رابطه سلامت جسمی و معنویت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه:معنویت،
دین،
سلامتی،
بیماری،
بهداشت،
درمان.
پرسش:آیا عامل معنویت و تدین در پیشگیری و درمان بیماریهای جسمی نقشی دارد؟ آیا مطالعات دانشمندان علوم تجربی، تاثیر عامل معنویت و تدین بر سلامت جسمانی را تایید میکند؟
پاسخ اجمالی: بر اساس مطالعات انجام شده، معنویت و تدین عامل درمانی مهمی در فرآیند معالجه بیماران جسمی محسوب میشود و شواهد فراوانی درباره رابطه قوی بین مذهب و سلامتی وجود دارد که نشاندهنده اهمیت سلامت معنوی است. سلامت معنوی بهعنوان فاکتوری حفاظتی در ارتقاء سلامت و پیشگیری از بیماریها محسوب میشود، ضمن آنکه میتوان از سلامت معنوی بهعنوان راهبردی موفق و کمککننده به زندگی انسان در همه مراحل و حوزههای زندگی، شامل موقعیتهای پر از استرس و بیماریها و حتی مرگ یاد کرد.
مطالعات و تحقیقات دانشمندان علوم تجربی موید این مطلب است که تاثیر معنویت و تدین بر سلامتی جسمانی، بسیار عمیق و گسترده است و از راههای مختلفی انجام میپذیرد، مانند: تغییر نگرش به زندگی و شیوه آن، دریافت حمایتهای اجتماعی، افزایش قدرت مقاومت در برابر استرسها و... .
سلامتی مفهومی است که بهسختی میتوان آن را در قالب لغات بیان کرد؛ چراکه از شهودیترین مفاهیم قابل درک بهوسیله افراد بهحساب میآید. سازمان بهداشت جهانی در سال ۱۹۴۷ سلامتی را حالتی از رفاه کامل جسمی، روانی و اجتماعی و نه فقط فقدان بیماری یا ناتوانی تعریف کرده است.
سلامتی طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی عبارت است از "حالت رفاه کامل جسمی، روانی و اجتماعی و نه فقط نبود بیماری و ناتوانی." بنابراین به کسی فرد سالم گفته میشود که نه تنها رشد کافی، وزن مناسب و تغذیه صحیح داشته باشد بلکه دارای رفتار و فکر سالم نیز باشد.
این تعریف کلاسیک از سلامتی، با توجه به اینکه عناصر ضروری سلامت را تعیین میکند از اهمیت ویژهای برخوردار است. این تعریف بیشتر به این مسئله پافشاری میکند که سلامتی مفهومی کلی و مستلزم تعامل و درونوابستگی میان اجزای مختلف است.
تعریف معنویت بهطور کلی پیچیده است، به این علت محققین توافق کمی درباره آن دارند. این عدم توافق به درجه ترکیبشدن معنویت با
مذهب مربوط میشود. اگرچه رسیدن به تعریف غالبی از معنویت دشوار است، اما مرور متون با موضوع معنویت نشان از آن دارد که این تعاریف دو بعد را شامل میشوند، بعد اول مربوط به مذهب مسائل مرتبت به مذهب که در آن مفهوم درک شده فرد از وجود مقدس یا واقعیت غایی (
خداوند) با دیدگاهی دینی بیان میشود، در بعد دوم، تلاش بر این است که از تجربههای روانشناختی، جدا از موضوع دین یا مذهب بهعنوان معنویت، مسائلی مطرح شود.
در این میان برخی با ترکیب دو بعد بیان شده، معنویت را از لحاظ معنای زندگی، آرامش ذهنی و رابطه با یک وجود متعالی بیانکردهاند.
[ [۷]
Peterman، AH & Fitchett ، G& et al (۲۰۰۲) Measuring spiritual wellbeingin people with cancer: the Functional Assessment of Chronic Illness Therapy - Spiritual Well - Being Scale.
]