عفو امام علی و ابن ملجم
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه:
امام علی علیه‌السلام،
ابن ملجم ملعون، عفو.
پرسش: آیا اگر حضرت علی ـ علیه‌السلام ـ زنده می‌ماند، ابن ملجم ملعون را می‌بخشید؟
پاسخ:
امیرالمؤمنین علی ـ علیه‌السلام ـ در سال چهلم
هجرت، پس از چهار سال و چند ماه
حکومت، در سن شصت و سه سالگی در شب نوزده رمضان المبارک به دست اشقی الاشقیاء، ابن ملجم مرادی ـ لعنة‌الله‌علیه ـ فرق مبارکش شکافته شد و در شب بیست و یکم همان ماه
شهید گردید و به
ملکوت اعلی
عروج فرمود.
شیخ مفید (ره) چنین می‌نویسد:
«فردی از حمدان ابن ملجم را تعقیب کرد، قطیفه‌ای که در دست داشت بر روی او انداخت، بعد او را به
زمین زد و شمشیرش را گرفت و او را به محضر
امیرالمؤمنین ـ علیه‌السلام ـ آورد؛
چون ابن ملجم ـ لعنة‌الله‌علیه ـ را پیش امام آوردند، امام به او نگاه کرد و فرمود: «النّفس بالنّفس» اگر من از دنیا
رحلت کردم او را بکشید؛ چنانچه مرا کشت و اگر زنده ماندم، خود درباره او فکری خواهم کرد... اگر زنده ماندم، خودم می‌دانم با او چگونه معامله کنم و اگر در گذشتم، با
قاتل من چنان کنید که با کشنده
پیغمبران می‌نمودند؛ یعنی او را بکشید و سپس
بدن او را بسوزانید.»
نیز شیخ عباس قمی می‌نویسد:
«علی ـ علیه‌السلام ـ به
امام حسن ـ علیه‌السلام ـ فرمود: ای پسر با
اسیر خود مدارا کن... اگر من از دنیا رفتم، قصاص کن، او را بکش... و اگر زنده ماندم من خود داناترم که با او چه کار کنم و من اولی می‌باشم به عفو کردن چه ما اهل‌بیتی هستیم که با
گناهکار در
حق ما، جز به
عفو و
کَرم رفتار دیگر ننمائیم...».
نمی‌توان به‌طور صريح قضاوت كرد و اين به‌خاطر عدم نقل قولی از علی ـ علیه‌السلام ـ در كتاب «ارشاد» و كتاب «علی از زبان علی» و امثال آن است؛ ولكن با توجه به آنچه از علی ـ علیه‌السلام ـ در كتاب «منتهی الامال» نقل شده، می‌توان گفت كه اگر ايشان زنده می‌ماندند با توجه به قول مذكور
ابن ملجم ملعون را می‌بخشيد و
قصاص نمی‌كردند.
سایت اندیشه قم
