• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فرزندان حسین

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: فرزندان امام حسین عليه‌السلام، دختر، پسر.

پرسش: براساس منابع مورد اعتماد، امام حسین ـ عليه‌السلام ـ چند فرزند پسر و دختر داشتند؟

پاسخ:



در مورد نقل‌های تاریخی جزئی مانند تعداد فرزندان یک شخص ممکن است اختلاف نظرهایی وجود داشته باشد و نباید به دنبال پاسخ صددرصد کامل و قطعی بود. بااین‌حال آن‌چه در منابع حدیثی درباره تعداد و نام فرزندان امام حسین علیه‌السلام آمده، نقل می‌شود.

۱.۱ - فرزندان پسر


۱. حضرت امام سجاد علیه‌السلام.

۲. حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام.
[۴] سبط بن جوزی‌، تذکرة الخواص من الأمة فی ذکر خصائص الأئمة، ص ۲۴۹، قم، منشورات الشریف الرضی‌، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.


۳. جعفر.
[۶] سبط بن جوزی‌، تذکرة الخواص من الأمة فی ذکر خصائص الأئمة، ص ۲۴۹، قم، منشورات الشریف الرضی‌، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.
که در زمان حیات امام حسین علیه‌السلام از دنیا رفت.

۴. محمد.
[۱۱] محدث اربلی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج ‌۱، ص ۵۸۲، قم، منشورات الرضی، چاپ اول، ۱۴۲۱ق.
[۱۲] سبط بن جوزی‌، تذکرة الخواص من الأمة فی ذکر خصائص الأئمة، ص ۲۴۹، قم، منشورات الشریف الرضی‌، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.

۵. عمر.

۶. حضرت علی اصغر علیه‌السلام یا عبدالله.

در این‌باره «نام و سن طفل شیرخوار امام حسین ـ عليه‌السلام ـ در کربلا»، سؤال ۳۴۰۳۵ را مطالعه کنید.

۱.۲ - فرزندان دختر


۱. فاطمه.
[۱۸] محدث اربلی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج ‌۱، ص ۵۸۲، قم، منشورات الرضی، چاپ اول، ۱۴۲۱ق.
[۱۹] سبط بن جوزی‌، تذکرة الخواص من الأمة فی ذکر خصائص الأئمة، ص ۲۴۹، قم، منشورات الشریف الرضی‌، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.


۲. سکینه.

۳. زینب.
[۲۳] محدث اربلی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج ‌۱، ص ۵۸۲، قم، منشورات الرضی، چاپ اول، ۱۴۲۱ق.


۱.۳ - رقیه دختر امام حسین

با جست‌وجویی که در منابع روایی متقدم و مورد اعتماد شیعه و سنی انجام شد؛ نامی از رقیه به‌عنوان فرزند امام حسین علیه‌السلام برده نشده است؛ اما تنها در کتاب «کامل بهایی» اثر شیخ عمادالدین حسن بن علی بن محمد بن علی طبری آملی (قرن هفتم) به‌عنوان قدیمی‌ترین منبع، ماجرایی را به نقل از کتاب «الحاویه» نقل می‌کند که متأسفانه اثری از این کتاب در دست نیست.


عمادالدین طبری می‌نویسد: «در حاویه آمد که زنان خاندان نبوت در حالت اسیری، حال مردان که در کربلا شهید شده بودند، بر پسران و دختران ایشان پوشیده می‌داشتند، و هر کودکی را وعده‌ها می‌دادند که پدر تو به فلان سفر رفته است باز می‌آید، تا ایشان را به خانه یزید آوردند، دخترکی بود چهار ساله، شبی از خواب بیدار شد و گفت: پدر من حسین کجاست. این ساعت او را به خواب دیدم سخت پریشان، زنان و کودکان جمله در گریه افتادند و فغان از ایشان برخواست. یزید خفته بود، از خواب بیدار شد، و حال تفحص کرد. خبر بردند که حال چنین است آن لعین در حال گفت که بروند و سر پدر او را بیاورند و در کنار او نهند. ملاعین سر بیاورد و در کنار آن دختر چهار ساله نهادند. پرسید این چیست؟ ملاعین گفت: سر پدر تو است. آن دختر بترسید و فریاد برآورد و رنجور شد و در آن چند روز جان به حق تسلیم کرد».
[۲۷] طبری، عماد الدین حسن بن علی‌، کامل بهایی‌، ص ۵۲۳، تهران، مرتضوی‌، چاپ اول، ۱۳۸۳ش.




۱. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‌۲، ص ۱۳۵، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.    
۲. بلاذری، احمد بن یحیی، أنساب الأشراف، ج ‌۳، ص ۱۴۶، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.    
۳. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‌۲، ص ۱۳۵، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.    
۴. سبط بن جوزی‌، تذکرة الخواص من الأمة فی ذکر خصائص الأئمة، ص ۲۴۹، قم، منشورات الشریف الرضی‌، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.
۵. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‌۲، ص ۱۳۵، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.    
۶. سبط بن جوزی‌، تذکرة الخواص من الأمة فی ذکر خصائص الأئمة، ص ۲۴۹، قم، منشورات الشریف الرضی‌، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.
۷. طبری آملی صغیر، محمد بن جریر، دلائل الامامة، ص ۱۸۱، قم، بعثت، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.    
۸. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‌۲، ص ۱۳۵، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.    
۹. طبری آملی صغیر، محمد بن جریر، دلائل الامامة، ص ۱۸۱، قم، بعثت، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.    
۱۰. ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی‌طالب (علیهم السلام)، ج ‌۳، ص ۲۳۱، انتشارات علامه، قم، چاپ اول، ۱۳۷۹ق.    
۱۱. محدث اربلی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج ‌۱، ص ۵۸۲، قم، منشورات الرضی، چاپ اول، ۱۴۲۱ق.
۱۲. سبط بن جوزی‌، تذکرة الخواص من الأمة فی ذکر خصائص الأئمة، ص ۲۴۹، قم، منشورات الشریف الرضی‌، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.
۱۳. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‌۲، ص ۱۳۵، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.    
۱۴. طبری آملی صغیر، محمد بن جریر، دلائل الامامة، ص ۱۸۱، قم، بعثت، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.    
۱۵. ابن اعثم کوفی، احمد بن اعثم، الفتوح، ج ‌۵، ص ۱۱۵، بیروت، دارالاضواء، ۱۴۱۱ق.    
۱۶. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‌۲، ص ۱۳۵، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.    
۱۷. بلاذری، احمد بن یحیی، أنساب الأشراف، ج ‌۲، ص ۱۹۷، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.    
۱۸. محدث اربلی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج ‌۱، ص ۵۸۲، قم، منشورات الرضی، چاپ اول، ۱۴۲۱ق.
۱۹. سبط بن جوزی‌، تذکرة الخواص من الأمة فی ذکر خصائص الأئمة، ص ۲۴۹، قم، منشورات الشریف الرضی‌، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.
۲۰. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‌۲، ص ۱۳۵، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.    
۲۱. بلاذری، احمد بن یحیی، أنساب الأشراف، ج ‌۲، ص ۱۹۵، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.    
۲۲. بلاذری، احمد بن یحیی، أنساب الأشراف، ج ‌۳، ص ۱۴۶، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.    
۲۳. محدث اربلی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج ‌۱، ص ۵۸۲، قم، منشورات الرضی، چاپ اول، ۱۴۲۱ق.
۲۴. طبری آملی صغیر، محمد بن جریر، دلائل الامامة، ص ۱۸۱، قم، بعثت، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.    
۲۵. ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی‌طالب (علیهم السلام)، ج ‌۳، ص ۲۳۱، انتشارات علامه، قم، چاپ اول، ۱۳۷۹ق.    
۲۶. خصیبی، حسین بن حمدان، الهدایة الکبری، ص ۲۰۲، البلاغ، بیروت، ۱۴۱۹ق.    
۲۷. طبری، عماد الدین حسن بن علی‌، کامل بهایی‌، ص ۵۲۳، تهران، مرتضوی‌، چاپ اول، ۱۳۸۳ش.



پایگاه اسلام کوئست.    



جعبه ابزار