• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

باز شدن درهای بهشت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: درهای بهشت، مؤمنان، هشت در بهشت، وضو، خواندن سوره اعلی.

پرسش: چه صفاتی سبب می‌شود، مؤمنان از هر یکی از درهای بهشت که می‌خواهند، وارد بهشت شوند؟

پاسخ:




بهشت، دارای مراتب مختلفی است که هر یک از آنها،‌ درجات مختلفی را در اندرون خود جای داده‌اند. این تقسیمات طبیعتاً به دلیل مقام‌های مختلف انسان‌هاست. برای هریک از این مراتب جایگاه ورودی وجود دارد که از آن تعبیر به «ابواب» (در‌ها) شده که می‌توان آن‌ را بیانی حقیقی دانست به این معنا که برای هریک از آنها، مانند درهای روی زمین، دری قرار دارد. البته درهای بهشت متناسب با آن عالم است.


در هر صورت در برخی روایات، ویژگی‌ها و صفاتی ذکر شده است که اگر شخصی بدان‌ها عمل کند، دروازه‌های بهشت به‌سوی او باز خواهد شد و از هر یک که می‌خواهد می‌تواند وارد شود. البته توجه به این نکته ضروری است که این بازگشایی دروازه‌ها به این معنا نیست که به هر جایگاهی حتی جایگاه اولیا و اوصیا نیز خواهد رسید، بلکه باید معنایی نسبی برای آن فرض کرد.

حال در این‌جا به تعدادی از این روایات اشاره می‌کنیم:

۲.۱ - أ. صفاتی کلی برای همه مسلمانان

در برخی روایات، صفاتی کلی برای همه مسلمانان شرط شده که اگر دارای آن باشند، وارد بهشت می‌شوند.

۲.۱.۱ - روایتی از امام صادق


«قَالَ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ:‌ مَنْ أَقَامَ فَرَائِضَ اللَّهِ وَ اجْتَنَبَ مَحَارِمَ اللَّهِ وَ أَحْسَنَ الْوَلَایَةَ لِأَهْلِ بَیْتِ نَبِیِّ اللَّهِ وَ تَبَرَّأَ مِنْ أَعْدَاءِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَلْیَدْخُلْ مِنْ أَیِّ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ الثَّمَانِیَةِ شَاءَ».

امام صادق علیه‌السلام فرمود: «هرکس فرائض حق را بر پا دارد و از محرمات خدا بر کنار باشد و ولایت خاندان پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ را نیکو شمرد و از دشمنان خداوند بیزاری جوید؛ از هر هشت در بهشت که بخواهد، وارد آن می‌شود».

۲.۱.۲ - روایتی از رسول خدا


«رَسُولُ اللَّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله:‌ مَنْ أَسْبَغَ وُضُوءَهُ وَ أَحْسَنَ صَلَاتَهُ وَ أَدَّی زَکَاتَهُ وَ کَفَّ غَضَبَهُ وَ سَجَنَ لِسَانَهُ وَ اسْتَغْفَرَ لِذَنْبِهِ وَ أَدَّی النَّصِیحَةَ لِأَهْلِ بَیْتِ نَبِیِّهِ فَقَدِ اسْتَکْمَلَ حَقَائِقَ الْإِیمَانِ وَ أَبْوَابُ‌ الْجَنَّةِ مُفَتَّحَةٌ لَهُ».

امام صادق ـ علیه‌السلام ـ از پدران بزرگوارش از حضرت علی علیه‌السلام نقل می‌کند که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: «هرکس وضویش را صحیح و کامل بگیرد و نمازش را به‌صورت نیکو به‌جای آورد، زکات مالش را پرداخت نماید، خشم و غضبش را فرو نشاند، زبانش را نگه دارد، از گناهانش توبه کند، و خیراندیشی برای خانواده‌اش کند؛ به حق، حقایق ایمان را کامل کرده است، و درهای بهشت به رویش باز است».

۲.۲ - ب. صفاتی برای زنان

در برخی روایات، صفاتی برای زنان ذکر شده است که اگر بدان‌ها عمل کنند، وارد بهشت می‌شوند.

«إِذَا عَرَفَتِ المَرْأَةُ رَبَّهَا وَ آمَنَتْ بِهِ وَ بِرَسُولِهِ وَ عَرَفَتْ فَضْلَ أَهْلِ بَیْتِ نَبِیِّهَا وَ صَلَّتْ خَمْساً وَ صَامَتْ شَهْرَ رَمَضَانَ وَ أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا وَ أَطَاعَتْ زَوْجَهَا دَخَلَتْ مِنْ‌ أَیِ‌ أَبْوَابِ‌ الْجَنَّةِ شَاءَتْ».

پیامبر اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ فرمود: «زمانی که زن خدای خود را بشناسد، به او و پیامبرش ایمان آورد، مقام اهل بیت پیامبر را بفهمد، نماز‌های پنج‌گانه را بخواند، روزه ماه رمضان را بگیرد، زنا نکند و از شوهر خود اطاعت کند، از هر دری از بهشت که بخواهد وارد خواهد شد».
[۴] . ابن حیون، نعمان بن محمد مغربی‌، دعائم الإسلام‌، محقق، مصحح، فیضی، آصف‌، ج ‌۲، ص ۲۱۶، قم، مؤسسة آل البیت (علیهم السلام)‌، چاپ دوم‌، ۱۳۸۵ ق‌.


شبیه به این محتوا و البته با بیان شرایط کم‌تر در منابع دیگر ذکر شده است.

۲.۳ - ج. صفاتی جزئی

روایاتی نیز وجود دارد که صفاتی جزئی را سبب باز شدن درهای بهشت برای شخص می‌دانند. البته طبیعی است که این نوع بیان‌ها نسبی بوده و کسی که مثلاً تنها سوره اعلی را در نماز بخواند با کسی که همه عمر خود را با فهم واقعی، صرف دینداری و انجام مناسک می‌کند؛ برابر نیست. برخی از این روایات عبارتند از:

۲.۳.۱ - روایتی از پیامبر


«مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ ثَمَانِیَةَ أَیَّامٍ فَإِنَّ لِلْجَنَّةِ ثَمَانِیَةَ أَبْوَابٍ یَفْتَحُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ بِصَوْمِ کُلِّ یَوْمٍ بَاباً مِنْ أَبْوَابِهَا وَ قَالَ لَهُ ادْخُلْ مِنْ‌ أَیِ‌ أَبْوَابِ‌ الْجِنَانِ‌ شِئْت‌...».

پیامبر اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ فرمودند: «هر شخصی که هشت روز از رجب را روزه دارد، خدا در مقابل هر یک از روزه‌های او، یکی از هشت در بهشت را به رویش‌ گشاید و فرماید: از هرکدام خواهی وارد شو».

و «خداوند بنده‌ای که به او شرک نورزیده و خونی را به ناحق نریخته است، ملاقات نمی‌کند، مگر این‌که از هر دری که او بخواهد، وارد بهشتش می‌کنند».
[۹] شریف الرضی، محمد بن حسین، المجازات النبویة، محقق، مصحح، صالح، صبحی، ص ۹۹، قم، دارالحدیث، چاپ اول، ۱۴۲۲ق.
[۱۰] زمخشری، محمود بن عمر، الفائق فی غریب الحدیث، محقق، مصحح، شمس الدین، ابراهیم،‌ ج ۳، ص ۲۸۵، بیروت، دارالکتب العلمیة، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.


۲.۳.۲ - روایتی از امام علی


«وَ مَنْ صَلَّی ثُلُثَ لَیْلِهِ لَمْ یَبْقَ مَلَکٌ إِلَّا غَبَطَهُ بِمَنْزِلَتِهِ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قِیلَ لَهُ ادْخُلْ مِنْ‌ أَیِ‌ أَبْوَابِ‌ الْجَنَّةِ الثَّمَانِیَةِ شِئْتَ».

امام علی علیه‌السلام فرمودند: «...و هر کسی که یک سوم شب را نماز بخواند، فرشته‌ای نباشد جز آن‌که بر مقام او نزد خداوند غبطه خورد و به او گویند: از هر هشت در بهشت که می‌خواهی وارد شو...».
[۱۲] فتال نیشابوری، محمد بن احمد، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، ج ۲، ص ۳۲۰، قم، انتشارات رضی، چاپ اول، ۱۳۷۵ش.


۲.۳.۳ - روایتی از امام صادق

امام صادق ـ علیه‌السلام ـ فرمودند: «هرکس سوره «سبّح اسم ربّک الأعلی» (سوره اعلی) را در نماز واجب یا مستحب خویش تلاوت کند، در روز رستاخیز به او گفته شود که از هر دری از درهای بهشت که خواهی داخل شو».
[۱۴] کفعمی، ابراهیم بن علی، المصباح (جنة الأمان الواقیة و جنة الإیمان الباقیة)، ص ۴۵۰، قم، دارالرضی، چاپ دوم، ۱۴۰۵ق.




۱. طبری آملی، عماد الدین محمد، بشارة المصطفی لشیعة المرتضی، ج ۲، ص ۱۷۶، نجف، المکتبة الحیدریة، چاپ دوم، ۱۳۸۳ق.    
۲. برقی، احمد بن محمد، المحاسن، محقق، مصحح، محدث، جلال الدین،‌ ج ۱، ص ۱۱، قم، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۷۱ق.    
۳. طبرسی، علی بن حسن، مشکاة الأنوار فی غرر الأخبار، ص ۸۴، نجف، المکتبة الحیدریة، چاپ دوم، ۱۳۸۵ق.    
۴. . ابن حیون، نعمان بن محمد مغربی‌، دعائم الإسلام‌، محقق، مصحح، فیضی، آصف‌، ج ‌۲، ص ۲۱۶، قم، مؤسسة آل البیت (علیهم السلام)‌، چاپ دوم‌، ۱۳۸۵ ق‌.
۵. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق، مصحح، غفاری، علی‌اکبر، آخوندی، محمد، ج ۵، ص ۵۵۵، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.    
۶. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق، مصحح، غفاری، علی‌اکبر، ج ۳، ص ۴۴۱، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق.    
۷. شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص ۵۵، قم، دار الشریف الرضی للنشر، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق.    
۸. شیخ صدوق، الامالی، ص ۶۲۹، بیروت، اعلمی، چاپ پنجم، ۱۴۰۰ق.    
۹. شریف الرضی، محمد بن حسین، المجازات النبویة، محقق، مصحح، صالح، صبحی، ص ۹۹، قم، دارالحدیث، چاپ اول، ۱۴۲۲ق.
۱۰. زمخشری، محمود بن عمر، الفائق فی غریب الحدیث، محقق، مصحح، شمس الدین، ابراهیم،‌ ج ۳، ص ۲۸۵، بیروت، دارالکتب العلمیة، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.
۱۱. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق، مصحح، غفاری، علی‌اکبر، ج ۱، ص ۴۷۶، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق.    
۱۲. فتال نیشابوری، محمد بن احمد، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، ج ۲، ص ۳۲۰، قم، انتشارات رضی، چاپ اول، ۱۳۷۵ش.
۱۳. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج ۷، ص ۲۹۷، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق..    
۱۴. کفعمی، ابراهیم بن علی، المصباح (جنة الأمان الواقیة و جنة الإیمان الباقیة)، ص ۴۵۰، قم، دارالرضی، چاپ دوم، ۱۴۰۵ق.




پایگاه اسلام کوئست.    



جعبه ابزار