• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

زیارت ضریح

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: زیارت، ضریح ائمه.
پرسش: آیا زیارت نمادهایی که به نام معصومان در مناطق مختلف ساخته می‌شود و نیز ضریحی که هنوز بر مرقد آن بزرگواران نصب نشده، سزاوار است؟
پاسخ:



به سند موثق از امام صادق علیه‌السلام نقل شده است که ایشان فرمودند: ای سدیر! آیا قبر امام حسین علیه‌السلام را هر روز زیارت می‌کنی؟ گفتم خیر فدایت شوم! فرمود: هر ماه چه‌طور؟! عرض کردم آن هم نه! فرمود: هر سال؟! گفتم: گاهی اوقات! ... سپس بهانه آوردم که فاصلۀ میان محل زندگی ما و کربلا بسیار زیاد است. امام فرمود: به پشت بام خانه‌ات برو. به چپ و راست نگاهی بینداز، سپس سرت را به سمت آسمان بگیر و بعد از آن رویت را به جانب کربلا کن و بگو ... با این کار برای تو زیارتی ثبت خواهد شد. سدیر می‌گوید: بعد از شنیدن این توصیه، چه‌بسا در یک ماه بیش از بیست بار این نوع از زیارت را انجام می‌دادم.


در حدیث دیگری از امام صادق ـ علیه‌السلام ـ نقل شده است؛ ایشان در ارتباط با زیارت پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند که اگر نزدیک قبر باشی ایشان صدایت را می‌شنود و اگر دور از او باشی نیز سلامت به او رسانده خواهد شد. اکنون اگر از جای دوری تصمیم گرفتی که سلامی به ایشان عرضه کنی، روبه‌رویت چیزی شبیه قبر بساز و نام پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ را بر آن بنویس و درحالی‌که غسل زیارت انجام داده‌ای به پا خیز، گویا در خیالت روبه‌روی پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ ایستاده‌ای، سپس این زیارت را بخوان ... .
[۳] سید بن طاووس، اقبال الأعمال، ج ۲، ص ۶۰۴، دارالکتب الإسلامیة، تهران، ۱۴۰۹ ق. (علامه مجلسی در ص ۱۸۳ جلد ۹۷ بحار الانوار، این حدیث را از شیخ مفید نیز نقل کرده است).



این‌که به پشت بام رفته رویمان را به سمت کربلا کرده زیارتی بخوانیم یا این‌که نمادی از قبر پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ روبه‌رویمان قرار داده در خیال خویش خود را کنار مزار واقعیشان حاضر دیده و با ایشان به نجوا بپردازیم و ...، همه نشان از آن دارد که هرچه یاد محبوبمان را در دلمان تازه کند، مطلوب است.
بعید نیست عشق و شوری را که مردم در ارتباط با این نمادها و این ضریح‌ها نشان می‌دهند، در همین راستا توجیه و تعبیر کنیم. زیارتی واقعی از دوردست که آرزو و خیال زیارت از نزدیک را نیز دربر دارد!


دلدادۀ شوریده حالی می‌سراید:

أمر علی الدیار دیار لیلی ••• أقبل ذا الجدار و الجدارا
و ما حب الدیار شغفن قلبی ••• و لکن حب من سکن الدیارا

هرگاه به منزلگاه لیلی می‌روم، این دیوار و آن دیوار را می‌بوسم. آن منزلگاه، دلم را به تسخیر خودش درنیاورده؛ بلکه دلم در گرو آن شخصی است که ساکن آنجا است.


تمام اینها نشان از آن دارد که فردی که عاشق محبوبی است، ناخودآگاه به هر آن‌چه نشانی از یار دارد، عشق می‌ورزد و این محبت باطنی را نمی‌شود در دایرۀ بایدها و نبایدها محصور کرد؛اما به این نکته نیز باید توجه داشت که در رفتار ظاهری باید از افراط و تفریط خودداری کرده و بهانه به دست بداندیشان نداده و از سوء استفاده افرادی که تلاش می‌کنند از احساسات عاشقانه‌ مردم به سود منافع شخصی خویش بهره گیرند، جلوگیری نمود.


۱. شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج ۲، ص ۵۹۹، دفتر انتشارات اسلامی، قم، ۱۴۱۳ق.    
۲. علامه مجلسی، بحارالانوار، ص ۱۸۳، ج ۹۷.    
۳. سید بن طاووس، اقبال الأعمال، ج ۲، ص ۶۰۴، دارالکتب الإسلامیة، تهران، ۱۴۰۹ ق. (علامه مجلسی در ص ۱۸۳ جلد ۹۷ بحار الانوار، این حدیث را از شیخ مفید نیز نقل کرده است).



پایگاه اسلام کوئست.    


رده‌های این صفحه : اخلاق اسلامی | زیارت




جعبه ابزار