• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فجائه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله، فجائه سلمیه، اسیران، مرتدین.
پرسش: سنت پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله ـ در مورد اسیران و مرتدین چه بود که ابوبکر آن را درباره فجائه سلمیه رعایت نکرد و وی را آتش زد ؟
پاسخ: فجائه نام أیاس بن عبدالله بن عبدیالیل از قبیله بنی‌سلیم بود.





۱.۱ - علت لقب گرفتن أیاس به فجائه

مردم او را به‌خاطر کثرت دزدی و راهزنی و اینکه ناگهان خون کسی را می‌ریخت، فجائه لقب داده بودند.

۱.۲ - ارتداد فجائه

در آن زمان که افراد قبیله بنی‌سلیم مرتد شدند، او نیز به تبعیت از ایشان مرتد شد.

۱.۳ - سرکوبی مرتدان به دستور ابوبکر

در دوران خلافت ابوبکر، گروهی از مرتدان و مدعیان پیامبری شروع به مخالفت با حکومت زمان نمودند؛ ابوبکر لشکری را به فرماندهی خالدبن ولید برای سرکوبی آنان فرستاد، تا اوضاع را آرام نمایند.

۱.۴ - ادعای دروغین فجائه

فجائه پس از شکست در جنگ به همراه عده‌ای دیگر از مرتدان فرار کرد و به مدینه آمد و نزد ابوبکر رفت و به دروغ ادعای مسلمانی کرد و با فریب دادن ابوبکر به بهانه سرکوبی و از بین بردن مرتدان، وسایل جنگی و اسب و آذوقه و چند نفر از مسلمانان را برای جنگ، از او گرفت؛ ولی در میان راه دوستان خود را خبر کرد، تا به او بپیوندند و مسلمانانی را که همراه او بودند، شهید کرده و با تجهیزاتی که گرفته بودند، به غارت و قتل پرداختند و قبایل عرب را محل تاخت‌و‌تاز خود قرار دادند.

۱.۵ - دستگیری فجائه

چون خبر این جریان به ابوبکر رسید، او نامه ‌ای به خالد بن ولید نوشت، ‌که فجائه را هرچه زودتر دستگیر و با حالت اسارت به مدینه بفرستد. خالد هم شخصی به نام طریفه برادر مَعن بن واثله را مأمور کرد تا فرمان ابوبکر را اجرا نماید. میان طریفه و فجائه جنگ سختی درگرفت و بسیاری از مسلمانان در این جنگ به شهادت رسیدند، ناگهان عده‌ای از مرتدان به مسلمانان پیوستند و این سبب شد که قوای فجائه و مرتدان شکست بخورند و در نتیجه فجائه دستگیر شد و به مدینه فرستاده شد.

۱.۶ - در آتش انداختن فجائه

پس از ورود به مدینه او را نزد ابوبکر بردند و ابوبکر بدون اینکه با او سخنی بگوید به طریفه دستور داد، تا در بقیع آتش بزرگی برافروزد و فجائه را در‌حالی‌که دستانش به گردنش بسته است، در آتش بیندازد.


لکن باید گفت: اسلام و روش و سنت پیامبر اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله ـ چنین عملی را مورد پذیرش قرار نمی‌دهد و ابوبکر به‌خاطر فریبی که از فجائه خورده و نکوهشی که از سوی مردم شامل حال او شده بود، از روی عصبانیت این دستور را صادر کرد؛ در‌حالی‌که از نظر اسلام برای شخصی که مرتد شده و با مسلمانان جنگیده است و عده‌ای از آنان را هم کشته باشد، این‌گونه حکمی نمی‌باشد و این نوع حکم کردن ابوبکر مطابق با دستورات قرآن و پیامبر نبوده است. بدیهی است کسی که ادعای جانشینی پیامبر را دارد و خود را خلیفه مسلمین می‌داند، باید مطابق دستور پیامبر عمل نماید. لازم به ذکر است ابوبکر هنگام مرگ از جمله اموری که از آنها اظهار ندامت کرده همین سوزاندن فجائه سلمیه بود.


۱. ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر، ۱۳۸۵، ج ۲، ص ۳۵۰ تا ۳۵۱.    
۲. طبری، تاریخ الطبری، بیروت، دارالکتب العلمیه، چاپ دوم، ۱۴۰۸ ه، ج ۲، ص ۳۵۳.    



سایت اندیشه قم.    


رده‌های این صفحه : ابوبکر | تاریخ خلفاء




جعبه ابزار