نعمان بن بشیر بن سعد ـکه کنیه‌اش ابوعبداللّه است و پدرش نخستین کسی بود که در سقیفه با ابوبکر، بیعت کردـ به گزارش اهل مدینه، نخستین نوزاد از انصار است که پس از هجرت به دنیا آمد؛ ولی کوفیان، عمر او را بیشتر می‌دانند و معتقدند او روایت‌های فراوانی از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) شنیده است.
نعمان، شاعر و طرفدار عثمان بود و از امیر مؤمنان، امام علی (علیه‌السلام)، جدا شد. در جنگ صفّین، همراه معاویه بود و از انصار، جز او کسی در صفّین با معاویه نبود. معاویه او را نخست، والی حِمْص کرد و سپس به ولایت کوفه گمارد. یزید نیز او را بر حکومت کوفه ابقا کرد. او از فرماندهان یزید بود و سپس در خلافت مروان بن حکم، در زمره پیروان ابن زبیر قرار گرفت.
وی مردم حِمْص را به پیشواییِ خودش طلبید؛ ولی آنان پاسخی به وی ندادند. او نیز از حمص فرار کرد؛ امّا او را دنبال کردند و بر او دست یافتند و او را کشتند و سرش را از تن جدا کردند. این در سال ۶۴ یا ۶۵ هجری اتّفاق افتاد.
[۱]محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام حسین (علیه‌السّلام)، ج۴، ص۸۹.
