دانیال
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: دانیال، پیامبر، عصمت، گناه، ترک اولی، تهدید، معصوم.
پرسش: این‌که در روایت زیر گفته شده است حضرت
دانیال نبی، خداوند را به انجام گناه تهدید
کرد، آیا این مطلب صحیح است؟ متنش چه‌گونه توجیه می‌شود؟ ابوجعفر ـ علیه‌السلام ـ می‌فرماید: خداوند به داوود ـ علیه‌السلام ـ
وحی کردند که نزد بنده‌ام دانیال برو و به او بگو شما گناه
کردی و من آن را آمرزیدم و تا سه بار گناهانت را بخشیدم، اکنون اگر بار چهارم گناه کنی نخواهم آمرزید. داوود نزد دانیال آمد و جریان را به او گفت، دانیال جواب داد: تو پیام خداوند را رسانیدی، سپس هنگام طلوع فجر دانیال به مناجات با خدا برخاست و گفت: به عزت و جلالت سوگند اگر
مقام عصمت را به من نبخشی به‌طور مستمر و مداوم نافرمانیت می‌کنم. (اصول کافی، ج ۲، ص ۳۱۶، کتاب ایمان کفر باب توبه). نمی‌دانم چه‌گونه شیعه
عصمت ائمه را پذیرفته‌اند، در‌حالی‌که معتبرترین کتابشان این‌گونه به یکی از
پیامبران الهی طعنه زده و وی را
معصوم نمی‌داند.
پاسخ:
روایتی که در پرسش مطرح شده، چنین است:
«
إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَوْحَی إِلَی دَاوُدَ ـ علیه‌السلام ـ أَنِ ائْتِ عَبْدِی دَانِیَالَ فَقُلْ لَهُ إِنَّکَ عَصَیْتَنِی فَغَفَرْتُ لَکَ وَ عَصَیْتَنِی فَغَفَرْتُ لَکَ وَ عَصَیْتَنِی فَغَفَرْتُ لَکَ فَإِنْ أَنْتَ عَصَیْتَنِیَ الرَّابِعَةَ لَمْ أَغْفِرْ لَک.... فَوَ عِزَّتِکَ لَئِنْ لَمْ تَعْصِمْنِی لَأَعْصِیَنَّکَ ثُمَّ لَأَعْصِیَنَّکَ ثُمَّ لَأَعْصِیَنَّک».
ابوحمزه ثمالی از
امام باقر علیه‌السلام نقل می‌کند:
خداوند به داوود ـ علیه‌السلام ـ وحی کردند که نزد بنده‌ام
دانیال علیه‌السلام برو و به او بگو شما گناه
کردی و من آن را آمرزیدم و تا سه بار گناهانت را بخشیدم، اکنون اگر بار چهارم
گناه کنی نخواهم آمرزید. داوود ـ علیه‌السلام ـ نزد دانیال ـ علیه‌السلام ـ آمد و جریان را به او گفت، دانیال ـ علیه‌السلام ـ جواب داد تو پیام
خداوند را رسانیدی، هنگام سحر دانیال ـ علیه‌السلام ـ با خداوند مشغول مناجات شد و گفت: بار خدایا! پیامبرت داوود ـ علیه‌السلام ـ به من خبر داد که من تو را
معصیت کردم و تو هم مرا آمرزیدی، سوگند به جلالت اگر مرا نگه نداری، بار دیگر تو را معصیت خواهم
کرد!
این
روایت را می‌توان این‌گونه تبیین
کرد:
عصیان در این روایت همان
ترک اولی است که
پیامبران نیز گاه دچار آن می‌شدند.
آنچه در پایان روایت آمده به معنای آن است که تنها با عصمت تو است که قادر به ترک گناه خواهم بود و این به معنای
تهدید نیست؛ بلکه مانند آن چیزی است که
حضرت ابراهیم علیه‌السلام خطاب به خداوند گفته است: «
لَئِنْ لَمْ یَهْدِنی رَبِّی لَأَکُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّین»؛
اگر پروردگارم مرا راه‌نمایی نکند، مسلّماً از گروه گمراهان خواهم بود.
آنچه
شیعه در مورد امامان خود اعتقاد دارد، همین نوع از عصمت است که با
هدایت پروردگار حاصل می‌شود.
پایگاه اسلام کوئست.
