خواص آیات قرآنی و دعاها
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: خواص آیات قرآن، خواص دعاها، سند، دلالت، روایات.
پرسش: چند سالی است که کتب و ادعیه بسیاری در مورد خواص
آیات و دعاها چاپ و منتشر میشود و مردم سؤالات بسیاری در مورد خاصیت و آثار این آیات، سور و دعاها دارند، لطفاً نسبت به اسناد آنها و صحت و سقم آثار آنها راهنمایی بفرمایید.
پاسخ: آیات قرآنی و دعاها، خواص فراوانی دارند و دلالت اصلی
قرآن، درمان و شفای انسانهاست. منتها به طبیب دواری نیاز دارد که آنها را درست نسخه نماید. بدون متخصص و استاد نمیتوان به نتیجه مطلوب دست یافت و گاهی ممکن است نتیجه معکوس نیز داشته باشد و باعث سودجویی و
انحراف عدهای شود.
روایات صحیح و متعددی تحت عنوان «روایات مَنْ بلَغْ»
وجود دارد که مضمون آنها بیانگر این است که اگر روایتی به دست شما رسید و
انسان را تشویق و ترغیب به کار
خیر و
خواندن قرآن و دعایی نموده است که بر آن
عمل،
ثواب فراوانی بار شده است و شخص به قصد رسیدن به
رضای الهی به
روایت عمل کند، خداوند
ثواب و
پاداش وعده داده شده در روایت را به او خواهد داد. هر چند بعداً روشن شود که چنین روایتی از
معصوم صادر نشده است و سند آن درست نبوده است.
بدون
شک، برای آیات قرآن و دعاها، خاصیتهایی وجود دارد که هم در
منابع تفسیری به آن اشاره شده است و هم
تجربه فردی هر
مسلمان متدین، این
آگاهی را به او نشان داده است. از اینکه روایات وارده در این باب از نظر
سند و
دلالت تمام میباشند یا مشکل دارند؟ باید گفت علمای متخصص در این فن خیلی نسبت به روایات اخلاقی و معارفی از نظر سندی کار نکردهاند، (آنچنان که درباره روایات فقهی و احکام، فحص و بررسی و تحقیق شده است.) لذا اظهار نظر درباره تکتک موارد و اسناد آن، یک کار تخصصی مرحله بالایی است که هم وقت زیادی میطلبد و هم متخصصان برجستهای لازم دارد. آنچه در توان ماست این است که:
در «
مجمع البیان» درباره فضیلت خواندن سوره انعام و همینطور دعاهایی که در ابتدا و انتهای آن خوانده شود، آمده که مقداری از دعاهای مورد نظر پرسش در آن
ذکر شده است.
همینطور در
وسائل الشیعه، برخی
روایات در فضیلت خواندن
سوره انعام آمده است.
و همچنین در
بحارالانوار هفت
روایت در مورد فضیلت سوره انعام و کیفیت خواندن آن جمعآوری شده است.
از اینها گذشته
امام علی (علیهالسلام) در
نهج البلاغه میفرماید: «
متقین وقتی به آیهای برسند که در آن تشویق است، با شوق و
طمع به آن روی آورند... و هرگاه به آیهای میرسند که در آن
ترس از خدا باشد، به آن گوش میسپارند (و به
خدا پناه میبرند)...».
از این جملات استفاده میشود میتوان وسط
قرآن دعاهایی خواند و
بهشت و... را از خدا درخواست کرد یا از
عذاب به خداوند پناهنده شد. اکثر دعاهایی که در ضمن سوره انعام در کتب مذکور آمده، درخواستهایی است از
خداوند.
بنابراین اگر دعاهای یادشده سند هم نداشته باشد، چون
ذکر و
نام خداوند است، به زبان آوردن آنها اجر و
پاداش دارد.
اما
دعای توسل ـ چنانکه شیخ عباس قمی فرموده است ـ
در منابع دینی آمده است و یکی از علما نیز به اسناد آن اشاره دارد،
و اسناد معتبری نیز دارد و اگر دعا
سریع الاجابه نبود، شاید موانع استجابت دعا در فرد دعاکننده، وجود نداشته و لذا دعایش مستجاب نشده است و یا
استجابت به صلاحش نبوده است.
دو
روایت در مورد
نماز غفیله نقل شده است.
در مورد
نماز شب هم روایات فراوانی با سندهای صحیح، نقل شده است که هم بیانگر
ثواب و پاداش آن است و هم مبیّن کیفیت و زمان آن است.
همین طور دعاهای در مورد رزق آمده، و در منابع اصلی با سند ذکر شده است.
و همینطور دعاهای که از
صحیفه سجادیه نقل شده است، قابل
اعتماد است؛ چراکه سند صحیفه مورد بررسی و جمعآوری قرار گرفته است.
و در دسترس است.
نتیجه اینکه غالب دعاهای مورد نظر، در منابع اصلی دارای
سند میباشند.
در مورد نتیجه
دعا باید گفت: اگر دعایی نتیجه نداد، بدانیم ثواب موعود داده میشود یا ممکن است در دعاکننده مانعی برای استجابت دعا بوده است.
به هر حال [[|آیات قرآنی]] و دعاها، خواص فراوانی دارند و دلالت اصلی
قرآن، درمان و شفای انسانهاست. منتها به طبیب دواری نیاز دارد که آنها را درست نسخه نماید. بدون متخصص و استاد نمیتوان به نتیجه مطلوب دست یافت و گاهی ممکن است نتیجه معکوس نیز داشته باشد و باعث سودجویی و انحراف عدهای شود.
۱. جامع الزیارات، عزیز الله امامت کاشانی.
۲. مصباح المنیر، علی مشکینی، مقدمه کتاب.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «خواص آیات قرآنی و دعاها»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱۲/۲۵.