• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نفخ روح

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: نفخ روح، عالم رحم، نفخ صور، خلقت حضرت آدم (علیه‌السلام).

پرسش: آیا نفخ روحی که در قرآن آمده، منظور در عالم رحم است یا در جای دیگری بوده است؟

پاسخ: واژه نفخ در قرآن، هفت مرتبه آمده و در شش مرتبه به نفخ در صور، که در پایان جهان و در قیامت صورت می‌گیرد، اشاره دارد و یک مرتبه در سوره سجده آیه ۹، که به نفخ روح اشاره دارد: «ثمَّ سوّیة و نفخ فیه من روحه...؛ سپس بدنش را آراستیم و در آن از روح خویش دمیدیم».



«نفخ» به معنای دمیدن در چیزی است.


واژه نفخ در قرآن، هفت مرتبه آمده و در شش مرتبه به نفخ در صور، که در پایان جهان و در قیامت صورت می‌گیرد، اشاره دارد و یک مرتبه در سوره سجده آیه ۹، اشاره به نفخ روح دارد: «ثمَّ سوّیة و نفخ فیه من روحه...؛ سپس بدنش را آراستیم و در آن از روح خویش دمیدیم».


آیه ۹ سوره سجده اشاره به رحم مادر دارد. زمانی که نطفه منعقد می‌شود، تنها یک نوع «حیات نباتی» است و دارای تغذیه و رشد و نمو است؛ ولی از حس و حرکت که نشانه حیات حیوانی و قوه ادراکیه که نشانه حیات انسانی است، در آن خبری نیست؛ اما تکامل نطفه به مرحله‌ای می‌رسد که شروع به حرکت کرده که قرآن تعبیر به نفخ روح می‌کند. و از لحاظ حقوق اسلامی، اگر جنایتی به جنین صورت بگیرد و جنین سقط شود و از چهار ماه بیش‌تر باشد، حکم یک انسان کامل را دارد و لذا لازم است دیه یک انسان کامل پرداخت شود.


خداوند، روحی را که به انسان دمیده، به خود نسبت می‌دهد. واژه «روحی» نشان‌دهنده آن است که روح انسان، روح الهی است و اضافه، اضافه تشریفی است؛ به این معنا که مقام انسان را بالا ببرد.


اما در جاهای دیگر از آیات قرآن، «نفخ روح» به حضرت آدم (علیه‌السلام) اشاره دارد؛ برای مثال، در سوره حجر آیه ۲۹ و سوره ص، آیه ۷۲ آمده است: «نفخت فیه من روحی ...؛ از روح خود در حضرت آدم دمیدم» که به خلقت حضرت آدم از خاک و دمیدن روح اشاره دارد.


۱. مجمع البیان، طبرسی، ج۱۳، ص۱۸۴.
۲. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۱۷، ص۱۲۶.
۳. المیزان، علامه طباطبایی، ج۱۲، ص۲۲۶.


۱. سجده/سوره۳۲، آیه۹.    
۲. قرشی، سید علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷،‌ص۹۰، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ذیل ماده نفخ.    
۳. سجده/سوره۳۲، آیه۹.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، ج۱۷، ص۱۲۶ ۱۲۷، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ بیست و هشتم، ۱۳۷۱.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۲۲۶، قم، انتشارات اسراء.    
۶. حجر/سوره۱۵، آیه۲۹.    
۷. ص/سوره۳۸، آیه۷۲.    




سایت ‌اندیشه قم، برگرفته از مقاله «نفخ روح»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱۱/۲۴.    



جعبه ابزار