صلح امام حسن و قیام امام حسین
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: صلح امام حسن،
قیام امام حسین،
یزید.
پرسش: چرا با این که
امام حسن (علیه‌السّلام) و
امام حسین (علیه‌السّلام) هر دو
امام و
معصوم می‌باشند ولی یکی راه
صلح با
معاویه را انتخاب و دیگری راه مبارزه و
جهاد با یزید برمی گزیند؟
کتابها و مقاله‌های فراوان در این زمینه بحث کرده‌اند برای آگاهی تفصیلی می‌توانید به آنها مراجعه کنید.
اجمالاً قابل ذکر است که هر زمان و شرایط، رفتار خاص خود را می‌طلبد. نه همیشه
جنگ به
صلاح است و نه همیشه صلح.
پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) که این همه جنگید، در قضیه
حدیبیه صلح را پذیرفت. در
جنگ ایران و عراق،
امام خمینی هشت سال با صدام جنگید اما در پایان، شرایط به گونه‌ای شد که او صلح را ترجیح داد.
شرایط دو عصر امام حسن با امام حسین متفاوت بودند؛ هم دشمن تفاوت کرده بود و هم دوست. تصمیم‌گیریها باید براساس شناخت دشمن و دوست و نیز امکانات دشمن و دوست باشد. در یک زمان
شهادت، آثار و برکاتی دارد که در عصر دیگر چنین نیست.
امام علی (علیه‌السّلام) پس از ضربت خوردن به وسیله
ابن‌ملجم، در سفارش به فرزند بزرگوار خود حسن (علیه‌السّلام) فرمود: بدان که معاویه هم‌چنان که با من مخالفت کرد با تو نیز مخالفت خواهد کرد. پس اگر با او از در صلح و آشتی درآیی به جدّت تأسّی جسته‌ای که با
بنی‌ضمره و
بنی‌اشجع...صلح کرد و اگر بخواهی با دشمنت بجنگی
[بدان که
] هرگز آن صلاحیت و وفاداری که پیروان پدرت داشتند پیروان تو نخواهند داشت.
امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود: حسن بن علی (علیهما‌السّلام) پس از آن‌که به جانش سوء قصد شد و پیروانش از در ناسازگاری با وی در آمدند، کار را به معاویه وا گذاشت. آنگاه شیعیانش به آن حضرت چنین سلام کردند: «سلام بر تو ای خوار کننده مؤمنان». حضرت فرمود: من خوار کننده
مؤمنان نیستم، بلکه عزّت بخش مؤمنانم. وقتی دیدم شما در برابر دشمن قدرتی ندارید، کار را به او وا گذاشتم تا من و شما در میان آنان باقی بمانیم؛ هم‌چنان که آن عالِم (خضر) کشتی را سوراخ کرد تا برای صاحبانش باقی بماند، و اینچنین
[است حکایت
] من و شما تا در میان آنها باقی بمانیم.
حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «صلح امام حسن و قیام امام حسین» تاریخ بازیابی۱۳۹۷/۵/۳۱.
