عدل و عادت ماهیانه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: عدل، عادت ماهیانه.
پرسش: در دعای جوشن کبیره آمده: «یا من هو لیس بظلام للعبید» و در بقره آیه ۲۲۲ آمده: «از تو از عادت زنانه می‌پرسند، بگو: آن اذیت و رنجی برای زنان است» و این دو با هم در تناقض اند؟
پاسخ:
عادت ماهیانه
زنان به هیچ عنوان، شر و ظلم نیست، و هیچ‌گونه نقصی محسوب نمی‌شود. خصوصاً وقتی که به فواید بهداشتی و پزشکی آن توجه داشته باشیم. و در واقع این یکی از
نعمت‌های الهی می‌باشد، که موجب تصفیه بدن زنان از خون‌های زائد و آلوده می‌شود، علاوه بر این تغذیه
کودک در ایام حاملگی و شیر دهی از این خون می‌باشد، که این نشان‌دهنده
حکمت متعالیه الهی می‌باشد. البته این مباحث مبتنی بر این بود که ما کلمه «اذیّ» را به معنی اذیت بدانیم، در‌حالی‌که مفسران اقوالشان متفاوت است.
کلمه «اذیّ» به‌طوری‌که گفته‌اند، به معنی
ضرر است. لیکن این حرف قابل خدشه است؛ چون اگر اذیت به معنی ضرر باشد، باید در مقابل نفع استعمال شود، و در محاوراتِ ادبی و نیز آیاتِ قرآن، چنین استعمالی وجود ندارد؛ و عرفاً هیچ وقت به داروی مُضِر مؤذی اطلاق نمی‌شود. پس ظاهر این است که کلمه «اذیّ» به معنی هر عارضه‌ای باشد، برای چیزی که ملایم با طبع آن نباشد؛ که این معنی به وجهی منطبق با معنای ضرر نیز هست.
و اینکه محیض را «اذیّ» خواند، به همان معنایی است که گفتیم؛ چون خون حیض که به عادت زنان مربوط است، از
عمل خاصی حاصل می‌شود که طبیعت
زن در مزاج خون طبیعی انجام می‌دهد و مقداری از خون طبیعی او را فاسد و از حال طبیعی خارج نموده، و به داخل رحم می‌فرستد. تا بدین وسیله رحم را پاک کند، و یا اگر جنین در آن باشد، با آن خون،
جنین را
غذا دهد و یا اگر بچه به دنیا آمده، ماده اصلی برای ساختن شیر جهت کودک را آماده سازد.
تفسیر و معنی دوم برای آیه شریفه چنین است:
بعضی‌ها کلمه «اذیّ» را به معنی ضرر و زیان گرفته‌اند و «محیض» را هم به معنای جمع شدن با زن در حال حیض گرفته‌اند. (عمل زناشویی در حال حیض) و در معنی آیه گفته‌اند: از تو می‌پرسند: آیا در چنین حالی جایز است با زنان نزدیکی کرد، و عمل زناشویی انجام داد؟ جواب داده شد، این
عمل ضرر است؛ یعنی به لحاظ پزشکی به زن ضرر دارد.
و درست هم هست، چون پزشکان معتقدند: طبیعت زن در حال حیض، سرگرم پاک کردن رحم و آماده ساختن آن، برای حامله شدن است، و
جماع در این حال نظم این عمل را مختل می‌سازد؛ و به نتیجه این عمل طبیعی یعنی به حمل و به رحم زن صدمه می‌زند. این معنی با توجه به ذیل آیه به دست می‌آید، آنجا که می‌فرماید: در حال حیض از آنان کناره‌گیری کنید، و با ایشان نزدیکی جنسی ننمایید، تا وقتی که پاک شوند.
در نتیجه وجود چنین عملیاتی در وجود زنان هیچ منافاتی با رحمانیت و
عدالت الهی ندارد، که «انّ الله رؤف بالعباد».
۱.
تفسیر المیزان، ج ۲، علامه طباطبایی.
۲.
تفسر نمونه، تفسیر سوره بقره، آیت الله مکارم شیرازی.
۳.
شرح تحریر.
۴. ب
دایة المعارف، مظفر.
۵.
الهیات آقای سبحانی (حفظ الله).
سایت اندیشه قم.
