نمونه‌هایی از بدا در احادیث اهل‌سنت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: اهل‌سنت،
بدا،
اهل‌بیت.
پرسش: آیا در منابع اهل‌سنّت می‌توان نمونه‌هایی از بدا را یافت؟
به چند نمونه از بداهایی که در منابع حدیثیِ اهل‌سنّت آمده‌اند، اشاره می‌کنیم تا مشخّص گردد که این مسئله به احادیث
اهل‌بیت (علیهم‌السلام) اختصاص ندارد:
نقش بدا در کاهش و افزایش روزی و مُهلت و محبوبیت:
در منابع اهل‌سنّت، در تبیین
آیه: «یَمْحُواْ اللَّهُ مَا یَشَآءُ وَ یُثْبِتُ؛
خدا، آنچه را بخواهد، محو یا اثبات می‌کند».
جابر ابن عبد الله انصاری از
پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) روایت کرده است:
«یَمحُو مِنَ الرِّزقِ وَ یَزیدُ فیهِ، وَ یَمحو مِنَ الاَجَلِ وَ یَزیدُ فیهِ؛
از روزی، کم می‌کند و به آن می‌افزاید. از عمر، کم می‌کند و به آن می‌افزاید.»
همچنین از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) روایت شده که صِله رحِم، موجب افزایش ثروت و محبوبیت در میان خانواده و به تأخیر افتادن اَجَل می‌گردد:
«صِلَةُ القَرابَةِ مَثراةٌ فِی المالِ، مَحَبَّةٌ فِی الاَهلِ، مَنسَاَةٌ فِی الاَجَلِ؛
پیوند با خویشاوندان، موجب افزایش دارایی، دوستی در خاندان و تأخیر در اجل می‌شود.»
بَدا، در خوش بختی و بدبختی:
در تفسیر همین آیه، از پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) روایت شده است:
«الصَّدَقَةُ وَ اصطِناعُ المَعروفِ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ وَ بِرُّ الوالِدَینِ، یُحَوِّلُ الشَّقاءَ سَعادَةً، وَ یَزیدُ مِنَ العُمُرِ، وَ یَقی مَصارِعَ السَّوءِ؛
صدقه و
کار خیر و
صله رحم و نیکی به
پدر و
مادر،
بدبختی را به
خوش‌بختی تبدیل می‌کنند و موجب افزایش عمر می‌شوند و از مردن‌های بد (یا بلاهای سخت)، نگه‌می‌دارند.»
بَدا، در هر گونه
قضا و
قدر:
در احادیث فراوانی از پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)، نقش
دعا در تغییر سرنوشت مقدّرِ انسان، مورد تأکید قرار گرفته است، از جمله:
«الدُّعاءُ یَرُدُّ القَضاءَ، وَ للّهِِ فی خَلقِهِ قَضاءانِ: قَضاءٌ ماضٍ، وَ قَضاءٌ مُحدَثٌ؛
دعا، قضا را باز می‌گردانَد. خداوند، دو قضا در آفریده‌هایش دارد: قضای قطعی و قضای حادث.»
«لا یَرُدُّ القَدَرَ الَا الدُّعاءُ؛
قدر را
[چیزی
] جز دعا، باز نمی‌گردانَد.»
«لا یَرُدُّ القَضاءَ الَا الدُّعاءُ؛
قضا را
[چیزی
] جز دعا، باز نمی‌گردانَد.»
«الدُّعاءُ جُندٌ مِن اجنادِ اللّهِ تَعالی مُجَنَّدٌ، یَرُدُّ القَضاءَ بَعدَ ان یُبرَمَ؛
دعا، سپاهی مجهّز از سپاهیان خداست که قضایِ قطعی شده را باز می‌گردانَد.»
«یا بُنَیَّ! اکثِر مِنَ الدُّعاءِ، فَاِنَّ الدُّعاءَ یَرُدُّ القَضاءَ المُبرَمَ؛
فرزندم! بسیار دعا کن؛ زیرا دعا، قضای قطعی شده را باز می‌گردانَد.»
«لا یُغنی حَذَرٌ مِن قَدَرٍ، وَ الدُّعاءُ یَنفَعُ مِمّا نَزَلَ وَ مِمّا لَم یَنزِل؛
احتیاط، از قدر، باز نمی‌دارد. دعا برای
[تقدیرِ
] نازل شده و نشده، سودمند است.»
«صِلَةُ القَرابَةِ مَثراةٌ فِی المالِ، مَحَبَّةٌ فِی الاَهلِ، مَنسَاَةٌ فِی الاَجَلِ؛
پیوند با خویشاوندان، موجب افزایش دارایی، دوستی در خاندان و تأخیر در
اجل است.»
همچنین، از
امام علی (علیه‌السّلام) نقل شده است که فرمود:
«انَّ اللّهَ یَدفَعُ الاَمرَ المُبرَمَ؛
خداوند، امر قطعی شده را باز می‌گردانَد.»
نظیر این احادیث، در منابع اهل‌سنّت، بسیار فراوان است. بنا بر این، منکِران بَدا، باید همه این احادیث را مُنکِر شوند.
حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «نمونه‌هایی از بدا در احادیث اهل‌سنت» تاریخ بازیابی ۱۳۹۷/۲/۱۱.
