• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فردا

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: فردا، فردای نان، فردای حساب.
پرسش: برای کدام فردا تلاش کنم، فردای نان یا فردای حساب ؟
پاسخ:



برای روشن شدن پاسخ باید به چند نکته توجه شود:

۱.۱ - أ. خالقیت پروردگار

خالقیت پروردگار متعال اقتضا می‌کرد که او خلق کند و دست به آفرینش بزند.

۱.۲ - ب. نظام آفرینش

نظام آفرینش نظامی حکیمانه و هدفمند است.

۱.۳ - ج. هدف نهایی خلقت کائنات

علت غایی و هدف نهایی خلقت کائنات و پیدایش موجودات، انسان است؛ چرا‌که همه چیز برای او آفریده شده و او احسن المخلوقین است‌ چنانچه خدایش، احسن الخالقین می‌باشد.

۱.۴ - ه. هدف از خلقت انسان

هدف از خلقت انسان ، هرچه که باشد نتیجه‌اش به خود او بر‌می‌گردد، نه به خداوند که او غنی مطلق است.

۱.۵ - د. هدف اصلی آفرینش انسان

غایة الغایات و هدف اصلی آفرینش انسان، رسیدن به کمال و سعادت واقعی و دست یازیدن به مقام شامخ انسانی و راه‌یابی به عالم ملکوت است که این همه در پرتو شناخت و معرفت و عبودیت و بندگی آگاهانه به پیشگاه حضرت احدیت میسور و ممکن خواهد بود.


انسان از منظر قرآن کریم مرغ باغ ملکوت است و این خاکدان آشیانه‌ای موقت و پلی برای عبور وی از طبیعت به فراطبیعت است. انسان در نهاد خویش طالب جاودانگی است و فطرتاً از زوال و محدودیت گریزان است. خدای سبحان اصرار دارد به انسان بفهماند که ‌ای انسان تو یک موجود ابدی هستی و ابدیت در دنیا نمی‌گنجد و ابدیت و جاودانگی به تحصیل ما عنداللَّه است و تبعیت صرف از دستورات الهی.


نتیجه اینکه دنیا چون دار گذر و خاکدان محدودی است (چون جسمانی است و از جمله خواص امور جسمانی محدودیت است) نمی‌توان جاودانگی را در آن جست‌وجو نمود و روح چون موجودی ملکوتی و فرازمانی است؛ هم طالب ابدیت است و هم می‌تواند ابدیت را در عالم آخرت تجربه کند
[۱] استفاده از پاسخ ۱۷۶۸ (سایت:۱۷۹۷).
لذا ما باید به‌گونه‌ای تلاش کنیم که بتوانیم زندگی ابدی را آباد کنیم؛ در نتیجه تلاش ما باید برای فردای حساب باشد.


با مقدماتی که ذکر شد و با مراجعه به منبع وحی می‌توان فهمید که ما برای چه چیزی باید تلاش کنیم؛ چنان‌که قرآن هم می‌فرماید:«من جن و انس را نیافریدم جز برای اینکه عبادتم کنند (و از این راه تکامل یابند و به من نزدیک شوند)».


اما مهم این است که بدانیم حقیقت « عبادت » چیست؟
آیا تنها انجام مراسمی مانند رکوع و سجود و قیام و قعود و نماز و روزه منظور است؟ یا عبادت حقیقتی است ماوراء اینها؟ هر چند عبادات رسمی نیز همگی واجد اهمیتند.
برای یافتن پاسخ این سؤال باید روی واژه « عبد » و « عبودیت » تکیه کرد و به تحلیل آنها پرداخت. «عبد» از نظر لغت عرب به انسانی می‌گویند که سر تا پا تعلق به مولا و صاحب خود دارد، اراده‌اش تابع اراده او، و خواستش تابع خواست او است. در برابر او مالک چیزی نیست، و در اطاعت او هرگز سستی به خود راه نمی‌دهد. و به تعبیر دیگر «عبودیت» ـ آن‌گونه که در متون لغت آمده ـ اظهار آخرین درجه خضوع در برابر معبود است، و تنها کسی می‌تواند معبود باشد که نهایت انعام و اکرام را کرده است و او کسی جز خدا نیست.


در بیان معنای عبودیت باید گفت: عبودیت نهایت اوج تکامل یک انسان و قرب او به خداست.
عبودیت نهایت تسلیم در برابر ذات پاک او است.
عبودیت اطاعت بی‌قید و شرط و فرمانبرداری در تمام زمینه‌هاست.
و بالآخره عبودیت کامل آن است که انسان جز به معبود واقعی یعنی کمال مطلق نیندیشد، جز در راه او گام بر ندارد، و هر‌چه غیر او است فراموش کند، حتی خویشتن را!


در آیه شریفه « وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ » لام لیعبدون لام غرض است؛ یعنی حکمت خلقت جن و انس و غرض از خلقت آنها این است که خدا را به اختیار و نه به اجبار عبادت نمایند تا قابلیت پیدا کنند برای سعادت و نیل به بهشت و حیات ابدی همانطور که امیرالمؤمنین (ع) فرمود:شما برای آخرت خلق شده اید نه برای دنیا و برای بقا ی خلق شده اید نه برای فنا و نیستی؛
[۴] غررالحکم ص ۱۴۰ ـ ۲۴۷۸؛ إنکم إنما خلقتم للآخرة لا للدنیا و للبقاء لا للفناء.
زیرا اگر فقط برای دنیا خلق شده باشیم و حسابی در کار نباشد خلقت لغو می‌شود و به همین دلیل در قرآن از قیامت به یوم الحساب تعبیر شده است؛ زیرا در آن روز به حساب افراد رسیدگی می شود.


از نظر اسلام دنیا و آخرت از هم جدا نیستند؛ بلکه دنیا مزرعه آخرت است.
[۶] عوالی‌اللآلی، ج ۱، ص ۲۶۸۶۶ ؟؟؟؛ الدنیا مزرعة الآخرة.
خداوند تمام وسایل و امکانات از قبیل عقل و قدرت و اختیار را در دسترس ما قرار داد و ا نبیا را فرستاد و کتاب‌های آسمانی را نازل فرمود و راه سعادت و شقاوت را نشان داد و احکام جعل فرمود پس اگر بعضی اجابت نکردند http://wikiporsesh.ir/ با آنهاست نقض غرض نشده؛ مثل اینکه شخصی جماعتی را دعوت کند برای مهمانی و تمام وسایل پذیرایی را فراهم کند، حال اگر جمعی اعتنا نکردند و نیامدند خود را بی‌بهره کردند.
[۷] طیب سیدعبدالحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج ۱۲، ص ۲۸۹.



بنابراین ما برای برای رسیدن به هدف والای خود که همان کسب معرفت و عبادت خدا و بقا (باقی ماندن) است، باید از این جهان و نعمت‌هایی که در آن قرار دارد، نهایت استفاده مشروع را ببریم تا به نتیجه مطلوب برسیم.


۱. استفاده از پاسخ ۱۷۶۸ (سایت:۱۷۹۷).
۲. ذاریات (۵۱)، آیه ۵۶؛ «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ».    
۳. تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی، ج‌ ۲۲، از ص ۳۸۶.    
۴. غررالحکم ص ۱۴۰ ـ ۲۴۷۸؛ إنکم إنما خلقتم للآخرة لا للدنیا و للبقاء لا للفناء.
۵. ص (۳۸)، آیه ۱۶؛ «وَ قالُوا رَبَّنا عَجِّلْ لَنا قِطَّنا قَبْلَ یَوْمِ الْحِسابِ».    
۶. عوالی‌اللآلی، ج ۱، ص ۲۶۸۶۶ ؟؟؟؛ الدنیا مزرعة الآخرة.
۷. طیب سیدعبدالحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج ۱۲، ص ۲۸۹.



پایگاه اسلام کوئیست.    


رده‌های این صفحه : اخلاق اسلامی | دنیا و آخرت




جعبه ابزار