اهل جهنم
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلید واژه: شیعه،
جهنم،
بهشت،
مسلمان،
اسلام،
امامت،
شیعه.
پرسش: آیا غیر از
شیعیان همه به جهنم میروند؟
پاسخ: هر کس که ندای
خداوند را شنیده باشد ولی به خاطر
عناد و
کفر نسبت به آن بیاعتنا باشد مستحق
جهنم میشود.
در یک تقسیم کلی، انسانها از لحاظ
دین به دو دسته تقسیم میشوند.
۱ـ
مسلمانان؛ یعنی کسانی که دین آخرین
پیامبر خداوند ـ
حضرت محمد(صلی الله علیه وآله وسلم) ـ را پذیرفتهاند.
۲ـ غیر مسلمانان؛ که شامل تمام کسانی هستند که دین حضرت محمد(صلی الله علیه وآله وسلم) را نپذیرفتهاند.
مسلمانان نیز به دو گروه تقسیم میشوند:
۱ـ
شیعیان؛ یعنی کسانی که بعد از حضرت محمد(صلی الله علیه وآله وسلم)
ولایت و
امامت حضرت علی و
ائمه معصومین(علیهم السلام) را پذیرفتهاند.
۲ـ غیر شیعیان؛ کسانی که امامت ائمه را نپذیرفتهاند.
چنانکه در
قرآن بیان شده، تنها دینی که مورد قبول
خداوند قرار میگیرد دین
اسلام است.
اما اسلام چیست؟ در پاسخ به این سؤال، حضرت علی(علیه السلام)می فرماید: «اسلام همان
تسلیم است.»
«
قرآن نیز بهترین
دین را تسلیم در برابر
خداوند میداند؛
به همین دلیل، خداوند حضرت
ابراهیم را که صدها سال قبل از
حضرت محمد(صلی الله علیه وآله وسلم) زندگی میکرده
مسلمان مینامد
، چرا که ابراهیم تسلیم خداوند بوده است
، اما
شیطان را که چند هزار سال
عبادت نمود
کافر میداند
، چون تسلیم خواست خداوند نشد و
عناد و
سرپیچی کرد.
به طور کلی، در
عرف قرآن انسانها به
مسلمان و
کافر تقسیم شدهاند، هر کس تسلیم خواست
خداوند باشد «مسلمان» و «
مومن» است و هر که عناد ورزد،
لجبازی کند و حقیقت را نپذیرد «کافر» میباشد.
حکم تبعیت از شیطان نیز همین است بدین جهت خداوند خطاب به شیطان میفرماید: جهنم را از تو و کسانی که تو را تبعیت کنند پر میسازم».
امام باقر(علیه السلام) نیز میفرماید: «هر آن چه که نتیجه
اقرار، تسلیم و روح پذیرش
حقیقت باشد، «
ایمان» است و هر آنچه که نتیجه عناد و سرپیچی از حقیقت باشد «
کفر» است.»
بنابر
اعتقاد شیعیان، پس از
رحلت حضرت محمد(صلی الله علیه وآله وسلم)، آن چه
خداوند از
مسلمانان و غیر مسلمانان خواسته،
قبول «
ولایت»
علی(علیه السلام) و
ائمه معصومین(علیهم السلام)است.
در این خصوص اگر کسانی از روی عناد و لجبازی این خواست خداوند را نپذیرند،
تسلیم خواست خداوند نشده اند و طبق
آیات قرآن کافرند و جایگاهشان
جهنم خواهد بود؛ اما گروهی که به خاطر بی اطلاعی (و نه از روی
عناد و لجبازی)
اسلام یا
ولایت ائمه را نپذیرفتهاند، مستحق
عذاب نخواهند بود.
کسی که
امامش را نشناسد و بمیرد، در
روایات به کسی
تشبیه شده است که به
مرگ جاهلیت مرده است، اما فرمودهاند: «مقصود از
جاهلیت،
نادانی و بی اطلاعی نیست؛ بلکه مقصود، جاهلیت
کفر و عناد و
نفاق است.»
در
روایتی دیگر،
حضرت صادق(علیه السلام) پس از بیان مطالبی چنین میفرمایند: «همانا اگر مردی شبها را به
عبادت به پا خیزد و روزها
روزه بدارد و تمام اموالش را
صدقه بدهد و در تمام عمرش به
حج برود، اما
ولی خدا را نشناسد (تا از او
پیروی کند و تمام اعمالش با
راهنمایی او باشد)، برای او از
ثواب خدای عزوجل حقی نیست و او از
اهل ایمان نمیباشد. سپس فرمود: خدا
نیکوکاران ایشان (
اهل ولایت) و
مستضعفان از مخالفان را به
فضل و
رحمت خود داخل
بهشت میکند.»
«خداوند،
جهل به امر
دین و هر ممنوعیّت از اقامه
شعایر دین را
ظلم شمرده است و
عفو الهی شامل آن نمی شود؛ اما مستضعفین که قدرت بر انتقال و تغییر محیط ندارند
استثنا شدهاند.
استثنا به صورتی ذکر شده است که اختصاص ندارد به این که
استضعاف به این صورت باشد. همان طوری که ممکن است منشأ استضعاف، عدم امکان تغییر محیط باشد، ممکن است به این جهت باشد که
ذهن انسان متوجه حقیقت نشده است و به این سبب از حقیقت محروم مانده باشد».
تنها کسانی به
جهنم میروند که خواست
خداوند را
درک کرده و دانسته باشند که خدا از آنها چه خواسته است، اما به خاطر
عناد و
لجبازی و
تکبّر در برابر
حق، آن را نپذیرفته باشند.
سایت اندیشه قم