• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قرآن به سر گرفتن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



قرآن به سر گرفتن
کلیدواژه: شب قدر، قرآن به سر گرفتن، قرآن کریم.
پرسش: آیا این صحیح است که قرآن به سر گرفتن در سخنان معصومان نیامده است؟
پاسخ:



آنچه در احادیث در ارتباط با اعمال و دعایی که همراه با قرآن در شب قدر خوانده می‌شود، آمده از دو بخش تشکیل می‌شود:

۱.۱ - بخش اول

مربوط به باز کردن قرآن و قرار دادن آن در مقابل است که این از اعمال شب‌های قدر است:
«وَ عَنْ زُرَارَةَ قَالَ قَالَ الصَّادِقُ ـ علیه‌السلام ـ تَأْخُذُ الْمُصْحَفَ فِی ثَلَاثِ لَیَالٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ فَتَنْشُرُهُ وَ تَضَعُهُ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ تَقُولُ- اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِکِتَابِکَ الْمُنْزَلِ وَ مَا فِیهِ وَ فِیهِ اسْمُکَ الْأَکْبَرُ وَ أَسْمَاؤُکَ الْحُسْنَی وَ مَا یُخَافُ وَ یُرْجَی أَنْ تَجْعَلَنِی مِنْ عُتَقَائِکَ مِنَ النَّارِ وَ تَدْعُو بِمَا بَدَا لَکَ مِنْ حَاجَةٍ».

۱.۲ - بخش دوم

مربوط به قرآن سر گرفتن می‌باشد. سیدبن طاووس دو روایت از کتاب «إِغَاثَةِ الدَّاعِی» به‌صورت سندهای مختلف نقل کرده و قرآن به‌ سر گرفتن را جزو
اعمال مخصوص شب‌های قدر ذکر می‌نماید، که یکی از آنها به شرح زیر است:

۱.۲.۱ - روایتی از سیدبن طاووس

«ذَکَرْنَا إِسْنَادَنَا إِلَیْهِ فِی کِتَابِ إِغَاثَةِ الدَّاعِی عَنْ عَلِیِّ بْنِ یَقْطِینٍ رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ مَوْلَانَا مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ ـ علیه‌السلام ـ یَقُولُ فِیهِ خُذِ الْمُصْحَفَ فِی یَدِکَ وَ ارْفَعْهُ فَوْقَ رَأْسِکَ وَ قُلْ اللَّهُمَّ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ إِلَی خَلْقِکَ وَ بِکُلِّ آیَةٍ هِیَ فِیهِ وَ بِحَقِّ کُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِیهِ وَ بِحَقِّهِ عَلَیْکَ وَ لَا أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّهِ مِنْکَ یَا سَیِّدِی یَا سَیِّدِی یَا سَیِّدِی یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ بِحَقِّ کُلِّ إِمَامٍ وَ تَعُدُّهُمْ حَتَّی تَنْتَهِیَ إِلَی إِمَامِ زَمَانِکَ عَشْرَ مَرَّاتٍ فَإِنَّکَ لَا تَقُومُ مِنْ مَوْضِعِکَ حَتَّی یُقْضَی لَکَ حَاجَتُکَ وَ تَیَسَّرَ لَکَ أَمْرُک».
[۳] سیدبن طاووس، رضی‌الدین علی، الاقبال بالاعمال الحسنة، ج ۱، ص ۱۸۶ و ۱۸۷، دارالکتب الإسلامیة، تهران، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق.

علی‌بن یقطین از امام کاظم ـ علیه‌السلام ـ نقل می‌کند که آن حضرت فرمود: « مصحف شریف را در دست بگیر و بر سر بگذار و بگو: «اللَّهُمَّ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ إِلَی خَلْقِکَ وَ بِکُلِّ آیَةٍ هِیَ فِیهِ وَ بِحَقِّ کُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِیهِ وَ بِحَقِّهِ عَلَیْکَ وَ لَا أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّهِ مِنْکَ یَا سَیِّدِی یَا سَیِّدِی یَا سَیِّدِی» پس ده مرتبه بگو: «یَا اللَّهُ»، و ده مرتبه «بِحَقِّ مُحَمَّدٍ»، و همین‌طور هرکدام از امامان ـ علیهم‌السلام ـ را بشمار و ده مرتبه بگو تا وقتی که به نام امام معاصر با خودت رسیدی، نام آن‌ حضرت را نیز ده مرتبه صدا بزن. که اگر چنین کنی حاجات تو برآورده می‌شود و امور زندگی بر تو آسان می‌شود.

۱.۲.۲ - روایتی از امام صادق

در روایت دیگر که از امام صادق ـ علیه‌السلام ـ نقل شده است، در ابتدای دعا «اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الْقُرْآنِ» نیز آمده است
[۴] سیدبن طاووس، رضی‌الدین علی، الاقبال بالاعمال الحسنة، ج ۱، ص ۱۸۷، دارالکتب الإسلامیة، تهران، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق.
و به‌جای عبارت «بِحَقِّ کُلِّ إِمَامٍ وَ تَعُدُّهُمْ»، نام تک‌تک امامان ـ علیهم‌السلام ـ آمده است و در پایان امام ـ علیه‌السلام ـ می‌فرماید: «وَ تَسْأَلُ حَاجَتَکَ»؛ هر حاجت که داری از خدا طلب کن‌.


از طرف دیگر، توصیه‌ شده که قرآن را هنگام برخورد با گرفتاری‌ها و بدون اختصاص به زمان خاصی بر سر بگیریم و طبیعی است که انجام آن در شب‌های قدر دارای اثر بیشتری خواهد بود.

۲.۱ - نمونه‌ای از یک روایت

«جَاءَ رَجُلٌ إِلَی سَیِّدِنَا الصَّادِقِ ـ علیه‌السلام ـ فَقَالَ لَهُ یَا سَیِّدِی أَشْکُو إِلَیْکَ دَیْناً رَکِبَنِی وَ سُلْطَاناً غَشَمَنِی فَقَالَ إِذَا جَنَّکَ اللَّیْلُ فَصَلِّ رَکْعَتَیْنِ اقْرَأْ فِی الْأُولَی مِنْهُمَا الْحَمْدَ وَ آیَةَ الْکُرْسِیِّ وَ فِی الرَّکْعَةِ الثَّانِیَةِ الْحَمْدَ وَ آخِرَ الْحَشْرِ لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ عَلی‌ جَبَلٍ إِلَی آخِرِ السُّورَةِ ثُمَّ خُذِ الْمُصْحَفَ فَدَعْهُ عَلَی رَأْسِکَ وَ قُلْ (بِحَقِّ هَذَا) الْقُرْآنِ وَ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلَهُ وَ بِحَقِّ کُلِّ مُؤْمِنٍ فِیهِ وَ بِحَقِّکَ عَلَیْهِمْ فَلَا أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّکَ مِنْکَ بِکَ یَا اللَّهُ عَشْرَ مَرَّاتٍ ثُمَ‌ تَقُولُ یَا مُحَمَّدُ عَشْرَ مَرَّاتٍ یَا عَلِیُّ عَشْرَ مَرَّاتٍ یَا فَاطِمَةُ عَشْرَ مَرَّاتٍ یَا حَسَنُ عَشْرَ مَرَّاتٍ یَا حُسَیْنُ عَشْرَ مَرَّاتٍ یَا عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ عَشْرَ مَرَّاتٍ یَا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ عَشْرَ مَرَّاتٍ یَا جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ عَشْرَ مَرَّاتٍ یَا مُوسَی بْنَ جَعْفَرٍ عَشْرَ مَرَّاتٍ یَا عَلِیَّ بْنَ مُوسَی عَشْرَ مَرَّاتٍ یَا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ عَشْرَ مَرَّاتٍ یَا عَلِیَّ بْنَ مُحَمَّدٍ عَشْرَ مَرَّاتٍ یَا حَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ عَشْراً یَا الْحُجَّةُ عَشْراً ثُمَّ تَسْأَلُ اللَّهَ حَاجَتَکَ قَالَ فَمَضَی الرَّجُلُ وَ عَادَ إِلَیْهِ بَعْدَ مُدَّةٍ وَ قَدْ قُضِیَ دَیْنُهُ وَ صَلَحَ لَهُ سُلْطَانُهُ وَ عَظُمَ یَسَارُهُ».
در روایت آمده است: هر بدهکار و گرفتاری که پس از دو رکعت نماز مخصوص، قرآن را به‌سر می‌گیرد و نام خدای متعال، پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و ائمه اطهار ـ علیهم‌السلام ـ را ده مرتبه صدا بزند، حاجات او برآورده می‌شود و چه شبی مبارک‌تر از شب‌های نوزدهم، بیست و یکم و بیست و سوم که انسان در رفع گرفتاری‌ها و برآورده شدن حاجات این اعمال را انجام دهد.



۱. قطب‌الدین راوندی، سعیدبن هبة الله، الدعوات (سلوة الحزین)، ص ۲۰۶، انتشارات مدرسه امام مهدی (عج)، قم، چاپ اول، ۱۴۰۷ق.    
۲. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۹۴، ص ۴، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.    
۳. سیدبن طاووس، رضی‌الدین علی، الاقبال بالاعمال الحسنة، ج ۱، ص ۱۸۶ و ۱۸۷، دارالکتب الإسلامیة، تهران، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق.
۴. سیدبن طاووس، رضی‌الدین علی، الاقبال بالاعمال الحسنة، ج ۱، ص ۱۸۷، دارالکتب الإسلامیة، تهران، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق.
۵. شیخ حر عاملی، وسائل الشیعة، ج ۸، ص ۱۲۵ ۱۲۶، مؤسسه آل البیت (ع)، قم، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.    



پایگاه اسلام کوئست.    


رده‌های این صفحه : اخلاق اسلامی | شب قدر | فضیلت ایام




جعبه ابزار