ویل
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: ویل،
حضرت علی (علیه‌السلام)، جهنم،
کافر،
قاتل حسین (علیه‌السلام)، دشمنان، جهنمیان، طبقات جهنم.
پرسش: معنای «ویل» چیست؟ آیا چاهی است در یکی از طبقات جهنم؟!
پاسخ:
«ویل» دو معنا دارد:
یکی - بر اساس برخی
روایات- اسم چاهی در قعر
جهنم برای گروهی از
گناه‌کاران است.
معنای دیگر آن تأسف و اندوه بر حال بد فرد یا گروهی است. معادل فارسی آن، واژه «وای» است: «ویل له» یعنی وای بر او.
«ویل» در
لغت، در مواردی به کار می‌رود که فرد یا افرادی به هلاکت یا
عذاب بیفتند.
و به گفته بعضی، به معنای بدی حال و ذمّ و نکوهش شدید است.
تعبیر «ویل» در
قرآن مجید در موارد زیادی؛ مانند: درباره
کفار،
مشرکان،
تحریف‌کنندگان کتاب‌های آسمانی،
افراد بسیار دروغ‌گو و بسیار گناه‌کار،
تکذیب‌کنندگان،
کم‌فروشان،
عیب‌جویان مسخره‌گر
به کار رفته است.
راغب اصفهانی می‌گوید: کسانی گفته‌اند «ویل نام مکانی در دوزخ است»، منظور این افراد این نیست که در لغت
عرب، کلمه «ویل» برای نامیدن آن مکان دوزخی وضع شده است، بلکه منظورشان این است که وقتی خداوند این کلمه را در آیه‌ای به کار برده، معنایش این است که فلان افراد را در مکانی از
دوزخ جای خواهد داد؛
یعنی یکی از مصادیق ویل، مکانی در جهنم است.
به هر حال در برخی
روایات به این نکته اشاره شده است که «وَیل» یک وادی یا یک چاه در دوزخ است،
اما این‌که چنین وادی و یا چاهی در کدام طبقه جهنم است، چیزی در روایات نیافتیم، مگر این‌که بگوییم از ظاهر بسیاری از روایات برداشت می‌شود که «ویل» در قعر جهنم قرار دارد.
از ظاهر بسیاری از روایات برداشت می‌شود که «ویل» در قعر جهنم قرار دارد.
پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در سخنانی می‌فرمایند:
«
نماز، ستون
دین است پس هرکس نماز خود را عمداً ترک کند، به تحقیق دین خود را خراب کرده است و هرکس وقت‌های آن را ترک کند، او را در "ویل" می‌اندازند و "ویل" یک وادی است در
جهنم، چنانچه خداوند فرمود: «فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ الَّذِینَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُون»؛ «پس وای بر نمازگزارانی که از نمازشان غافل‌اند».
«
قاتل حسین (علیه‌السلام) در تابوتی از
آتش است که نیمی از عذاب
دنیا به او وارد می‌شود. و هر آینه دست‌ها و پاهای او با زنجیرهای آتشین محکم بسته شده است، با چنین حالتی او را به آتش می‌افکنند تا در ژرف‌ترین مکان جهنم قرار گیرد. پیکر او را عفونت بویناکی است که از گَند آن، اهل دوزخ به خدا پناه می‌برند. وی در حالی‌که عذاب خدا را می‌چشد، برای همیشه خالد در جهنم است. ساعتی
عذاب خدا از او دور نمی‌شود و به او از
آب جوشان دوزخ داده می‌شود. "ویل"(وای) بر او از عذاب خدای عزوجل».
«وَیل، پرتگاهی در جهنم است که کافر در آن سقوط می‌کند و چهل سال طول می‌کشد تا به تهِ آن برسد».
هم‌چنین
امام علی (علیه‌السلام) می‌فرماید:
پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) روزی (به من) فرمود:«ای
علی! دانستی که جبرئیل (عليه‌السلام) به من خبر داد که امتم پس از من با تو پیمان می‌شکنند. پس ویل، ویل، ویل برای ایشان باد!».
گفتم: «ای پیامبر خدا! ویل چیست؟»
فرمود: «دره‌ای است در جهنم که بیشتر اهل آن را دشمنان تو و کُشندگان فرزندان تو و بیعت‌شکنانِ با تو، تشکیل می‌دهند. و طوبا، طوبا و طوبا برای آن‌که تو را دوست بدارد و با تو وفادار باشد».
گفتم: «ای پیامبر خدا! طوبی چیست؟»
فرمود: «درختی است در خانه تو در
بهشت، و هیچ خانه‌ای از خانه‌های شیعیان تو در بهشت نیست، مگر این‌که شاخه‌ای از آن درخت در آن وجود دارد و هر چه دلشان بخواهد، به آنان تقدیم می‌کند».
سید بن طاووس درباره این‌گونه از روایات می‌گوید: چه این‌که ویل، وادی‌ای در جهنم باشد؛ همان‌طور که ظاهراً چنین است یا کلمه‌ای برای مطلق عذاب باشد؛ تعدادی از
روایات وجود دارند که از
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل شده‌اند که حضرت فرمود: «ویل، برای کسانی است که به
اهل بیت من،
ظلم کنند، آنها به همراه منافقان در دَرَک اسفل (قعر جهنم) از
آتش جهنم عذاب می‌شوند»، و شبیه این روایات... .
پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «ویل»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱/۱۶.
