فضیلت زیارت امام علی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: زیارت امام علی،
پیامبر،
اهل‌بیت پرسش: زیارت امام علی (علیه‌السّلام) چه فضیلتی دارد؟
پاسخ اجمالی: در‌باره فضیلت زیارت امیر مؤمنان (علیه‌السّلام) از پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) احادیث فراوانی نقل شده و آثار و برکات فراوانی برای آن بیان شده است، مانند: اجابت دعا،
شفاعت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، زائل شدن غم، شادی دل، شفای از بیماری‌ها و ورود به
بهشت.
پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌فرماید:
«من زار عليا بعد وفاته فله الجنة؛
هرکس علی (علیه‌السّلام) را پس از وفاتش زیارت کند، بهشت برای اوست.»
در کتاب
الکافی از
معلّی أبی‌شهاب نقل شده:
«المعلى أبي شهاب قال: قال الحسين (عليه السلام) لرسول الله (صلى‌الله‌عليه‌وآله): يا أبتاه ما لمن زارك؟ فقال رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم): يا بني من زارني حيا أو ميتا أو زار أباك أو زار أخاك أو زارك كان حقا علي أن أزوره يوم القيامة وأخلصه من ذنوبه؛
امام حسین (علیه‌السّلام) به پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) گفت: «پدر عزیزم! پاداش زائر تو چیست؟ پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: «پسرکم! هر کس در حال حیات، یا پس از مرگ مرا زیارت کند، یا پدرت یا برادرت یا تو را زیارت کند، بر گردن من، حق دارد که روز قیامت، او را زیارت کنم و از گناهانش رهایش سازم».
ابو‌عامر ساجی می‌گوید:
«خدمت امام صادق (علیه‌السّلام) رسیدم و گفتم: ای پسر پیامبر خدا! پاداش کسی که قبر او (امیر مؤمنان (علیه‌السّلام) را زیارت کند و تربت او را آباد سازد، چیست؟ فرمود: «ای ابو عامر! پدرم از پدرش از جدّش حسین بن علی (علیه‌السّلام) از علی (علیه‌السّلام) روایت کرده که: پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به من فرمود: "به خدا سوگند، در سرزمین
عراق کشته و در آن جا دفن می‌شوی". گفتم: ای پیامبر خدا! هرکس قبور ما را زیارت کند و آنها را آباد سازد و به آنها رسیدگی کند، چه پاداشی دارد؟
فرمود: "ای ابو الحسن! خداوند، قبر تو و قبر فرزندانت را بُقعه‌هایی از بقعه‌های بهشت و عرصه‌ای از عرصات بهشت قرار داده است و به یقین، خداوند، دل‌های پاک‌سرشتان از خلقش و برگزیدگان از بندگانش را چنان قرار داده که به سوی شما کشیده می‌شوند و در راه شما هرگونه خواری و آزار را تحمّل می‌کنند، قبور شما را آباد می‌کنند و بسیار به زیارت آنها می‌روند، برای نزدیک شدن به پروردگار و به نشانه دوستی با پیامبر خدا. ای علی! آنان به شفاعتم ویژه هستند و بر حوض من (
کوثر) وارد می‌شوند و آنان فردا در بهشت، زائران من‌اند. ای علی! هر کس قبور شما را آباد و به آنها رسیدگی کند، گویا در ساختن
بیت المقدّس،
سلیمان بن داوود را یاری کرده است. هرکس قبور شما را زیارت کند، ثواب آن
[زیارت
] برابر با ثواب هفتاد
حجّ واجب پس از حجّ واجب است و از گناهانش بیرون می‌آید، مثل روزی که از مادرش به دنیا آمده است، تا آن که از زیارت شما برگردد. پس مژده باد بر تو، و به دوستان و پیروانت نیز بشارت بده که نعمت‌های الهی و روشناییِ چشم، از آنِ آنهاست؛ چیزهایی که نه چشمی دیده و نه گوشی شنیده و نه بر دل بشری خطور کرده است. لیکن برخی از مردم بی‌مقدار، همان‌گونه که زناکار را به خاطر زنایش ملامت می‌کنند، زائران شما را هم به خاطر زیارت شما سرزنش می‌کنند. آنان بدترینِ امّت من‌اند. هرگز مباد که شفاعتم بدانان رسد و بر حوض من وارد نخواهند شد"».
از
امام صادق (علیه‌السّلام) روایت شده که فرمود:
«بادیه نشینی نزد پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) آمد و گفت: ای پیامبر خدا! خانه‌ام از خانه تو دور است و من مشتاق تو و زیارت توام؛ می‌آیم و تو را نمی‌یابم و علی بن ابی‌طالب را دیدار می‌کنم و او با سخن و پندهایش با من همدمی می‌کند و من برمی‌گردم، در حالی که از ندیدن تو متاسّفم. فرمود: «هرکس علی (علیه‌السّلام) را زیارت کند، مرا دیدار کرده است، هرکس او را دوست بدارد، دوستدار من است و هرکه او را دشمن دارد، با من دشمنی کرده است. از قول من به قبیله‌ات این را برسان و هرکس به زیارت او آید، به زیارت من آمده است و من و
جبرئیل و مؤمنان صالح در
قیامت، او را پاداش می‌دهیم».
از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل شده:
«روزی
حسین (علیه‌السّلام) در دامن پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نشسته بود. سرش را به سوی ایشان کرد و گفت: «ای پدر!». پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: «بله، پسرکم!». گفت: «برای کسی که پس از وفات شما به زیارتتان بیاید، بی آن که قصد چیز دیگری داشته باشد، چه چیزی (پاداشی) هست؟». پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: «پسرکم! هر کس پس از وفاتم به زیارت من بیاید بدون آن که قصد دیگری داشته باشد، بهشت برای اوست، و هر کس پس از وفات پدرت، به قصد زیارتش، نه چیز دیگری، نزد او بیاید، بهشت برای اوست و هر کس پس از وفات برادرت، به قصد زیارتش، نه چیز دیگری، نزد او بیاید، بهشت برای اوست، و هر کس پس از وفات تو، به قصد زیارتت، نه چیز دیگری، نزد تو بیاید، بهشت برای اوست».
شیخ طوسی از شخصی به نام
ابن‌مارد نقل کرده که او به امام صادق (علیه‌السّلام) گفت:
«فقال ابن ما رد لأبي‌عبد الله (علیه‌السّلام): ما لمن زار جدك أمير المؤمنين عليه‌السلام؟ فقال : يا بن ما رد من زار جدي عارفا بحقه كتب الله له بكل خطوة حجة مقبولة وعمرة مبرورة ، والله يابن ما رد ما يطعم الله النار قدما اغبرت في زيارة أمير المؤمنين عليه‌السلام ماشيا كان أو راكبا ، يا بن مارد اكتب هذا الحديث بماء الذهب؛
برای کسی که جدّت امیر مؤمنان (علیه‌السّلام) را زیارت کند، چه پاداشی است؟ امام فرمود: «ای پسر مارد! هرکس جدّم را با معرفت به حقّ او زیارت کند، خداوند برای هر گام او پاداش یک حجّ مقبول و
عمره پذیرفته می‌دهد. به خدا سوگند، ای پسر مارد! آتش
دوزخ، هرگز قدمی را که در راه زیارت امیر مؤمنان غبارآلود شده باشد، نمی‌سوزاند، چه پیاده رفته باشد، چه سواره. ای پسر مارد! این حدیث را با آب طلا بنویس».
در حدیثی از امام صادق (علیه‌السّلام) آمده که فرمود:
«إن أبواب السماء لتفتح عند دعاء الزائر لأمير المؤمنين؛
درهای آسمان در هنگام دعای زائر امیر مؤمنان (علیه‌السّلام) گشوده می‌شود.»
در حدیثی دیگر از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل شده که فرمود:
«نحن نقول بظهر الكوفة قبر لا يلوذ به ذو عاهة إلا شفاه الله؛
ما اهل‌بیت می‌گوییم که در پشت کوفه، قبری هست که هر صاحب بیماری و دردی به آن قبر پناه برد، البته خداوند عالمیان، او را شفا کرامت می‌فرماید.»
شیخ طوسی از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل کرده که فرمود:
«قال ان الى جانب كوفان قبرا ما اتاه مكروب قط فصلى عنده ركعتين أو اربع ركعات الا نفس الله عنه كربته وقضى حاجته، قال : قلت قبر الحسين بن علي عليهما‌السلام؟ فقال لي برأسه : لا فقلت : فقبر أمير المؤمنين عليه‌السلام؟ فقال برأسه : نعم؛
در گوشه‌ای از
کوفه، قبری است که هرگز رنجدیده‌ای به سراغش نیامد که در آن، دو یا چهار رکعت
نماز بگزارد مگر آن که خداوند، غصّه‌اش را بزداید و حاجتش را برآورده سازد. راوی می‌گوید: گفتم: قبر حسین بن علی (علیه‌السّلام)؟ امام با حرکت سر خود فرمود: «خیر». گفتم: قبر امیر مؤمنان (علیه‌السّلام)؟ امام با حرکت سر خود اشاره کرد که: «آری».
شیخ مفید از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل کرده که فرمود:
« من ترك زيارة أمير المؤمنين (عليه‌السلام) لم ينظر الله إليه، ألا تزورون من تزوره الملائكة والنبيون (علیه‌السّلام) إن، أمير المؤمنين (علیه‌السّلام) أفضل من كل الأئمة، و له مثل ثواب أعمالهم، وعلى قدر أعمالهم فضلوا؛
هر کس زیارت امیر مؤمنان (علیه‌السّلام) را ترک کند، خداوند به او نمی‌نگرد. چرا زیارت نمی‌کنید او را که فرشتگان و پیامبران زیارتش می‌کنند؟! همانا امیر مؤمنان (علیه‌السّلام)، برتر از همه امامان است و برای او همانند پاداش عمل‌های همه آنان است، در حالی که آنان به‌اندازه عمل‌هایشان برتری یافته‌اند.»
ابو‌شعیب خراسانی روایت کرده است:
«حدثنا أبو شعيب الخراساني، قال: قلت لابي الحسن الرضا (عليه‌السلام): أيما أفضل زيارة قبر أمير المؤمنين، أو زيارة الحسين (رحمه‌الله)؟ قال: (ان الحسين قتل مكروبا فحقا على الله (جل‌ذكره) أن لا يأتيه مكروب الا فرج الله كربه، وفضل زيارة أمير المؤمنين على زيارة قبر الحسين كفضل أمير المؤمنين (علیه‌السّلام) على الحسين)؛
به
امام رضا (علیه‌السّلام) گفتم: زیارت امیر مؤمنان (علیه‌السّلام) افضل است یا زیارت
امام حسین (علیه‌السّلام)؟ فرمود: «امام حسین (علیه‌السّلام) مغموم و مهموم در راه خدا
شهید شد. بر خداوند عالمیان واجب و لازم است که هیچ غمگینی به زیارت قبر ایشان نرود مگر این که حق تعالی، غم او را زایل گرداند و او را خوش حال برگرداند؛ ولیکن زیادتیِ ثواب زیارت امیر مؤمنان (علیه‌السّلام) بر زیارت امام حسین (علیه‌السّلام)، مثل زیادتیِ فضیلت امیر مؤمنان (علیه‌السّلام) است بر امام حسین (علیه‌السّلام)».
سایت حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «فضیلت زیارت امام علی» تاریخ بازیابی۱۳۹۹/۴/۲۳.
