رابطه گرفتاری با کارهای خلاف
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: گرفتاری، کارهای خلاف، آثار وضعی گناه.
پرسش: چه ارتباطی بین کارهای خلاف با گرفتاری افراد وجود دارد؟
پاسخ: بسیاری از بیماریها، گرفتاریها و مشکلات زندگی آثار و پیآمدهای وضعی گناه و کارهای خلاف انسان است؛ ازاینرو مصیبت و گرفتاری که برای یک جوان خلافکار پیش میآید، آثار وضعی همان کار خلاف و گناه اوست؛ و رابطه میان مصیبت و گرفتاری انسان با کارهای خلافی که انجام داده است، رابطه مستقیم و خطی میباشد، هر اندازه انسان بیشتر مرتکب گناه شود، بیشتر به مشکلات و گرفتاریهای دنیوی و اخروی گرفتار خواهد شد.
بین ارتکاب خطا و کارهای خلاف با
مصایب و گرفتاریهای یک جوان، رابطه مستقیم وجود دارد. بسیاری از بیماریها، گرفتاریها و مشکلات زندگی
آثار و پیآمدهای وضعی گناه و کارهای خلاف انسان است.
امام صادق (علیهالسلام) در این باره میفرماید: «هیچ آسیبی به فردی وارد نشود، و دردسر و مرضی پیش نیاید مگر به سبب گناه».
و به همین جهت
خداوند در
قرآن میفرماید: «آنچه
مصیبت و
گرفتاری به شما میرسد، برای آن است که خود به دست آوردهاید».
از
امام باقر (علیهالسلام) روایت شده که: «هیچ مصیبت و گرفتاری به فرد وارد نمیشود، مگر به سبب گناه».
بنابراین مصیبت و گرفتاری که برای یک جوان خلافکار پیش میآید، آثار وضعی همان کار خلاف و گناه اوست؛ و رابطه میان مصیبت و گرفتاری انسان با کارهای خلافی که انجام داده است، رابطه مستقیم و خطی میباشد، هر اندازه انسان بیشتر مرتکب گناه شود، بیشتر به مشکلات و گرفتاریهای دنیوی و اخروی گرفتار خواهد شد.
امیرالمؤمنین علی (علیهالسلام) فرمود: «درصورتیکه مرتکب کار خلاف و کردارهای زشت میشوی، از پیآمد ناگهانی آن ایمن مباش».
خداوند در قرآن فرموده است: «کسی که از
یاد خدا غافل شود، زندگی سخت و سراسر گرفتاری خواهد داشت».
چو بد کردی مباش ایمن ز آفات ••• که واجب شد طبیعت را مکافات
علاوه بر اینکه
غفلت از یاد خدا خود گناه و نوعی کار خلاف محسوب میشود، زمینه انجام هر کار خلاف و
گناه دیگری نیز همین غفلت از یاد خداست. اگر انسان به یاد خدا باشد و خداوند را ناظر بر
اعمال و رفتار خویش بداند، هیچگاه مرتکب گناه و کار خلاف نمیشود. در صورتی کار خلاف انجام میدهد که خدا را فراموش کرده باشد و نتیجه آن همان گرفتاری و مشکلاتی است که برایش میآید. مشکلات و
گرفتاری که در اثر ارتکاب خطا و کارهای خلاف برای یک جوان پیش میآید، انواع مختلفی دارد. در
روایات حتی به مصادیق آن گرفتاریها نیز اشاره شده است. با دقت در
آیات قرآن و کلمات ارزشمند
معصومین (علیهمالسلام) میدانیم که گرفتاریها و مشکلات یک جوان خلافکار نتیجه همان کارهای خلاف اوست که در
دنیا برایش پیش آمده، گرفتاریها و عذابهای اخروی نیز به دنبال دارد که در
عالم آخرت با آن مواجه خواهد شد.
انواع گرفتاریهایی که در پی ارتکاب خطا و کارهای خلاف برای یک جوان پیش میآید:
یکی از پیآمدهای ارتکاب خطا و کار خلاف، محروم شدن از
رزق و روزی است؛ چهبسا جوانانی خلافکار که
شب و روز دنبال کار و شغلی هستند، اما شغل مناسب گیرشان نمیآید، ممکن است این بیکاری نتیجه همان
گناهان وی باشد.
امام صادق (علیهالسّلام) فرمودند: «بنده را از
روزی محروم میسازد».
حتی در اثر گناه و ارتکاب کارهای خلاف، نعمتی که بر
انسان مقرر شده است، قطع میگردد.
بنابراین بیکاری، مشکلات
فقر و تنگدستی و ... برای جوان خلافکار نتیجه همان گناهان اوست.
امنیت و رفاه اجتماعی، یکی از نیازهای اساسی انسان است. افراد جامعه اگر هر کدام به وظایف فردی و اجتماعی خویش
عمل نمایند و به اصول و ضوابط اجتماعی پایبند باشند، نتیجه آن صلح، صفا،
امنیت و رفاه اجتماعی است. خداوند
سعادت و
خوشبختی را برای
جوانان چنین جامعه قانونمدار فراهم میسازد؛ اما برعکس اگر افراد جامعه ـ به خصوص جوانان ـ اصول و ضوابط اخلاقی و قانونی را زیر پا بگذارند و مرتکب کارهای خلاف شوند، چه اینکه کار خلاف در جهت نافرمانی خدا باشد یا در جهت نافرمانی از اصول قانونی نظام حاکم، در هر دو صورت نتیحه و پیآمد آن مشکلات و گرفتاری است که بر افراد عارض میشود و جوانان چنین جامعهای روی امنیت و
رفاه را نخواهد دید و خداوند حاکمان ستمکار را بر آنها مسلط خواهد نمود.
امام صادق (علیهالسلام) فرمودند: «کسی که خدا را بشناسد و باز نافرمانی کند و مرتکب خلاف شود، بر او کسی را مسلط میسازم که مرا نشناسد».
گرفتاریها و مشکلات، پیشبینی شده نیستند، گاه شناخته شده و گاه نیز ناشناختهاند. امروزه بسیاری از بیماریها مطرح است، که در گذشته شناخته شده نبود، قطعاً یکی از علل اصلی پیدا شدن بیمارهای جدید مانند ایدز و ... در میان جوانان، بیبندوباری و زیر پا گذاشتن اصول اخلاقی از سوی جوانان است. بیشتر مشکلات و بیماریهای بدون علاج یا به تعبیر دیگر فراوانی مبتلایان به بیماریهای نوآمد، در کشورهای غربی و اروپایی است که اصول اخلاقی رعایت نمیشود و اغلب جوانها اهل کارهای خلاف هستند.
امام رضا (علیهالسلام) میفرمایند: «بلاهای نو نتیجه گناهان نو هستند. هرگاه بندگان، گناهان تازهای را که سابقه نداشته، مرتکب شوند، خداوند بر آنها بلاهای تازهای را که سابقه نداشته، ایجاد میکند.»؛ البته اگر انسان ندانسته گناهی را مرتکب شود، گرچه ممکن است پیآمدهای وضعی گناه بر وی مترتب شود، اما از نظر
حکم تکلیفی مشکل پیش نمیآید؛ به شرط آنکه به محض اطلاع از حرمت آن
عمل، دیگر مرتکب نشود؛ حتی دیگر گناهان را نیز با توبه نمودن میتوان محو کرد.
قرآن کریم به مسائل پیشگفته اشارهای ظریف دارد. در آیه ۹۶ سوره اعراف میفرماید:
«
وَ لَوْ اَنَّ اَهْلَ الْقُری آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْاَرْضِ وَ لکِنْ کَذَّبُوا فَاَخَذْناهُمْ بِما کانُوا یَکْسِبُونَ»؛
و چنانچه مردم شهر و دیار همه
ایمان آورده و
پرهیزکار میشدند، همانا ما درهای
آسمان و زمین را بر روی آنها میگشودیم؛ ولیکن چون (
آیات و
پیغمبران ما را) تکذیب کردند، ما هم آنان را به کیفر کردار زشت رساندیم.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «رابطه گرفتاری با کارهای خلاف»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۷/۰۵/۰۸.