• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یاران امام رضا

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: امام رضا علیه‌السلام، یاران، اصحاب.
پرسش: نام برخی از یاران و اصحاب امام رضا ـ علیه‌السلام ـ را با ذکر مختصری از شرح حال ایشان بیان کنید.
پاسخ: ائمه اطهار ـ علیهم‌السلام ـ در طول حیات پربرکت خویش، شاگردانی دانشمند داشتند که آثار آنها را حفظ نمودند؛ این چهره‌های درخشان و پرورش یافتگان مکتب اهل بیت ـ علیهم‌السلام ـ در راه نشر دانش دینی و حرکت جامعه به‌سوی تعالی و کمال زحمات زیادی کشیدند.



در زمان امام رضا ـ علیه‌السلام ـ هرچند شرایط سیاسی و اجتماعی همانند شرایط دوره امام باقر و امام صادق ـ علیهم‌السلام ـ نبوده است، اما در‌عین‌حال ایشان شاگردان زیادی تربیت کردند و مسائل دینی و علوم اسلامی را از طریق اصحاب و نمایندگان خویش به شیعیان آموختند. ما در این بحث به تعداد محدودی از یاران ایشان اشاره می‌کنیم:




۲.۱ - ۱. حسن بن علی بن زیاد الوشاء:

یکی از اصحاب بزرگوار امام رضا ـ علیه‌السلام ـ و ملقب به بزیع می‌باشد. وی از افراد برجسته و برگزیده و شایسته امامیه محسوب می‌شود، که ابتدا واقفی بود؛ اما وقتی معجزاتی از امام رضا ـ علیه‌السلام ـ دید که دلالت بر صحت امامت ایشان داشت، برگشت و معتقد به امامت آن حضرت و امامان بعدی شد و تا زمان امام هادی ـ علیه‌السلام ـ را درک کرد.
[۲] نجفی، محمدمهدی، الجامع لرواة و اصحاب الامام الرضا، مشهد، الموتمر العالمی للامام الرضا(ع)، ۱۴۰۷ ق، ج ۱، ص ۱۹۵.
شیخ طوسی ایشان را دارای اثر مکتوب دانسته.

۲.۲ - ۲. دعبل بن علی بن رزین:

دعبل خزاعی شاعر مشهور اهل بیت ـ علیهم‌السلام ـ که کتاب طبقات الشعرا یکی از تصنیفات وی می‌باشد.

۲.۲.۱ - سخن شیخ طوسی

شیخ طوسی می‌نویسد: حال او در ایمان و علو شأن مشهور است. وی قصیده‌ای بر امام رضا ـ علیه‌السلام ـ خواند و آن حضرت لباسی از خز به او داد که در آن لباس ۶۰۰ دینار حضرت برای وی گذاشته بود ابن شهر آشوب نیز در مناقب وی را از شعرای اهل بیت و از اصحاب امام کاظم و امام رضا ـ علیهم‌السلام ـ شمرده است.

۲.۲.۲ - روایتی از عبدالسلام

عبدالسلام هروی (ابوالصلت) از دعبل خزاعی نقل می‌کند که گفت: وقتی قصیده‌ام را برای امام رضا ـ علیه‌السلام ـ خواندم و به ابیات آخر رسیدم، امام ـ علیه‌السلام ـ گریه شدیدی کرد و سپس فرمود: یا خزاعی روح‌القدس بر زبانت این دو بیت را جاری کرد...»
دعبل خزاعی در سال ۲۴۵ ه.ق در ایام متوکل وفات کرد؛ وی زمان امام جواد ـ علیه‌السلام ـ را نیز درک کرده بود.

۲.۳ - ۳. زکریا بن آدم:

زکریا بن آدم بن عبدالله بن سعد اشعری قمی از اصحاب ثقه، بزرگوار و جلیل القدر امام رضا ـ علیه‌السلام ـ می‌باشد. وی در نزد امام رضا ـ علیه‌السلام ـ از منزلت خاصی برخوردار بود.

۲.۳.۱ - دیدگاه آیت‌الله خویی

آیت‌الله خویی به نقل از شیخ طوسی وی را از اصحاب امام صادق، امام رضا و امام جواد ـ علیهم‌السلام ـ دانسته است.

۲.۳.۲ - حدیثی از امام جواد

در حدیثی که کشی آن را نقل کرده، آمده است:
امام جواد ـ علیه‌السلام ـ فرمودند: خداوند به صفوان بن یحیی و محمد بن سنان و زکریابن آدم بهترین پاداش‌ها را بدهد، آنها نسبت به من وفادار بودند در نامه‌ای که امام جواد ـ علیه‌السلام ـ آن را برای محمد بن اسحاق نوشته است، زکریا بن آدم را فردی عارف به حق معرفی کرده است.
[۱۲] قزوینی، سیدمحمدکاظم، الامام الجواد من المهد الی‌ الحد. قم، مؤسسه الرساله، ۱۴۱۴ ق، ص ۱۸۹.
مرقد شریف وی در قبرستان شیخان قم می‌باشد.

۲.۴ - ۴. صفوان بن یحیی:

وی یکی از افراد مورد وثوق امامیه و از اصحاب امام رضا و امام جواد ـ علیهما‌السلام ـ بوده است. شیخ طوسی وی را موثق‌ترین افراد زمان خویش در حدیث و عابدترین آنها معرفی کرده است

۲.۴.۱ - دیدگاه شیخ طوسی

شیخ طوسی در شدت زهد و عبادت وی می‌نویسد: او هر روز ۱۵۰ رکعت نماز می‌گذارد و هر سالی سه ماه روزه می‌گرفت؛ زکات مالش را هر سالی سه مرتبه پرداخت می‌کرد. او و عبدالله بن جندب و علی بن نعمان در بیت‌الله الحرام با یکدیگر عهد کردند که هر‌کدام زودتر بمیرند، و هر کسی زنده ماند، برای او نماز بخوانند، روزه بگیرند، حج انجام دهند و... آن دو نفر مردند. و صفوان زنده ماند؛ پس به عهد خویش در مورد آن دو نفر وفا کرد... و هر کار نیکی که می‌توانست برای خودش انجام دهد، برای آنها نیز انجام داد.

۲.۳.۲ - حدیثی از امام جواد

در حدیثی از امام جواد ـ علیه‌السلام ـ آمده است: خداوند از صفوان بن یحیی و محمد بن سنان راضی و خشنود گردد؛ زیرا آنها با من و پدرم هرگز مخالفت نکردند.
وفات صفوان بن یحیی در مدینه بوده است. امام جواد ـ علیه‌السلام ـ حنوط و کفن برایش فرستاد.
[۱۶] قزوینی، سیدمحمدکاظم، الامام الجواد من المهد الی‌الحد. قم، مؤسسه الرساله، ۱۴۱۴ ق، ص ۱۹۷.
وی کتاب‌های زیادی نوشته که از جمله آنها می‌توان به الشراء، البیع، الفرائض اشاره کرد.
[۱۷] قزوینی، سیدمحمدکاظم، الامام الجواد من المهد الی‌الحد. قم، مؤسسه الرساله، ۱۴۱۴ ق، ص ۱۷۲.


۲.۵ - ۵. محمد بن اسماعیل بن بزیع:

شیخ طوسی وی را فردی شایسته، موثق و کثیر العمل معرفی کرده است.
[۱۸] قزوینی، سیدمحمدکاظم، الامام الجواد من المهد الی‌الحد. قم، مؤسسه الرساله، ۱۴۱۴ ق، ص ۲۲۷.
وی از اصحاب امام رضا ـ علیه‌السلام ـ می‌باشد که افتخار شاگردی امام موسی‌کاظم ـ علیه‌السلام ـ و امام جواد ـ علیه‌السلام ـ را نیز داشته است.
شیخ طوسی کتاب‌هایی برای او ذکر کرده است که از جمله آنها می‌توان به کتاب الحج اشاره کرد.

۲.۶ - ۶. حسن بن علی بن فضال:

از صحابه جلیل القدر امام رضا ـ علیه‌السلام ـ می‌باشد. وی از امام رضا ـ علیه‌السلام ـ روایت نقل کرده است. وی فردی با ورع و ثقه و زاهد معرفی شده است.

۲.۶.۱ - روایتی از شیخ طوسی

شیخ طوسی می‌نویسد: وی ابتدا فطحی مذهب و قائل به امامت عبد ا.... بن جعفر بود. سپس به امامت ابی‌الحسن ـ علیه‌السلام ـ برگشت.

۲.۶.۲ - روایتی از آیت‌الله خویی

آیت‌الله خویی روایتی را به نقل از فضل بن شاذان آورده است که دلالت بر عبادت و سجده‌های طولانی ایشان دارد. به این عالم شیعی کتاب‌هایی نیز نسبت داده شده است؛ از جمله کتاب الصلاة و کتاب الدیات. وی در سال ۲۲۴ هـ.ق فوت کرده است.
[۲۶] اسماعیل باشا البغدادی- ایضاح المکنون، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی‌تا، ج ۲، ص ۲۷۸.



از ديگر اصحاب امام رضا ـ علیه‌السلام ـ می‌توان به حسن بن محبوب، عبد‌السلام هروی (اباصلت)، احمد بن ابی‌نصر بزنطی و... اشاره كرد.


۱. محمد بن حسن طوسی، الفهرست، مشهد، دانشگاه مشهد، ۱۳۵۱ ش، ص ۵۴.    
۲. نجفی، محمدمهدی، الجامع لرواة و اصحاب الامام الرضا، مشهد، الموتمر العالمی للامام الرضا(ع)، ۱۴۰۷ ق، ج ۱، ص ۱۹۵.
۳. محمد بن حسن طوسی، الفهرست، مشهد، دانشگاه مشهد، ۱۳۵۱ ش، ص ۵۴.    
۴. محمد بن حسن طوسی، رجال طوسی، نجف، منشورات المکتبه و المطبعه الحیدریه، ۱۳۸۰ ق. ص ۳۷۶.    
۵. موسوی خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بی‌جا، مرکز نشر الثقافه الاسلامیه، ۱۴۰۳ ق، ج ۸، ص ۱۴۹.    
۶. موسوی خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بی‌جا، مرکز نشر الثقافه الاسلامیه، ۱۴۰۳ ق، ج ۸، ص ۱۵۰.    
۷. محمد بن حسن طوسی، رجال طوسی، نجف، منشورات المکتبه و المطبعه الحیدریه، ۱۳۸۰ ق. ص ۳۷۶.    
۸. محمد بن حسن طوسی، الفهرست، مشهد، دانشگاه مشهد، ۱۳۵۱ ش، ص ۲۹۷.    
۹. موسوی خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بی‌جا، مرکز نشر الثقافه الاسلامیه، ۱۴۰۳ ق، ج ۸، ص ۲۸۲.    
۱۰. موسوی خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بی‌جا، مرکز نشر الثقافه الاسلامیه، ۱۴۰۳ ق، ج ۸، ص ۲۸۲.    
۱۱. موسوی خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بی‌جا، مرکز نشر الثقافه الاسلامیه، ۱۴۰۳ ق، ج ۸، ص ۲۸۲.    
۱۲. قزوینی، سیدمحمدکاظم، الامام الجواد من المهد الی‌ الحد. قم، مؤسسه الرساله، ۱۴۱۴ ق، ص ۱۸۹.
۱۳. محمد بن حسن طوسی، الفهرست، مشهد، دانشگاه مشهد، ۱۳۵۱ ش، ص ۱۷۱.    
۱۴. محمد بن حسن طوسی، الفهرست، مشهد، دانشگاه مشهد، ۱۳۵۱ ش، ص ۱۷۱.    
۱۵. موسوی خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بی‌جا، مرکز نشر الثقافه الاسلامیه، ۱۴۰۳ ق، ج ۱۷، ص ۱۶۲.    
۱۶. قزوینی، سیدمحمدکاظم، الامام الجواد من المهد الی‌الحد. قم، مؤسسه الرساله، ۱۴۱۴ ق، ص ۱۹۷.
۱۷. قزوینی، سیدمحمدکاظم، الامام الجواد من المهد الی‌الحد. قم، مؤسسه الرساله، ۱۴۱۴ ق، ص ۱۷۲.
۱۸. قزوینی، سیدمحمدکاظم، الامام الجواد من المهد الی‌الحد. قم، مؤسسه الرساله، ۱۴۱۴ ق، ص ۲۲۷.
۱۹. شیخ مفید، جوابات اهل الموصل، بی‌جا، الموتمر العالمی لالفیه الشیخ المفید، بی‌تا، ص ۲۱.    
۲۰. محمد بن حسن طوسی، رجال طوسی، نجف، منشورات المکتبه و المطبعه الحیدریه، ۱۳۸۰ ق. ص ۳۶۰.    
۲۱. محمد بن حسن طوسی، رجال طوسی، نجف، منشورات المکتبه و المطبعه الحیدریه، ۱۳۸۰ ق. ص ۳۸۶.    
۲۲. محمد بن حسن طوسی، الفهرست، مشهد، دانشگاه مشهد، ۱۳۵۱ ش، ص ۹۳ ۹۴.    
۲۳. محمد بن حسن طوسی، الفهرست، مشهد، دانشگاه مشهد، ۱۳۵۱ ش، ص ۹۳ ۹۴.    
۲۴. موسوی خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بی‌جا، مرکز نشر الثقافه الاسلامیه، ۱۴۰۳ ق، ج ۶، ص ۵۱.    
۲۵. محمد بن حسن طوسی، الفهرست، مشهد، دانشگاه مشهد، ۱۳۵۱ ش، ص ۹۳ ۹۴.    
۲۶. اسماعیل باشا البغدادی- ایضاح المکنون، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی‌تا، ج ۲، ص ۲۷۸.



سایت اندیشه قم    


رده‌های این صفحه : امام رضا | تاریخ معصومان




جعبه ابزار