجویند.
۴. شاید به خاطر همین مطلب باشد که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و ائمه معصومین (علیهم السلام) دهه آخر ماه مبارک رمضان را به احیا و شب زنده‌داری مشغول بودند، البته ممکن است گفته شود: پیامبر (صلی الله علیه و آله) و امامان (علیهم السلام) از شب قدر آگاهی داشتند و شب زنده داری آنان در دهه آخر دلیل و سر دیگری داشته است و یا این که برای تعلیم دیگران بوده است که آنان این روش احتیاطی را عملا از معصومین یاد بگیرند.
۵. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی ج ۴، ص ۱۵۹    
۶. سوره قدر/۹۷، آیه ۴    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه،ج ۲۷، ص ۱۸۵.    
۸. سوره دخان/۴۴، آیه ۴و۵    
۹. کلینی، أبی جعفر محمد بن یعقوب بن اسحاق،ج ۱، ص ۵۳۲، ح ۱۱.    
۱۰. مجلسی، محمد باقر، بحار الإنوار، ج ۲۵، ص ۹۷    
۱۱. فخر رازی، تفسیر کبیر، دارالاحیاء، بیروت، ج ۳۲، ص۲۹.
۱۲. سید بن طاوس، اقبال الأعمال،دار الکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۶۷ش، ص ۱۸۶.
۱۳. طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان، ج ۲۰، ص ۳۳۲    
۱۴. برای آگاهی بیشتر رجوع شود:احکام القرآن، ابن عربی، ج ۴، ص۴۲۷    
۱۵. سوره قدر/۹۷، آیه ۴    
۱۶. سوره قدر/۹۷، آیه ۱    
۱۷. تفسیر کنزالدقائق، ج ۱۴، ص ۳۵۹.
۱۸. البته به احتمال سوم پاسخ دیگری هم داده شده است؛ مثلا در تفسیر نمونه، ج۲۷، ص ۱۹۲     آمده است: شب همان سایه نیم کره زمین است که بر، نیم کره دیگر می‌افتد، و می‌دانیم این سایه همراه گردش زمین در حرکت است، و یک دوره کامل آن در بیست و چهار ساعت انجام می‌شود، بنابر این ممکن است شب قدر یک دوره کامل شب به دور زمین باشد، یعنی مدت بیست و چهار ساعت تاریکی که تمام نقاط زمین را زیر پوشش خود قرار می‌دهد شب قدر است که آغاز آن از یک نقطه شروع می‌شود و در نقطه دیگر پایان می‌گیرد (دقت کنید)، روی این اساس دیگر تعدد شب قدر بخاطر تعدد افق ها از اساس منتفی می شود.
۱۹. روایاتی در باب تسامح در ادله سنن نقل شده که این معنا را می فهماند.هشام بن سالم از ابی عبدالله (علیه السلام) نقل می کند که حضرت فرمود: اگر کسی بشنود – که فلان عمل و یا فلان کار در زمانی خاص – دارای ثواب است و عمل کند و بعد بفهمد که چنین نبوده و آن روایتی که به او رسیده صحیح نبوده خداوند آن ثواب را به او عطاء می کند اگرچه عمل بحسب واقع (واقع زمانی یا مکانی) دارای چنین اجر و ثوابی نبوده باشد. القواعد، سید محمد کاظم مصطفوی، جامعه مدرسین، ص ۹۶.
۲۰. "لیلة القدر فی کل سنة و یومها مثل لیلتها، شب قدر در هر سالی هست و روزش در ارزش همانند شبش است"،شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج۴، ص ۳۳۱     آنچه در تهذیب آمده مسلما از استنباطات شخصی شیخ طوسی نیست و آن را از امام معصوم (علیهم السلام) نقل کرده است.
۲۱. شیخ طوسی، التهذیب الاحکام، ج۴، ص ۳۳۱    



اسلام کوئست    



رده‌های این صفحه : اخلاق اسلامی | شب قدر | فضیلت ایام




جعبه ابزار