• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کورت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: تکویر، ستارگان ، قیامت ، تاریکی.
پرسش: در سوره مبارکه تکویر منظور از واژه‌های "کورت" و "انکدرت" درباره ستارگان چیست؟
پاسخ: کورت هم به معنای پیچیدن و جمع و جور کردن و به معنای "افکندن" یا "تاریک شدن" است. منظور در این‌جا پیچیده شدن نور خورشید و تاریک شدن و جمع شدن حجم آن است. همچنین "انکدرت" از ماده "انکدار" به معنای سقوط کردن و پراکنده شدن است و از ریشه "کدورت" به معنای "تیرگی و تاریکی " است. بنابراین معنای آیه این است که در آستانه قیامت ستارگان هم فروغ و روشنایی خود را از دست می‌دهند و هم پراکنده می‌شوند و سقوط می‌کنند و نظام جهان بالا درهم می‌ریزد.



از کتاب‌های مختلف لغت و تفسیر استفاده می‌شود که "کورت" از ماده "تکویر" در اصل به معنای پیچیدن و جمع و جور کردن چیزی است و گاهی به معنای "افکندن" یا "تاریک شدن" چیزی گفته شده است. منظور در این‌جا پیچیده شدن نور خورشید و تاریک شدن و جمع شدن و کوچک شدن حجم آن است.


می‌دانیم خورشید در حال حاضر کره‌ای است فوق العاده داغ و سوزان به اندازه‌ای که تمام مواد آن به‌صورت گاز فشرده‌ای درآمده و در گرداگردش شعله‌های سوزانی زبانه می‌کشد که صدها هزار کیلومتر ارتفاع آنها است! و اگر کره زمین در وسط یکی از این شعله‌های عظیم گرفتار شود، در دم خاکستر و تبدیل به مشتی گاز می‌شود! ولی در پایان این جهان و در آستانه قیامت این حرارت فرو می‌نشیند و آن شعله‌ها جمع می‌شود، روشنایی آن به خاموشی می‌گراید و از حجم آن کاسته می‌شود. این معنای "تکویر" است. این حقیقت در علم و دانش امروز نیز ثابت شده است که خورشید تدریجاً رو به تاریکی و خاموشی می‌رود.


در آیه بعد می‌فرماید:" وَ إِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ "؛ و در آن هنگام که ستارگان بی‌فروغ گشته و افول کنند. "انکدرت" از ماده "انکدار" به معنای سقوط کردن و پراکنده شدن است، و از ریشه "کدورت" به معنای تیرگی و تاریکی است و جمع میان هر دو معنا در آیه مورد بحث امکان‌پذیر است؛ چراکه در آستانه قیامت ستارگان هم فروغ و روشنایی خود را از دست می‌دهند و هم پراکنده می‌شوند و سقوط می‌کنند و نظام جهان بالا درهم می‌ریزد؛ همان‌گونه که در آیات دیگر آمده: "وَ إِذَا الْکَواکِبُ انْتَثَرَتْ"؛ "هنگامی‌که ستارگان فرو ریزند و پراکنده شوند". و همان‌گونه که در آیه آمده: "فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ"؛ و هنگامی که ستارگان محو و تاریک شوند".


۱. انفطار (۸۲)، آیه ۲.    
۲. مرسلات (۷۷)، آیه ۸.    
۳. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج ‌۲۶، ص ۱۷۱ ۱۷۲، تهران، دارالکتب الاسلامیة، ۲۳۷۴.    



پایگاه اسلام کوئست.    


رده‌های این صفحه : تفسیر | قرآن شناسی | واژگان قرآنی




جعبه ابزار