بر اساس احادیث، در زمان غیبت امام مهدی (علیه‌السّلام) کسانی نجات می‌یابند که خداوند، آنها را بر عقیده به امامت او استوار داشته و به دعا برای تعجیل در فرجش موفّق کرده است.
در حدیثی، مفضّل بن عمر می‌گوید که شنیدم امام صادق (علیه‌السّلام) می‌فرماید: مبادا [نام امام زمان را] مشهور کنید! هان! به خدا سوگند، امام شما سال‌های سال از دیده‌ها نهان خواهد شد و شما آزمایش می‌شوید تا آن‌جا که گفته شود: او مُرده یا کشته شده و معلوم نیست به کجا رفته است! و دیده مؤمنان برای او اشک خواهد ریخت و مانند واژگونی کشتی در امواج دریا، زیرورو خواهید شد و تنها، کسی نجات می‌یابد که خداوند، [ولایت ما را] از او پیمان گرفته و ایمان را در دلش استوار داشته و او را با روحی از خودش تایید نموده است.
