مدت دوران نامزدی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: دوران نامزدی، عقد، عروسی.
پرسش: فاصله زمانی مناسب بین عقد و عروسی چه‌قدر است؟ و پی‌آمدهای طولانی شدن این دوران چیست؟
پاسخ: در دوران نامزدی دختر و پسر باید به
انس و
شناخت و تفاهم رسیده و احساس کنند که دیگر آمادگی لازم را برای
زندگی مشترک دارند؛ زیرا زندگی همراه با برخی مشکلات و وظایف مخصوصِ خود است؛ لذا کوتاه یا طولانی بودن این دوران به موقعیت و نیاز طرفین و خانواده برمی‌گردد؛ در صورتی که وضعیت ویژه‌ای (مانند ادامه تحصیلات و گذراندن سربازی و موارد دیگر…) وجود نداشته باشد، دختر و پسر و خانواده‌هایشان آمادگی لازم را برای عروسی به دست آورده باشند، در حدود ۶ تا ۹ ماه زمان مناسبی برای این دوران می‌باشد. پس نباید بسیار عجله کرد که طرفین فرصت کافی روحی و روانی را نداشته یا بسیار طولانی نمود که دچار خستگی و دل‌زدگی شده و آثار نامطلوبی بر زندگی آن‌ها گذارد.
ازدواج سفری است که دختر و پسر از همدلی آغاز نموده و با همراهی و همکاری هم آن را ادامه می‌دهند و به سوی
اتحاد و یک‌رنگی گام برمی‌دارند، آن دو پس از عقد شرعی و محرمیت، با
کمال مسرت و خوش‌دلی، از انس و
محبت یک‌دیگر و از گرمای وجود هم
لذت می‌برند.
دوران نامزدی از بهترین و شیرین‌ترین و سازنده‌ترین ایام زندگی است که اگر با این دوران با ظرافت و مهارت برخورد شود و به وظایف مخصوص آن
عمل گردد، عاملی مهم در بالندگی و استحکام دوره‌های بعدیِ زندگی است.
لذا گذراندن این دوران از جهات
مختلفی مفید می‌باشد:
دختری که چندین سال در یک
خانواده زندگی کرده و با آنان انس شدید دارد، جدایی ناگهانی برایش سخت و دشوار است؛ لذا در ایام نامزدی به مرور با یک‌دیگر انس گرفته و آماده زندگی مشترک می‌شود.
در این ایام دختر و پسر که تاکنون وظایف سنگین زندگی را به دوش نگرفته‌اند، خود را برای پذیرش مسئولیت زندگی مهیا می‌سازند.
در طول این مدت آن‌ها موانع موجود بر سر راه زندگی مشترک را (هم‌چون تحصیل و سربازی) پشت سر گذاشته و در عین حال از لذت حضور یار و یاوری مهربان برخوردار می‌شوند و خود را از
گناهان و
انحرافات حفظ می‌کنند و هم‌چنین خانواده‌ها نیز فرصتی برای تهیه مقدمات عروسی خواهند داشت.
در این ایام دختر و پسر می‌توانند گام‌های مؤثری در جهت شناختِ
اخلاق و روحیات یک‌دیگر برداشته، به
تفاهم پایدار برسند.
بر این اساس مدت
دوران نامزدی نیز تعیین می‌شود، در این دوران دختر و پسر باید به انس و
شناخت و تفاهم رسیده و احساس کنند که دیگر آمادگی لازم را برای زندگی مشترک دارند؛ زیرا زندگی همراه با برخی مشکلات و وظایف مخصوصِ خود است؛ لذا کوتاه یا طولانی بودن این دوران به موقعیت و نیاز طرفین و
خانواده برمی‌گردد؛ در صورتی که وضعیت ویژه‌ای (مانند ادامه تحصیلات و گذراندن سربازی و موارد دیگر…) وجود نداشته باشد، دختر و پسر و خانواده‌هایشان آمادگی لازم را برای
عروسی به دست آورده باشند، در حدود ۶ تا ۹
ماه زمان مناسبی برای این دوران می‌باشد. پس نباید بسیار عجله کرد که طرفین فرصت کافی روحی و روانی را نداشته یا بسیار طولانی نمود که دچار خستگی و دل‌زدگی شده و آثار نامطلوبی بر زندگی آن‌ها گذارد.
از جمله آفات طولانی شدن ایام نامزدی، موارد ذیل را می‌توان نام برد:
از آن‌جا که دختر و پسر برای اولین بار با یک‌دیگر صمیمی شده و توجه وافری به جنس
مخالف نموده و در رفتار و کردار و
جمال و
کمال دیگری دقیق می‌شوند، شاید به نکاتی برخورد کنند که سبب کاهشِ رغبت آنان گردد، در این ایام باید توجه داشت مقایسه همسر با دیگرانی که به طور گذرا و کوتاه با آنان برخورد می‌کنیم، درست نبوده و غور در رؤیاها و خیال‌پردازی‌ها در این نوع افکار بسیار خطرناک است و چه‌بسا این مقایسه‌ها،
هوس را دامن زده و تنوع را زنده می‌کند و خرمن زندگی مشترک را می‌سوزاند.
زمانی که دختر و پسر انس و شناخت لازم را نسبت به یک‌دیگر پیدا نمایند، از لحاظ مسائل عاطفی و روانی و زناشویی نیازمند ارتباط بیش‌تر می‌باشند؛ لذا محدودیت و محرومیت‌های زمان نامزدی، آنان را خسته و نگران نموده و آن شور و اشتیاق اولیه و آرامش خاطر را از بین می‌برد و اگر بخواهند به صمیمیتی بیش‌تر و به رفت‌و‌آمدهای زیادتر بپردازند، موجب ناراحتی خانواده‌ها می‌شوند.
چه‌بسا در این میان حرف و حدیث‌ها و کدورت‌هایی به وجود می‌آید که شاید تأثیر ناخوش‌آیندی بر روحیه دختر و پسر گذاشته که حتی اثرات آن در
زندگی مشترک نیز دیده شود.
در این‌جا به دو نکته اشاره می‌کنیم:
برای رسیدن به تفاهم و زندگی سرشار از
عشق و صفا خوب است در این ایام با
مطالعه کتب مفید و سودمند پیرامون ازدواج و مسائل
زناشویی اطلاعات خود را افزایش داده و هم‌چنین با
محبت و
صداقت با هم رفتار نموده و به عواطف و
احساسات یک‌دیگر احترام گذارند و با
هدیه و ملاقات‌های صمیمانه انس با هم را
تجربه کرده و پیرامون مسائل و آرزوهای زندگی سخن گویند و از اهداف آینده با هم گفت‌وگو کرده و برای آن طرح و برنامه‌ریزی کنند.
نکته دیگر آن‌که در این ایام از آن‌جا که دختر و پسر در خانواده‌های خود زندگی می‌کنند، بهتر است
احترام دو
خانواده را نگه داشته و تا حد امکان نظرات و آداب و رسوم آنان را با زیرکی تمام تأمین کنند.
۱. جوانان و تشکیل خانواده، علی اکبر مظاهری، انتشارات پارسیان، ص۲۴۰ تا ۲۶۰.
۲. آیینه ازدواج و روابط همسران، سید ضیاالدین صدری، انتشارات انجمن اولیاء و مربیان، تهران.
۳. آیین همسرداری، آیت امینی، انتشارات اسلامی.
۴. پیمان زناشویی، مصطفی زمانی، انتشارات پیام اسلام، ص۸۰.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «مدت دوران نامزدی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۰۷/۱۲.
