پیمان‌شکنی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: نصارا، پیمان‌شکنی،
تفرقه، کینه، دشمنی،
عذاب،
قیامت .
پرسش: این آیه «فَأَغْرَیْنا بَیْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ»، مربوط به چه داستانی است و چه پیامی برای ما دارد؟
پاسخ:
در آیه «
وَ مِنَ الَّذینَ قالُوا إِنَّا نَصاری أَخَذْنا میثاقَهُمْ فَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُکِّرُوا بِهِ فَأَغْرَیْنا بَیْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ إِلی یَوْمِ الْقِیامَةِ وَ سَوْفَ یُنَبِّئُهُمُ اللَّهُ بِما کانُوا یَصْنَعُون »؛ «و از کسانی که گفتند ما نصرانی هستیم، پیمان گرفتیم. پس قسمتی از اندرزهایی را که به آنها داده بودیم، فراموش کردند و ما نیز میان آنها تا
روز قیامت کینه و دشمنی افکندیم. به‌زودی خدا آنان را از کارهایی که می‌کنند، آگاه خواهد ساخت».
به
پیمان‌شکنی نصارا و عواقب آن اشاره شده است و می‌فرماید: گروهی از کسانی که ادعای نصرانیت می‌کنند، با اینکه از آنها پیمان وفاداری گرفته بودیم، دست به پیمان‌شکنی زدند و قسمتی از دستوراتی را که به آنها داده شده بود، به دست فراموشی سپردند. آنها نیز با خدا پیمان بسته بودند که از حقیقت
توحید منحرف نشوند و دستورات الهی را به دست فراموشی نسپارند و نشانه‌های آخرین
پیامبر را کتمان نکنند.
همان‌گونه که می‌دانید
حضرت عیسی بن
مریم ـ علیه‌السلام ـ پیامبر رحمت بود و مردم را به صلح و صفا می‌خواند. آنها را
تشویق می‌کرد نسبت به آخرت توجه کامل داشته باشند و از لذایذ دنیا و زخارف دل‌فریب آن پرهیز کنند، و.... اما پیروانش برخلاف، عهد و پیمان خود
عمل کردند، مواعظ و تذکرات آن حضرت را از یاد بردند و چون چنین کردند، خدای تعالی به‌جای
صلح و صفا، کینه و دشمنی را در دل‌هاشان ثابت کرد و به‌جای برادری و دوستی که عیسی ـ علیه‌السلام ـ آنان را به آن می‌خواند، دشمنی و کینه‌توزی را در دل‌هاشان مستقر نمود و این نتیجه قهری اعمال ناشایست آنهاست و درباره آنان فرمود: «
فَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُکِّرُوا بِهِ فَأَغْرَیْنا بَیْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ إِلی یَوْمِ الْقِیامَةِ »، این
عداوت و دشمنی که خدای تعالی نام برده، جزو ویژگی‌های امت‌های مسیحی شده و در دل آنها ثابت و پایدار گردیده است؛ همچنان که
آتش آخرت هم سرنوشت حتمی آنهاست و از آن گریزی ندارند.
شایان توجه است که این (پیدایش تفرقه و دشمنی) یک ضابطه و قانون کلی است و
یهود و نصارا و مسلمانان، در آن مشترک هستند. مسلمانان، نیز پس از رحلت پیامبر اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ به سبب اختلافی که پیدا کردند و از مسیر و برنامه‌ای که آن حضرت
وصیت کرده بود، خارج شدند. تفرقه و دشمنی از آن روز شروع شده و تا امروز ادامه دارد؛ برخلاف همدیگر پیوسته فعالیت و کوشش کرده و با
زبان و نوشتن و
عمل و نقشه، یکدیگر را تضعیف و تحقیر می‌نمایند. این تنازع و تدافع تا روز
قیامت ادامه پیدا خواهد کرد؛ مگر آنکه پیش از رسیدن آن روز برای درک حقیقت و
سعادت خود، قیام کنند و
خیر و صلاح و موفقیت و
خوشبختی خود را بخواهند و از راه‌های خلاف و خودخواهی و
تعصب و انحراف دست بکشند.
از جمله پیام‌هایی که این آیه برای ما دارد، این است:
۱. از پیامدهای تلخ پیمان‌شکنی دیگران
عبرت بگیرید و برحذر باشید که مثل آنها شوید؛ چراکه بین شما دشمنی و بغض واقع می‌شود و در آخرت هم خداوند شما را بر آن مؤاخذه می‌کند.
۲. نتیجه فراموشی دستورات الهی تفرقه و عداوت است.
۳. تفرقه و دشمنی، از
عذاب های الهی است.
۴. همه کارهای انسان‌ها و امت‌ها زیر نظر خداوند است و تمام آنها
پاداش و
کیفر خواهد داشت.
پایگاه اسلام کوئست.
