• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آفرینش آدم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: خلقت ، حضرت آدم، فسیل، آفرینش .
پرسش: چگونه زمان خلقت حضرت آدم ، (حدود ۵۷۶۴ سال قبل) با عمر فسیل‌های انسانی پیدا شده (۲۵ میلیون سال) سازگار است؟
پاسخ:



هیچ منافاتی بین این دو مطلب وجود ندارد. اگر بیان می‌شود که خلقت آدم مربوط به حدود شش یا هفت هزار سال پیش است، می‌تواند منظور نسل جدیدی از انسان باشد که از حضرت آدم ـ علیه‌السلام ـ است و چه‌بسا قبل از این نسل، هزاران نسل از انسان وجود داشته و منقرض شده باشد. شواهد زیادی وجود دارد که قبل از حضرت آدم علیه‌السلام، انسان‌هایی که از نسل آن حضرت نبوده‌اند، زندگی می‌کرده‌اند و این البته با آموزه‌های قرآن مجید و روایات اسلامی هم سازگاری دارد.


مرحوم علامه طباطبایی (ره) در ذیل آیه ۱ سوره نساء می‌گوید: از ظاهر آیه برمی‌آید که مراد از "نفس واحده"، آدم و مراد از "زوجها" حواست که پدر و مادر نسل انسان‌اند و ما نیز از آن نسل هستیم، و به‌طوری‌که از ظاهر قرآن کریم برمی‌آید، همه افراد نوع انسان به این دو تن منتهی می‌شوند. از آیه شریفه برمی آید که نسل موجود از انسان، تنها به آدم و همسرش منتهی می‌شود و جز این دو نفر، هیچ کس دیگری در انتشار این نسل دخالت نداشته است.


در تاریخ یهود آمده است که عمر نوع بشر از روزی که در زمین خلق شده تاکنون، بیش از حدود هفت هزار سال نیست که اعتبار عقلی هم با این تاریخ مساعد است. پس اعتبار عقلی هم همان را می‌گوید که تاریخ گفته است. لیکن دانشمندان طبقات الارض و به اصطلاح "ژئولوژی" معتقدند که عمر نوع بشر بیش از میلیون‌ها سال است.


این اعتقاد ایشان است؛ اما ادله‌ای که آورده‌اند قانع‌کننده نیست. دلیلی نیست که بتواند اثبات کند این فسیل‌ها، بدن سنگ‌شده اجداد همین انسان‌های امروزی است و دلیلی نیست که بتواند این احتمال را رد کند که این اسکلت‌های سنگ‌شده مربوط به یکی از ادواری است که انسان‌هایی در زمین زندگی می‌کرده‌اند؛ چون ممکن است چنین بوده باشد و دوره ما انسان‌ها متصل به دوره فسیل‌های نامبرده نباشد؛ بلکه انسان‌هایی قبل از آفرینش آدم ابوالبشر در زمین زندگی می‌کرده‌اند و سپس منقرض شده باشند و این پیدایش انسان‌ها و انقراضشان تکرار شده باشد تا پس از چند دوره، نوبت به نسل حاضر رسیده باشد.


قرآن کریم به‌طور صریح و آشکار، کیفیت پیدایش انسان در زمین را بیان نکرده که آیا ظهور انسان در زمین، منحصر در همین دوره فعلی است که ما در آن قرار داریم و یا دوره‌های متعددی داشته، و دوره ما آخرین ادوار آن است؟


ممکن است از بعضی آیات قرآن استنباط کرد که قبل از آفرینش حضرت آدم، ابوالبشر و نسل او، انسان‌هایی دیگر در زمین زندگی می‌کرده‌اند؛ چنان‌که می‌فرماید: " وَ إِذْ قالَ رَبُّکَ لِلْمَلائِکَةِ إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلیفَةً قالُوا أَ تَجْعَلُ فیها مَنْ یُفْسِدُ فیها وَ یَسْفِکُ الدِّماءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِکَ وَ نُقَدِّسُ لَکَ قالَ إِنِّی أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُون "؛ "و زمانی که پروردگارت به فرشتگان فرمود: می‌خواهم در زمین جانشینی بگذارم، گفتند (باز) در زمین کسانی می‌گذاری که در آن فساد کنند و خون‌ها بریزند".


۶.۱ - دیدگاه علامه طباطبایی

مرحوم علامه طباطبایی می‌فرماید: از آیه ۳۰ سوره بقره می‌توان استنباط کرد که پیش از خلقت آدم علیه‌السلام، انسان‌هایی هم زندگی می‌کردند که فرشتگان با سابقه ذهنی که از آنها داشتند، از خداوند می‌پرسند: آیا کسی را خلق می‌کنی که فساد کرده و خون‌ریزی می‌کند.
از این آیه برمی‌آید، قبل از آفرینش بنی نوع آدم ، دوره دیگری بر انسانیت گذشته است و فرشتگان با آنها آشنا بوده و سابقه آنها را داشته‌اند.


در بعضی از روایات وارده از ائمه ـ علیهم‌السلام ـ مطالبی آمده که سابقه ادوار بسیاری از بشر را قبل از دوره حاضر اثبات می‌کند.

۷.۱ - روایتی از امام صادق

شیخ صدوق در کتاب توحید ، از امام صادق ـ علیه‌السلام ـ روایتی آورده که در ضمن آن امام ـ علیه‌السلام ـ به راوی فرموده:"شاید شما گمان می‌کنید که خدای عزوجل غیر از شما هیچ بشر دیگری را نیافریده است. نه، چنین نیست؛ بلکه هزار هزار آدم آفریده که شما از نسل آخرین آنها هستید".
[۴] شیخ صدوق، توحید، ص ۲۷۷، ج ۲، چاپ تهران.


۷.۲ - روایتی از امام باقر

مرحوم صدوق همچنین در کتاب خصال، از امام باقر ـ علیه‌السلام ـ روایت کرده که فرمود:"خدای عزوجل از روزی که زمین را آفریده، هفت عالم را در آن خلق (و سپس منقرض کرده است) که هیچ یک از آن عوالم از نسل آدم ابوالبشر نبوده‌اند و خدای تعالی همه آنها را از پوسته روی زمین آفرید و نسلی را بعد از نسل دیگر ایجاد کرد و برای هر یک، عالمی بعد از عالم دیگر پدید آورد تا در آخر، آدم ابوالبشر را بیافرید و ذریه‌اش را از او منشعب ساخت.
[۵] شیخ صدوق، خصال، ج ۲، ص ۶۵۲، ح ۵۴، چاپ تهران.



براین اساس؛ اگر از آثار به جای مانده در غارها پی برده شود که تاریخ آن به میلیون‌ها سال پیش برمی‌گردد، باید گفت که این آثار به‌جای مانده، مربوط به انسان‌های نسل کنونی نیست؛ زیرا ظاهراً داستان خلقت حضرت آدم ـ علیه‌السلام ـ به بیش از ۷۰۰۰ سال پیش نمی‌رسد.


۱. طباطبایی، سیدمحمدحسین، ترجمه المیزان، ج ‌۴، ص ۲۱۴، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۷.    
۲. بقره (۲)، آیه ۳۰.    
۳. طباطبایی، سیدمحمدحسین، ترجمه المیزان، ج ‌۴، ص ۲۲۳، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۷.    
۴. شیخ صدوق، توحید، ص ۲۷۷، ج ۲، چاپ تهران.
۵. شیخ صدوق، خصال، ج ۲، ص ۶۵۲، ح ۵۴، چاپ تهران.



پایگاه اسلام کوئست.    






جعبه ابزار