قرآن از دیدگاه امام علی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: قرآن، نهج‌البلاغه،
امام علی علیه‌السلام.
پرسش: قرآن از دیدگاه
نهج‌البلاغه و امام علی ـ علیه‌السلام ـ چه منزلتی دارد؟
پاسخ: از نگاه امام علی ـ علیه‌السلام ـ قرآن دارای رتبه و مقامی بس والاست.
امام علی ـ علیه‌السلام ـ به‌عنوان بزرگ‌ترین پرورش‌یافته مکتب قرآن و
پیامبر اعظم ـ صلی‌الله‌علیه‌واله ـ همواره در سراسر نهج‌البلاغه در کلمات، خطبه‌ها و نامه‌های خود به مناسبت‌های مختلف ویژگی‌های قرآن را بیان نموده و ارزش‌های آن را برای مردم برشمرده و از قرآن کریم تجلیل کرده‌اند و بارها مردم را به رعایت
حق قرآن و تدبر در آن ترغیب فرموده‌اند؛ به‌طوری‌که حتی در واپسین لحظات زندگی دنیایی خویش فرزندان مادی و معنوی خود را در عمل کردن به آن
وصیت می‌کند و می‌فرماید:"خدا را، خدا را درباره قرآن (در نظر بگیرید) مبادا دیگران در عمل کردن به دستوراتش از شما پیشی گیرند".
همه این تأکیدات نشانه عظمت این
کتاب آسمانی در نگاه امام علی ـ علیه‌السلام ـ است. این کلمات را می‌توان در محورهای زیر ذکر نمود:
"بدانید که این
قرآن آن نصیحت‌دهنده خیرخواه است که فریب نمی‌دهد".
"قرآن راهنمایی است که گمراه نمی‌کند".
"گوینده
حدیث است که
دروغ نمی‌گوید".
"بر شما باد عمل کردن به قرآن، که
ریسمان محکم الاهی، و نور آشکار و درمان سودمند است، که تشنگی را فرو‌نشاند، نگه‌دارنده کسی است که به آن تمسک جوید و نجات‌دهنده آن کسی است که به آن چنگ آویزد، کجی ندارد تا
راست شود و گرایش به
باطل ندارد تا از آن برگردانده شود".
"از قرآن برای بیماری‌های خود شفا بطلبید، و به آن برای حل مشکلاتتان استعانت بجویید، چه این‌که در قرآن
شفا ی بزرگ‌ترین دردهاست که آن درد
کفر و
نفاق و گمراهی و
ضلالت است".
"... سرچشمه علوم و دانش‌ها همه در قرآن است".
در جای دیگر درباره علوم بی‌شمار
قرآن می‌فرماید:"خداوند قرآن را فرونشاننده عطش علمی دانشمندان، و باران بهاری برای
قلب فقیهان و راه گسترده و وسیع برای صالحان قرار داده است...".
"بدانید هیچ‌کس از شما بعد از دارا بودن قرآن کمترین نیاز و
فقر ندارد و احدی قبل از دارا بودن قرآن بی‌نیاز نخواهد بود".
"
بهار دل‌ها در آن است...".
"بدانید قرآن است شفاعت‌کننده پذیرفته‌شده و گوینده تصدیق شده و هر‌کس که روز
قیامت قرآن برای او شفاعت کند،
شفاعت قرآن در مورد او پذیرفته شود".
"قرآن
نور ی است که خاموشی ندارد، چراغی است که درخشندگی آن زوال نپذیرد، دریایی است که ژرفای آن درک نشود، راهی است که رونده آن گمراه نگردد، شعله‌ای است که نور آن تاریک نشود، جدا‌کننده
حق و باطلی است که درخشش برهانش خاموش نگردد...".
حضرت درباره جامعیت قرآن می‌فرماید:"کتاب پروردگار میان شماست که بیان‌کننده
حلال و
حرام ،
واجب و
مستحب ،
ناسخ و
منسوخ ،
مباح و
ممنوع ، خاص و عام، پندها و مثل‌ها،
مطلق و مقید، محکم و
متشابه است، عبارات مجمل خود را
تفسیر و نکات پیچیده خود را روشن می‌کند".
همچنین می‌فرماید:"در
قرآن اخبار گذشتگان و آیندگان و
احکام مورد نیاز زندگیتان وجود دارد".
در خطبه ۱۹۸حضرت به‌طور مفصل درباره ارزش قرآن صحبت می‌کند. این کلمات آن قدر شیوا و گویاست و به‌خوبی ویژگی‌های و ارزش قرآن را در
کلام ناب امیر‌المؤمنین روشن می‌کند که جا برای هیچ توضیح و تفسیری باقی نمی‌گذارد.
اینها نمونه‌های کوچکی از توصیف قرآن و جایگاه آن در کلام امیر‌المؤمنین ـ علیه‌السلام ـ به‌عنوان دومین
مفس ر کلام
وحی است. باشد که با تمسک به آن به
صراط مستقیم
هدایت یابیم!
برای آگاهی بیشتر به
نهج‌البلاغه خطبه‌های:۱۱۰، ۱۸۳، ۱۶۹، ۱۵۷، ۱۵۸، ۱۳۳، ۱۷۶،۱۳۳ و ۱۹۸ مراجعه فرمایید.
پایگاه اسلام کوئیست.
