میوههای بهشتی در زمین
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: میوه،
خرما،
انگور،
انجیر،
انار،
کما،
خربزه، بهشتی،
سیب،
به، فاکهه.
پرسش: چه میوه‌هایی میوه بهشتی بوده و کدامشان در زمین هم وجود دارد؟
پاسخ: طبق آیات
قرآن در اصل وجود میوههای بهشتی بر روی زمین شکی وجود ندارد و در آیات و روایات به میوه‌هایی مثل انگور، خرما، انار، سیب، به، انجیر و ... اشاره شده است.
آیات متعددی از قرآن وجود میوه در بهشت را اثبات می‌کند:
«لَهُمْ فیها فاکهَةٌ وَ لَهُمْ ما یدَّعُونَ؛
در آن‌جا (بهشت) برای بهشتیان میوه است و هر چه از چیزهای دیگر که دلشان بخواهد.»
«لَکمْ فیها فاکهَةٌ کثیرَةٌ مِنْها تَاْکلُونَ؛
در آن‌جا (بهشت) برای شما (
مؤمنان) میوههای فراوانی خواهد بود که از آنها خواهید خورد.»
«یدْعُونَ فیها بِکلِّ فاکهَةٍ آمِنینَ؛
در آن‌جا (بهشت) هر میوه‌ای را
[که بخواهند
] با خیالی آسوده طلب می‌کنند.»
فراوانی این میوه‌ها به اندازه‌ای است که بهشتیان اختیار دارند از هر کدام آنها استفاده کنند:
«وَ فاکهَةٍ مِمَّا یتَخَیرُونَ؛
(مقربان می‌توانند) از هر میوه‌ای که می‌خواهند، انتخاب نمایند»
در قرآن کریم آیاتی ناظر به آن است که برای
اولیای الهی غذاها و میوههای بهشتی نازل می‌شد:
«کلَّما دَخَلَ عَلَیها زَکرِیا الْمِحْرابَ وَجَدَ عِنْدَها رِزْقاً قالَ یا مَرْیمُ اَنَّی لَک هذا قالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ اِنَّ اللَّهَ یرْزُقُ مَنْ یشاءُ بِغَیرِ حِسابٍ؛
هرگاه
زکریا در محراب بر مریم وارد می‌شد، رزقی را نزد او می‌یافت! مریم در پاسخ این سؤال که این رزق از کجا آمده است؟ می‌گفت: از نزد خدا! ...»
روایاتی نیز مراد از رزق در آیه یادشده را، نوعی میوه بهشتی می‌دانند که در غیر فصل آن، نزد مریم (سلام‌الله‌علیها) حاضر می‌شد.
شواهدی در خود
آیه، این
تفسیر را تقویت می‌کند؛ مانند
نکره آوردن واژه‌ی «رزق» و پاسخ مریم (سلام‌الله‌علیها) به زکریا که این روزی از سوی خدا است، و نیز شگفتی زکریا (علیه‌السّلام) از دیدن این حادثه و تقاضای فرزند توسط ایشان در همان لحظه از خداوند.
قرآن از نزول غذایی آسمانی بر
بنی‌اسرائیل خبر می‌دهد:
آنان در دوران سرگردانی در
صحرای سینا،
از
گناه و نافرمانی خدا، پشیمان گشته و از خداوند خواستند تا بار دیگر نعمت‌های خود را بر آنان ارزانی دارد. خداوند نیز «منّ» و «سلوی» بر آنها نازل کرد.
فرو فرستادن این غذا، به مدت ۴۰ سال، آن هم در بیابان و به مقدار کافی برای آنها، امری غیر عادی است.
بر اساس برخی تفاسیر، «من» و «سلوی» از بهشت فرستاده شد.
بر اساس آیاتی از قرآن کریم،
حواریون از
عیسی (علیه‌السّلام) درخواست کردند تا غذایی از آسمان بر آنان فرو فرستد و حضرتشان نیز آن‌را از خدای خویش تقاضا کرد. این درخواست پذیرفته شد و آنها از سفره غذای آسمانی بهره‌مند شدند. برخی از مفسران بر این باورند که این غذاها از میوههای بهشتی بوده است.
با توجه به این‌که منطقی نیست لذت حلالی در زمین باشد؛ اما
مؤمنان در بهشت از آن محروم باشند و نیز با استناد به آیه «کُلَّمَا رُزِقُوا مِنْهَا مِنْ ثَمَرَةٍ رِزْقًا قَالُوا هَذَا الَّذِی رُزِقْنَا مِنْ قَبْلُ وَاُتُوا بِهِ مُتَشَابِهًا»، شاید بتوان گفت، هر غذا و میوه پاکیزه‌ای که در زمین وجود دارد، مشابه آن نیز در بهشت وجود خواهد داشت و با این نگاه، تمام میوه‌ها ارتباطی با بهشت خواهند داشت؛ اما به صورت ویژه در برخی روایات، میوه‌هایی به عنوان میوههای بهشتی اعلام شده‌اند. از آن‌جا که این روایات در صدد برشمردن تمام میوههای بهشتی در زمین نیستند، ممکن است در بیان تعداد این میوه‌ها کمی اختلاف وجود داشته باشد.
با توجه به این نکته و صرف نظر از بررسی سندی و محتوایی این روایات به برخی از این میوه‌ها اشاره می‌شود:
امام علی (علیه‌السّلام) فرمود:
«چهار میوه از بهشت فرود آمده است: انگور رازِقِی (نوعی از انگور منطقه طائف که سفید رنگ است و هسته بزرگ دارد.،
رطب (خرما) مُشَانِی (مشان منطقه‌ای در نزدیکی
بصره است که دارای خرما و میوههای تازه است.،
انار املاسی (منسوب به املس،
ظاهرا مقصود نرم بودن دانه‌های آن است)،
و سیب شعشعانی، یعنی شامی».
در روایتی دیگر از
امام باقر (علیه‌السّلام) نقل شده است:
«چهار میوه از بهشت نازل شده است: انگور رازِقِی، رطب (خرما) مُشَانِی، انار املاسی و سیب شیسقان (در کتاب‌های روایی و لغت معنایی برای آن ذکر نشده و شاید اختلاف نسخه همان شعشعان باشد)».
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود:
«یک‌دانه از هر انار، دانه‌ای از بهشت است و من دوست دارم که هیچ دانه‌ای از آن نیفتد».
امام علی (علیه‌السّلام) فرمود:
«انار را با پیه آن بخورید که معده را شست‌وشو می‌دهد و هر دانه‌ای از انار که در معده باشد، تا چهل روز دل را زنده می‌کند و جان را روشنی می‌بخشد و
وسوسه شیطان را کم می‌کند.
انار و نخل از میوههای بهشتی هستند که خداوند در قرآن در مورد آن دو فرمود: «فیهِما فاکهَةٌ وَ نَخْلٌ وَ رُمَّانٌ».
ابوذر غفاری گفت:
«سبدی از انجیر برای رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) هدیه آوردند. آن‌حضرت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به اصحاب فرمود: از این میوه بخورید که از بهشت آمده است. این میوه که میوه‌ای بی‌هسته است
بواسیر را قطع و بیماری
نقرس (ورم مفاصل پا
را از بین می‌برد».
امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود:
«پنج میوه از میوههای بهشت است: «انار ملاسی، سیب اصفهانی، به، انگور و خرمای مشان».
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود:
«خربزه را بخورید که میوه بهشتی است و در آن هزار
برکت و هزار
رحمت است و خوردن آن شفای هر دردی است».
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود:
«کما (
قارچ) از گیاهان بهشت است و آب آن برای درد چشم خوب است».
پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «میوههای بهشتی در زمین»، تاریخ بازیابی۱۴۰۱/۳/۳۱.
