از ویژگی های این قیام این است که قبل از وقوع این حادثه روایاتی در مورد مقام و منزلت حسین بن علی صاحب فخ وارد شده است،که جالب توجه است،ودر اینجا به یک روایت اشاره می کنم: امام محمد باقر-علیه السلام- روایت می کند که روزی پیامبر-صلی الله علیه وآله- از سرزمین فخ عبور می کرد؛هنگامی که به موضع فخ رسید،پیامبر از مرکب پیاده شد ودرآنجا دو رکعتنماز خواند،در رکعت دوم بی اختیار به گریه افتاد و اصحاب هم از گریه آن حضرت به گریه افتادند،پیامبر دلیل گریه خویش را چنین شرح داد:در رکعت اول نماز بودم جبرئیل بر من نازل شد وخبر داد:«ای محمد،مردی از فرزندان تو در همین مکان کشته خواهد شد و پاداش و اجر هر کسی که در رکاب او به شهادت می رسد،ثواب وپاداش دو شهید است».
در رابطه با اینکه آیا این قیام با قیام امام حسین-علیه السلام- ارتباطی داشته است یا خیر؟شاید بتوان گفت که هر چند این قیام بعلت فاصله زمانی که با قیام کربلا دارد- قیام کربلا در سال۶۱ه ق اتفاق افتاد و قیام شهید فخ در سال۱۶۹ه ق- ارتباط مستقیمی با آن حادثه ندارد،ولیکن بدون شک می توانست از آن قیام الگوپذیری داشته باشد.
مورخ مشهور یعقوبی در مورد علت این قیام می گوید: اصرار حکومت عباسی بر دستگیری طالبیان باعث شد که آنان به سوی حسین بن علی رفته و از او بخواهند تا قیام کند،اما وی به همراهی آنمان اطمینان نداشت.ازاین رو اگر چه تعداد بسیاری از کسانی که به حج آمده بودند با او بیعت کردند؛اما کمتر از پانصد نفر با او همراهی کردند.آنها در سرزمین فخ در نزدیکی مکه مکرمه،با سپاهیان هادی عباسی روبه رو شدند وبیشترآنها نیز پراکنده شدند وحسن بن علی به همراه عدّ ه ای به شهادت رسیدند.
